Architektura centrów sportowych
Przestrzeń centrów sportowych nie jest już zarezerwowana jedynie dla profesjonalnych sportowców. W ich projektowaniu odchodzi się od monofunkcyjnych założeń. Zamiast nich projektanci, odpowiadając na zapotrzebowanie użytkowników, myślą szerzej. Ważna jest wielofunkcyjność i ekologia.
nowoczesna architektura obiektów sportowych
W ciągu ostatnich lat sport stał się popularny nie tylko wśród zainteresowanych nim sportowców. Wraz ze zmianą stylu życia i wzrostem zapotrzebowania na ofertę aktywnego wypoczynku powstaje coraz więcej obiektów, takich jak wielofunkcyjne hale sportowe, które służą także osobom dopiero rozpoczynających swoją przygodę ze sportem. Centrum kultury i sportu StreetMekka, w mieście Viborg, w Danii, ma dodatkowo za zadanie zintegrować lokalną młodzież, oferując bazę pod szereg niestandardowych aktywności, które użytkownicy organizują we własnym zakresie, jak sporty uliczne czy wspinaczka. Standaryzacja i wymiarowa precyzja przestrzeni sprawia, że architektura sportu ma pewien ponadkulturowy charakter i dobrze służy celom integracji. Jak zakłada projekt centrum Ring of hope w Chicago, centrum sportu, poprzez integrację lokalnej społeczności czy aktywizację osób bezrobotnych, może pomóc w rozwiązywaniu wielu współczesnych miejskich problemów środowiskowych.
przestrzeń rekreacji alternatywnej
Centra sportu to przestrzenie zapewniające oderwanie od codzienności, to miejsca spotkań i aktywnego wypoczynku, które kreują przestrzenie zdrowej rywalizacji. Etyczne zasady sportu mogą być bezpośrednio przełożone na estetykę obiektów sportowych, tworząc ich piękną funkcjonalność. Są to miejsca zaprojektowane ergonomicznie, ekologicznie i wpisane w kontekst — naturalny, zbudowany i ten społeczny. Nieingerująca w otoczenie marina Centrum Sportów Wodnych i Lodowych nad jeziorem Ukiel w Olsztynie, nienachalnie wpisana jest w krajobraz. Projekt wykorzystuje zielone dachy tak, aby kubatura ośrodka żeglarskiego zdawała się być naturalnym przedłużeniem wzgórza, a układ ścieżek na całym terenie jest powiązany z zabudową.
Rocznik 1988. Studiowała Historię Sztuki, Architekturę i Urbanistykę, a także odbyła staż w fundacji DOCOMOMO Ibérico w Barcelonie i ukończyła kurs w muzeum Wiktorii i Alberta w Londynie. Na portalu A&B opiekuje się cyklicznymi publikacjami z serii „10 pytań do…” i „Przerwa na kawę” oraz materiałami poświęconymi architekturze i wydarzeniom. W wolnych chwilach czyta kryminały, kaligrafuje, jeździ po świecie i cóż… ogląda seriale na Netflixie.
