Architektura i kultura
Architekturą przestrzeni kulturowych nazywamy obiekty użyteczności publicznej służące zaspokajaniu potrzeb w zakresie kultury, obejmujące wszystkie jej dziedziny, takie jak sztuka, muzyka, literatura, kinematografia, teatr etc.
czym jest architektura przestrzeni kulturowych?
To obiekty użyteczności publicznej służące zaspokajaniu potrzeb w zakresie kultury, obejmujące wszystkie jej dziedziny, takie jak sztuka, muzyka, literatura, kinematografia, teatr etc.
przykłady architektury przestrzeni kulturowych
Instytucje, za których pośrednictwem prowadzona jest działalność kulturalna, wymagająca adekwatnej infrastruktury, to przede wszystkim muzea i galerie, biblioteki i mediateki oraz wszelkie inne centra kultury, w tym miejsca, w których praktykowane są sztuki performatywne — domy kultury, opery, filharmonie, teatry, kina, a także amfiteatry i kompleksy festiwalowe.
kategorie obiektów architektury przestrzeni kulturowych (kryterium czasu powstania)
Budynki służące za gmachy instytucji kultury to adaptowane na te cele zabytki, obiekty i przestrzenie zmodernizowane lub współczesne realizacje od podstaw. Jeszcze w dwudziestym wieku zdawała się dominować tendencja do lokowania muzeów, oper i filharmonii oraz teatrów we wnętrzach historycznych, co w powszechnym mniemaniu kojarzone było z prestiżem i estymą. Jednak z czasem trend zaczął zanikać i utrzymał się jedynie selektywnie, jako wynik troski o spójność stylistyczną budowli z charakterem prezentowanych w niej ekspozycji i repertuaru. Szeroki oddźwięk sukcesów takich przedsięwzięć jak rewitalizacja Rotterdamu czy Muzeum Guggenheima w Bilbao zachęcił do eksperymentów z formą i bryłą, tym bardziej że kreatywność i innowacyjność nie są wcale z góry skazane na kolizję z triadą witruwiańską, lecz z powodzeniem mogą z nią koegzystować.
przeznaczenie i cele architektury przestrzeni kulturowych
Nadrzędną funkcją tego typu architektury — od początków jej istnienia — jest zapewnienie dostępu do kultury jej użytkownikom. Od drugiej połowy minionego stulecia zaczęto przy tym zwracać baczną uwagę na aspekt społeczny — o ile wcześniej nie wzbudzało kontrowersji, gdy uczestnictwo w kulturze nosiło znamiona elitaryzmu, to po przekroczeniu wskazanej cezury wyraźnie daje się zaobserwować dążenie do uczynienia obiektów architektury przestrzeni kulturowych jak najbardziej inkluzywnymi i dostępnymi dla wszystkich bez względu na zajmowany szczebel drabiny stratyfikacyjnej czy biologiczne ograniczenia organizmu (na przykład dysfunkcje narządu ruchu bądź wzroku). Dodatkowo odnotować należy przejawy mechanizmów adaptacyjnych architektury przestrzeni kulturowych do stylu życia współczesnych społeczeństw, na przykład biblioteki publiczne w centrach handlowych. W Polsce pierwsza taka placówka powstała w 2006 roku w Olsztynie, a następnie we Wrzeszczu i w Gliwicach.
Kolejne wyzwanie (z jakim aktualnie przychodzi zmierzyć się tego rodzaju architekturze) to zdolność wkomponowania się w tkankę smart city.
Mirosław Nizio
studiował na wydziale architektury wnętrz i rzeźby Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie oraz w Fashion Institute of Technology w Nowym Jorku, na kierunku Interior Design. Własną działalność designerską rozpoczął w latach 90. XX w. w Nowym Jorku, gdzie zdobył szereg nagród i wyróżnień, m.in.: Glenn Boyles Memorial Rendering And Design (w 1993 roku), Educational Foundation for the Design Industries in Interior Design (w 1998 roku).
Jest architektem znanym głównie z projektów przestrzeni publicznych: muzeów, ekspozycji historycznych, wystaw, pomników pamięci, scenografii. Współtworzył i zrealizował wystawę główną Muzeum Powstania Warszawskiego, które jest najczęściej odwiedzaną instytucją kulturalną w Polsce i za prace nad którym, w lipcu 2006 roku otrzymał Złoty Krzyż Zasługi. Za wkład w powstanie Muzeum Historii Żydów Polskich POLIN Mirosław Nizio został uhonorowany w 2015 roku Brązowym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”.
Działając na rynku amerykańskim i polskim, Mirosław Nizio opracował dziesiątki projektów architektury, architektury wnętrz, ekspozycji stałych i czasowych, rewitalizacji, obiektów rekreacyjnych, biur i rezydencji prywatnych.
Nizio Design International
W 2002 roku Mirosław Nizio otworzył pracownię Nizio Design International na warszawskiej Pradze. Firma ma wieloletnie doświadczenie w przygotowywaniu projektów architektonicznych, rewitalizacyjnych i ekspozycyjnych oraz w ich kompleksowej realizacji.
Skupione wokół studia zespoły architektów zajmują się realizacją najważniejszych przestrzeni dla kultury w kraju, zapewniając całościową obsługę — od badań społecznych, analiz, przez wypracowanie koncepcji, przygotowanie projektu wykonawczego, aż po nadzór autorski i realizację. Do współpracy przy opracowywanych projektach zapraszani są specjaliści z dziedziny kultury, nauki i sztuki.
Rocznik 1988. Studiowała Historię Sztuki, Architekturę i Urbanistykę, a także odbyła staż w fundacji DOCOMOMO Ibérico w Barcelonie i ukończyła kurs w muzeum Wiktorii i Alberta w Londynie. Na portalu A&B opiekuje się cyklicznymi publikacjami z serii „10 pytań do…” i „Przerwa na kawę” oraz materiałami poświęconymi architekturze i wydarzeniom. W wolnych chwilach czyta kryminały, kaligrafuje, jeździ po świecie i cóż… ogląda seriale na Netflixie.
