Architektura przestrzeni publicznych autorstwa Małgorzata Tomczak

Architektura przestrzeni publicznych autorstwa Małgorzata Tomczak

Konkurs „Najlepszy Dyplom ARCHITEKTURA”

Architektura przestrzeni publicznych

Jak powinna wyglądać przestrzeń publiczna? Dobrze zaprojektowane miejsca spotkań w mieście, place, bulwary i ulice, bezpośrednio wpływają na jakość życia społecznego mieszkańców. Atrakcyjne przestrzenie wspólne, które nie wykluczają z życia miejskiego żadnych grup społecznych, to wyzwanie dla dzisiejszych urbanistów i projektantów.

demokratyczna przestrzeń wspólna

Przestrzeń publiczna jako przestrzeń dla wszystkich, niezależnie od pochodzenia czy klasy społecznej, to dobro wspólne. Prywatyzacja i postępująca gentryfikacja dzielnic sprawia, że w neoliberalnych miastach, niewiele zostało miejsc, z których bez wykluczenia mogą korzystać wszyscy. Tym bardziej istotna jest dbałość o nie. Dizajn ma siłę przeciwdziałania się temu zjawisku. Projektowanie dla każdego, w ludzkiej skali, tworzenie zadbanej przestrzeni publicznej z wykorzystaniem przemyślanych, estetycznych mebli miejskich, przekłada się na wzrost zaufania społecznego. Praga planuje liczne interwencje w obszarze nabrzeża Wełtawy, mające zbliżyć miasto do rzeki i przywrócić mieszkańcom zdegradowany obszar nadrzeczny. W efekcie założonej rewitalizacji bulwarom towarzyszyć będą pływające toalety publiczne, terminal dla statków wycieczkowych oraz basen.

zadbana ulica

Przestrzeń publiczna to dużo więcej niż sieć dojazdów z punktu A do punktu B. Polepszanie jakości przestrzeni wspólnych, wpływa na poczucie „zadbania” i ogólne zadowolenie z otaczającego nas środowiska. Transformacja szlaku komunikacyjnego w historycznej części Aabenraa odpowiada na potrzeby mieszkańców. Poprzez zróżnicowaną nawierzchnię ulic oraz specjalnie zaprojektowane meble miejskie projektanci starają się wpłynąć na zachowania kierowców i pieszych, oraz zachęcić lokalną społeczność do spędzania czasu na zewnątrz. Kontrast między zastosowanymi materiałami posadzki wyznacza jedynie wizualną granicę między jezdnią a chodnikiem, bez tworzenia barier w postaci krawężników. Sprawia ponadto wrażenie jednej, spójnej przestrzeni, po której piesi mogą się poruszać dowolnie i czuć uprzywilejowani. Kierowcy natomiast, jako goście, powinni ograniczyć prędkość i pozostać uważnym.

Redaktorka naczelna Architektura & Biznes od 2009 roku. W A&B od 2004 roku, najpierw jako sekretarz redakcji. Krytyczka i badaczka przestrzeni miejskich, architektury, sztuki i designu. Absolwentka historii sztuki na UJ, specjalność — sztuka najnowsza. Autorka licznych publikacji i wykładów z zakresu architektury, przestrzeni publicznej i sztuki. Uczestniczka konferencji naukowych i seminariów międzynarodowych w dziedzinie architektury i rozwoju miasta, jurorka w konkursach architektonicznych, redaktorka książek. Obecne zainteresowania koncentruje na zagadnieniach związanych z rozwojem przestrzeni zurbanizowanej oraz współczesnej architektury skandynawskiej. Uczestniczka wyjazdu studyjnego po Norwegii finansowanego przez Ambasadę Królestwa Norwegii (2011 rok). Kuratorka programu edukacyjnego "W miasto idziemy!" zrealizowanego w Bunkrze Sztuki w Krakowie, będącego cyklem spotkań z udziałem ekspertów, architektów, samorządowców skupionych wokół aktualnych i najważniejszych zjawisk architektoniczno-społecznych (2014 rok). Prywatnie fanka wszystkiego co skandynawskie i izraelskie, joginka i wege od 25 lat, lubi koty, jeździ rowerem; planuje kiedyś skończyć rozpoczęty wiele lat temu doktorat.

IGP-DURA®one – system powlekania proszkowego
SIATKA - METAL - PROGRESS
Ekologiczne nawierzchnie brukowe
INSPIRACJE