Publicystyka architektoniczna
W tej sekcji portalu prezentowane są artykuły o architekturze pisane z perspektywy reprezentantek i reprezentantów różnych nauk — fachowe i interdyscyplinarne.
kto pisze o architekturze?
Każdy, kto przejawia zainteresowanie architekturą, jest uprawniony do pisania publicystycznych tekstów o architekturze i śmiało może w tej dyscyplinie konkurować z autorkami i autorami najbardziej kompetentnymi do wypowiadania się o niej w sposób krytyczny bądź naukowy — architektkami i architektami, historyczkami i historykami sztuki oraz osobami wyspecjalizowanymi w różnych odmianach inżynierii lądowej.
architektura w literaturze pięknej
O architekturze piszą też autorki i autorzy powieści. Szczególnie obfitych opisów dostarczają kryminały, jednak i na łamach innych odmian gatunkowych epiki ich nie brakuje. Często bywa, że budowle stanowią metafory opresyjnego systemu, w którym żyje bohater, jak na przykład w przypadku „Zamku” Franza Kafki. Innym razem stanowią zamknięte miejsce akcji, co częste w czarnym romantyzmie. Kiedy indziej spełniają jedynie rolę tła. Zdarza się, że literaturoznawcy na podstawie fragmentów dzieł literackich odnoszących się do architektury identyfikują miasta, po których wiedzie narracja lub spekulują nad odpowiednikami danych miejsc w świecie realnym.
architektura w piosenkach
Architektura bywa też wdzięcznym tematem piosenek. Często przewija się w nich jako element charakterystyki całych miast: „Walking in Memphis” (Cher / Marc Cohn) oprowadza po małej ojczyźnie Elvisa Presleya w Tennessee, „Angel of Harlem” (U2) — po Nowym Jorku, „Where Are We Now” (David Bowie) — po Berlinie. Czasem taki utwór może sprowokować i zainspirować do skreślenia kolejnych kilku słów o architekturze.
architektura a inne dyscypliny naukowe
O architekturze można pisać wieloaspektowo, toteż wielość dziedzin nauki przejawiających upodobanie do niej wydaje się niezmierzona. W pierwszej kolejności rzecz jasna absorbuje uwagę osób wykształconych stricte architektonicznie lub pokrewnie, jednak nauki humanistyczne i społeczne również nie ignorują architektury. W literaturze przedmiotu znane są, na przykład, publikacje poruszające kwestie architektoniczno-urbanistyczne w ujęciu kryminologicznym, feministycznym, antropologicznym, socjologicznym czy socjoekonomicznym, a nawet filozoficznym itd.
czym jest publicystyka dotycząca architektury
To przede wszystkim artykuły i felietony, ale czasem też reportaże o tematyce architektonicznej. W ciekawy i rzetelny, lecz przystępny sposób, zrozumiały dla jak najszerszego grona zainteresowanych, popularyzują i przybliżają wiedzę o architekturze. Często po tę formę sięgają również nauczycielki i nauczyciele akademiccy na co dzień uprawiający piśmiennictwo naukowe.
tekst publicystyczny a artykuł naukowy
Publicystyka jest rodzajem wypowiedzi pisemnej nacechowanej subiektywizmem. To odróżnia ją od piśmiennictwa naukowego. Dlatego też teksty publicystyczne o architekturze mogą tworzyć reprezentantki i reprezentanci różnych nauk, a nawet pasjonatki i pasjonaci nieposiadający formalnego wykształcenia, pod warunkiem skrupulatnego zgłębienia tematu w sposób hobbystyczny.
Hugon Kowalski (1987) – architekt
Od 2010 roku pracuje na uczelni jako asystent w Katedrze Architektury i Urbanistyki Uniwersytetu Artystycznego w Poznaniu. Za swój projekt dyplomowy „Porozmawiajmy o śmieciach” dotyczący problemu slumsów w Bombaju, którego promotorem był Robert Konieczny, otrzymał jako pierwszy Polak prestiżową nagrodę Archiprix International Hunter Douglas Awards za najlepszy dyplom architektoniczny na świecie obroniony w latach 2009-2011.
W 2010 roku na czwartym roku studiów otworzył własną pracownię – UGO Architecture, którą rozwija do dziś. Laureat 27 polskich i międzynarodowych nagród. W 2012 roku zdobył pierwszą nagrodę w konkursie „Archi-world Academy” dla młodych architektów i studentów architektury. Zdobywca „International Design Award” (2008 r. – kategoria dom, II miejsce 2009 r. – budynek użyteczności publicznej i dom jednorodzinny). Wyróżniony w konkursie na opracowanie koncepcji Placu Narutowicza w Warszawie, zdobywca Nagrody im. Macieja Nowickiego w 2014 roku. Jego projekty prezentowane były na wystawach w Seulu, Mediolanie, Bolonii czy Manchesterze. Od 2012 roku jest aktywnym członkiem zarządu poznańskiego Stowarzyszenia Architektów Polskich.
Rocznik 1977, krytyk architektury, publicysta, animator działań przestrzennych. Z wykształcenia architekt (Politechnika Poznańska, 2002). Zajmuje się popularyzacją i krytyką architektury w prasie popularnej i specjalistycznej, radiu oraz telewizji, a także działaniami na rzecz naprawy miast, prowadzeniem wykładów popularyzatorskich, moderowaniem specjalistycznych dyskusji oraz spacerów architektonicznych. Współtwórca poznańskiej inicjatywy „Centrum Otwarte” zajmującej się edukacją i animacją działań w zakresie architektury i urbanistyki oraz Festiwalu Architektury Modernistycznej „Nowy Plan”. Współautor książki dla dzieci i dorosłych „Wspólne nie znaczy niczyje” oraz telewizyjnego cyklu „Księga Przestrzeni” (dwie serie). Autor i kurator wystaw architektonicznych. Dwukrotny laureat nagrody dziennikarskiej Izby Architektów RP.
