Architecture of public spaces
How should public space look like? Well-designed meeting places in the city, squares, boulevards and streets, directly affect the quality of social life of residents. Attractive common spaces that do not exclude any social groups from urban life are a challenge for today's urban planners and designers.
democratic common space
Public space as a space for all, regardless of background or social class, is a common good. Privatization and the increasing gentrification of neighborhoods means that in neoliberal cities, there are few places left that can be used by all without exclusion. This makes it all the more important to take care of them. Design has the power to counteract this phenomenon. Designing for everyone, at a human scale, creating well-maintained public space with the use of thoughtful, aesthetically pleasing urban furniture, translates into increased social trust. Prague is planning numerous interventions in the area on the banks of the Vltava River, aimed at bringing the city closer to the river and restoring the degraded riverside area to residents. As a result of the assumed revitalization, the boulevards will be accompanied by floating public toilets, a cruise ship terminal and a swimming pool.
a well-maintained street
Public space is much more than a network of commutes from point A to point B. Improving the quality of common spaces, affects the sense of "care" and overall satisfaction with the surrounding environment. The transformation of the traffic route in the historic part of Aabenraa responds to the needs of residents. Through varied street surfaces and specially designed urban furniture, the designers are trying to influence the behavior of drivers and pedestrians, and encourage the local community to spend time outdoors. The contrast between the flooring materials used only marks the visual boundary between the roadway and sidewalk, without creating barriers in the form of curbs. It also gives the impression of a single, cohesive space where pedestrians can move freely and feel privileged. Drivers, on the other hand, as visitors, should reduce speed and remain attentive.
Pracownia JEMS Architekci została założona w 1988 roku, jednakże zespół architektoniczny będący zalążkiem biura działa nieprzerwanie od początku lat 80-tych. Rozpoczynając samodzielną praktykę w okresie transformacji ustrojowej JEMS włączył się w nurt odbudowy polskiej kultury architektonicznej. Obecnie trzon zespołu tworzy ośmiu wspólników i partnerów.
Partnerska współpraca realizowana w formule biura – warsztatu, przy współuczestnictwie całego zespołu JEMS, tworzy przestrzeń rozmów i poszukiwań, wymiany idei i poglądów. JEMS jest biurem otwartej dyskusji i debaty. To nasza wartość fundamentalna.
Rzeczywistość traktujemy zarówno jako materię tworzenia jak i ramy naszej działalności. Jej złożoność staramy się odczytywać przez filtr kultury, historii i tradycji, kontekstu miejsca. W wielowątkowości tego odczytu, a także w ograniczeniach i konfliktach jakie niesie ze sobą współczesność, poszukujemy źródeł inspiracji. Przemierzamy obszary, które często nie dają szans na sformułowanie szybkiej, jednoznacznej i syntetycznej odpowiedzi projektowej. Nie marzyliśmy nigdy o uniwersalnej metodzie – strategii. Odkrywane w wyniku studiów i obserwacji, obrazy, skojarzenia, odczucia, porządki i reguły odnajdujemy niejako „w drodze”, kierując się gromadzonymi przez lata doświadczeniami, intuicją. Na drodze tej pojawiają się zaskakujące, także nas samych, odkrycia. Nadają one sens naszym wysiłkom. W naszych pracach próbujemy odnaleźć to co jest dla poszczególnych tematów specyficzne. Zdefiniować temat, tak aby stał się kanwą poszukiwań architektonicznych. Architektura JEMS unika epatowania formą, szukamy tyleż istoty rzeczy, co samych rzeczy. Odwołujemy się do tego, co ponadhistoryczne: porządku, tektoniki, fascynacji naturalnymi możliwościami materiałów, światła, upływającego czasu, proporcji i reguł budowy formy. Najwięcej satysfakcji sprawiają nam projekty, które powstały jako spójne, całościowe wyobrażenia – zostały najpierw opowiedziane i przedyskutowane, opisane w kategorii sekwencji przestrzeni, struktur, poszukiwań unikalnej właściwej i przyjaznej dla odbiorcy atmosfery, stosowanych materiałów, faktur, świateł i nastrojów, a dopiero później narysowane i zbudowane.
