Zobacz w portalu A&B!
Zostań użytkownikiem portalu A&B i odbierz prezenty!
Zarejestruj się w portalu A&B i odbierz prezenty
maximize

Mateusz Wojtanek – „AURORA – Obserwacja nieba w północnej Norwegii”

19 lipca '21
Dane techniczne
Typ: praca dyplomowa magisterska
Rok obrony: 2020
Nazwa: „AURORA – OBSERWACJA NIEBA W PÓŁNOCNEJ NORWEGII”
Autor: Mateusz Wojtanek
Uczelnia:
Wydział Architektury Politechniki Krakowskiej
Promotor:

dr Rafał Zawisza, prof. PK

Promotor pomocniczy:

dr Lucas Olma

Praca zgłoszona na konkurs
„Najlepszy Dyplom Architektura”

AURORA to obiekt, który powstał z myślą o odwiedzających norweski archipelag Lofoty, a dokładniej małą wioskę rybacką Reine położoną na wyspie Moskenesøya, górzystym terenie otoczonym morzem.

sytuacjasytuacjasytuacja

sytuacja

© Mateusz Wojtanek

Ważniejsza część budynku zlokalizowana została 67 metrów ponad poziomem morza. Na szczyt obiektu prowadzi zewnętrzna trasa spacerowa i wydrążony w niej tunel mieszczący dwie kolejki torowe docierające bezpośrednio na górę kompleksu. Oprócz stacji kolejek, w tunelu znajduje się także obszerna strefa wejściowa, z której możemy dostać się do dalszych pomieszczeń znajdujących się w obiekcie, między innymi do dużej sali wielofunkcyjnej, w której może akurat trafimy na ciekawe przedstawienie teatralne lub kameralny wernisaż. Sala, dzięki wysuwanej z podłogi widowni, może zostać przekształcona w salę kinową, teatralną lub bankietową. Dzięki dużym przestrzeniom konferencyjnym, obiekt ma przyciągać nie tylko turystów, ale także grupy firmowe czy szkoleniowe.

rzut poziomu +2rzut poziomu +2rzut poziomu +2

rzut poziomu +2, centrum edukacyjno-obserwacyjne

© Mateusz Wojtanek

Czekając na przyjazd kolejki lub odpoczywając po górskim trekkingu możemy odpocząć w kawiarni na dole, posilić się ciepłą kawą i spróbować lokalnych wypieków. Kolejką możemy przetransportować się na wyższe kondygnacje i sprawdzić, co oferuje nam centrum AURORA. Głównym założeniem podczas projektowania było stworzenie miejsca, w którym turyści będą mogli obserwować i podziwiać niebo oraz krajobraz malowniczych Lofotów, a przede wszystkim ujrzeć niesamowite zjawisko, jakim jest zorza polarna (budynek zawdzięcza nazwę łacińskiemu określeniu zorzy polarnej — Aurora Borealis).

elewacja wschodniaelewacja wschodniaelewacja wschodnia

elewacja wschodnia

© Mateusz Wojtanek

Docierając na szczyt, naszym oczom ukazuje się duży hol główny łączący dwie strefy z osobnymi klatkami schodowymi. Pierwsza strefa, do której możemy dostać się schodami lub windą, to część kawiarniana z atrakcyjnymi pokojami noclegowymi oferująca możliwość zjedzenia ciepłego posiłku i wypoczynku w pokojach hotelowych z widokiem na najbardziej malowniczą część terenu. Drugą strefą jest centrum edukacyjne, główna atrakcja kompleksu. W obiekcie znajduje się ścieżka edukacyjna poświęcona tematyce obserwacji nieba oraz zorzy, która prowadzi bezpośrednio do wieży widokowej. Idąc wzdłuż interaktywnej ścieżki otoczonej licznymi ekranami eksponującymi najciekawsze spektakle, które tworzy natura — sceny z kosmosu, układy gwiazd — napotykamy co jakiś czas boksy edukacyjnoobserwacyjne. Każdy z nich ma swój temat przewodni i zwieńczony jest betonową, strzelistą piramidą skierowaną wprost na rozświetlone niebo, która za dnia rozświetla pomieszczenie, a nocą pozwala na obserwację gwiazd.

kompleks AURORAkompleks AURORAkompleks AURORA

kompleks AURORA

© Mateusz Wojtanek

Projektowany budynek wygląda jak potężny, wyrastający prosto z wysokich norweskich skał monolit. Składa się w całości z żelbetowej konstrukcji. Przypomina betonowy układ figur geometrycznych, który zwieńczony został wysoką, górującą ponad założeniem 20metrową wieżą. To ona jest celem, który chcemy osiągnąć, odwiedzając centrum AURORA.

Do wieży dostać się możemy, przechodząc całą ścieżkę interaktywną, wchodząc po długich, łamanych schodach lub jadąc na szczyt przeszkloną kolejką torową. Wieża swoim wyglądem zbliżona jest do lejka, lufy pistoletu, czy też łabędzia. Szczyt wieży umieszczony został ponad osiemdziesiąt metrów nad poziomem morza. Budynek wieży jest tak ogromny, że na tle innych obiektów daje wrażenie zwisania ponad nimi i ludzkimi głowami.

wieża obserwacyjna        schody na wieżę obserwacyjną

po lewej: wieża obserwacyjna; po prawej: schody na wieżę obserwacyjną

© Mateusz Wojtanek

Wychodząc z budynku, możemy rozpocząć pieszą wycieczkę lokalnymi szlakami turystycznymi. Podczas wędrówki możemy podziwiać malowniczy górski staw, nad którym nadwieszona jest restauracja. Konstrukcja, gdy przechodzimy bezpośrednio pod nią, wywołuje rozmaite wrażenia — czasem strach, a czasem ekscytację. Idąc wyżej po zielonej trawie, dochodzimy na tarasy widokowe zlokalizowane na dachach obiektu, z których również możemy podziwiać piękny krajobraz Lofotów, podniebne spektakle gwiezdne oraz wielobarwną, niepowtarzalną zorzę polarną. Cały górny kompleks, czyli dwa oddzielne budynki, połączony jest na zewnątrz dużym atrium, które także służy podniebnej obserwacji.

atrium ośrodkaatrium ośrodkaatrium ośrodka

atrium ośrodka

© Mateusz Wojtanek

Idąc dalej ścieżkami górskimi, po drodze, nieopodal obiektu, napotkać możemy pojedyncze betonowe domki w formie sześcianów, w których oprócz pokoi w budynku, możemy spędzić noc niemalże pod gołym niebem dzięki prawie niewidocznej, w całości przeszklonej ścianie. Kompleks stanowi spójną całość i stwarza dogodne warunki do obserwacji i kontemplacji nieba, zorzy i gwiezdnych spektaklów.

 
Mateusz WOJTANEK

Ilustracje: © Autor

Głos został już oddany

IGP-DURA®one – system powlekania proszkowego
SIATKA - METAL - PROGRESS
Ekologiczne nawierzchnie brukowe
INSPIRACJE