Mimo iż pracownia 89° nie wygrała konkursu na projekt Centrum Inicjatyw Kulturalnych w Komorowie, warto jednak zatrzymać się przy koncepcji tego biura na dłużej. Obiekt intryguje nie tylko charakterystyczną bryłą, ale również zastosowanymi rozwiązaniami. Budynek może przywodzić na myśl krecie kopczyki lub mrowisko, co zawdzięcza stożkowatej formie i świetlikom w dachu.
Projekt przypomina nieco koncepcję kościoła w Rwandzie poprzez zapadający w pamięć, mogłoby się wydawać, inspirowany przyrodą kształt bryły. Afrykańska świątynia kojarzyć się może z wielkim ulem, natomiast komorowska koncepcja Centrum Inicjatyw Kulturalnych z kopcem kreta lub mrowiskiem. Nie ma w tym nic dziwnego, w końcu te zwierzęta są jednymi ze zdolniejszych przedstawicieli animalnej architektury — zaraz obok bobrów i pająków. Architektom przyświecał jednak inny cel — moduły budynku CIKwK nawiązują skalą i formą do domów w Komorowie.
Głównym celem architektów było stworzenie budynku, który odpowiadałby na potrzeby społeczności Komorowa i wpasowałby się w otaczający go ogród. Dzięki nieregularnej formie wokół obiektu tworzą się różnego rozmiaru, a co za tym idzie — przeznaczenia, place i podwórka. Jedne mogą służyć bardziej formalnym wydarzeniom, inne nieco mniej np. to, które wychodzi z kawiarni i otwiera jej przestrzeń na ogród.
Przestrzeń budynku musiała zostać specjalnie dopasowana do potrzeb jego przyszłych użytkowników
© 89°
W programie Centrum Inicjatyw Kulturalnych
Przestrzeń budynku musiała zostać specjalnie dopasowana do potrzeb jego przyszłych użytkowników. Znalazła się więc tutaj sala koncertowa na 150 miejsc, sala zajęć ruchowych i tańca z rozbudowanym zapleczem przeznaczonym na szatnię. Ponadto sale warsztatowe, kameralna sala kinowa oraz biura administracji.
Wszystkie te główne pomieszczenia funkcjonalne zostały umieszczone na parterze przez wzgląd na osoby niepełnosprawne. Łączy je przestronny hol, który otwiera się na otaczający Centrum… ogród. Z myślą o niepełnosprawnych zaprojektowano również identyfikację wizualną, silnie kontrastującą z tłem, co ułatwi poruszanie się po kompleksie osobom niedowidzącym.
Budynek doświetlany jest przez zlokalizowane w szczytach dachu świetliki oraz otwierające się duże przeszklenia. Elewacja od strony torów nie posiada okien ze względów akustycznych. Podstawowym materiałem użytym do budowy jest bordowa blacha falista na elewacji, której żywy kolor stanowi malarski kontrast dla otaczającej zieleni. Jasne drewno pokrywające wnętrza CIKwK podkreślają lokalny charakter architektury.
Projektowanie z szacunkiem do zieleni
bordowa blacha falista na elewacji, której żywy kolor stanowi malarski kontrast dla otaczającej zieleni
© 89°
Architektom bardzo zależało na zachowaniu zastanego drzewostanu. Projekt zagospodarowania terenu przewiduje swobodny rozuwój dzikiej roślinności między drzewami. Teren wokół obiektu został częściowo urządzony — stworzone zostały dwie okrągłe strefy przeznaczone na plac zabaw, „zieloną siłownię” oraz przestrzeń rekreacyjną. Przez cały park prowadzić będzie szlak w postaci drewnianego decku nawiązującego geometrią do rzutu budynku CIKwK.
