28 lutego 2020 roku w Instytucie Adama Mickiewicza odbyły się obrady Komisji konkursu na kuratorski projekt wystawy/instalacji do realizacji w pawilonie polskim podczas London Design Biennale 2020.
Komisja Konkursowa w składzie:
- Barbara Schabowska-Maszenda — przewodnicząca komisji (p.o. Dyrektor Instytutu Adama Mickiewicza)
- Ivan Blasi — koordynator międzynarodowego konkursu architektonicznego im. Miesa van der Rohe
- Victoria Broackes — dyrektorka London Design Biennale 2020, kuratorka w Dziale Teatru i Sztuki Performatywnej w Victoria & Albert Museum
- Barbara Krzeska — menedżer Programu Polska Design w Instytucie Adama Mickiewicza
- Tomasz Rygalik — projektant, wykładowca, kurator; prowadzi Studio Rygalik i pracownię projektowania na ASP w Warszawie
- Tomasz Sławiński — zastępca dyrektora Narodowego Instytutu Architektury i Urbanistyki.
- Andrzej Szczerski — dyrektor Muzeum Narodowego w Krakowie
wybrała spośród 15 zgłoszonych do konkursu prac projekt autorstwa zespołu kuratorskiego w składzie: Simone De Iacobis, Małgorzata Kuciewicz [Centrala], Aleksandra Kędziorek, którzy do współpracy zaprosili Alicję Bielawską. Zwycięski projekt pod roboczym tytułem „Dom odziany: Dostrajanie się do sezonowej wyobraźni” zdobył największą liczbę głosów.
Zanonimizowane prace oceniane były pod względem wartości merytorycznej oraz spełnienia wytycznych, określonych w załączonych do Regulaminu Wytycznych dla Uczestników Konkursu. W ocenie Komisji Konkursowej zwycięska praca, w oryginalny sposób, wpisała się w tegoroczny temat przewodni Biennale — „Resonance” (Rezonans). Zaproponowana przez zespół kuratorski koncepcja odnosi się do historycznych kontekstów obecności tkaniny we wnętrzach mieszkalnych. W nowatorski sposób nawiązuje do historii polskiej awangardy, a także motywów wernakularnych, podkreślając znaczenie domowych rytuałów, prywatnego wnętrza i sposobów jego kreacji. Docenia wartość zamieszkiwania w epoce wymuszonych migracji, wyzwań ekologicznych, wskazując przyszłość opartą na nowym przemyśleniu podstawowych wartości będących podstawą naszej kultury.
[źródło: IAM]
Alicja Bielawska „Nebulae”, 2014,
aluminium, ołów, tkanina poliestrowa, 201×300×350 cm,
widok wystawy „Before the transit after the shift”, Hotel Maria Kapel, Hoorn
fot. Ayako Nishibori
Komentarz zwycięskiego zespołu
Do udziału w konkursie zachęcił nas temat główny London Design Biennale, wskazany przez dyrektorkę artystyczną tegorocznej edycji, Esę Devlin. Brzmi on „rezonans”. Za tym tematem kryje się przede wszystkim świadomość tego, że wszystko to, co projektujemy i produkujemy, odbija się echem w naturze, a więc każda nasza decyzja projektowa i konsumencka może skutkować pogłębianiem się katastrofy klimatycznej. My, wpisując się w temat tegorocznej edycji, postanowiliśmy podejść do niego od nieco innej strony, podkreślając mniej oczywisty wymiar wzajemnych relacji człowieka, dizajnu i otaczającego nas świata. Jury w uzasadnieniu swojego wyboru podkreśliło oryginalność tej perspektywy, liczymy więc, że będzie się również wyróżniać na tle innych przygotowywanych pawilonów narodowych.
Nie możemy jeszcze zdradzać zbyt wielu szczegółów, poza tym, że na naszej wystawie będziemy zgłębiali temat tkanin jako dodatkowej warstwy architektonicznej we wnętrzach mieszkalnych. Oczywistą decyzją było więc zaproszenie do współpracy Alicji Bielawskiej, artystki, która od lat w swojej praktyce artystycznej wykorzystuje tkaniny. W zastanych przestrzeniach tworzy konstelacje obiektów mocno angażujące wyobraźnię i zmysły widza i tak też będzie tym razem. Zainteresowanych jej twórczością zachęcamy do odwiedzenia restauracji Paloma w Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie (Muzeum nad Wisłą), gdzie na stałe wisi praca jej autorstwa („Śnione w nocy w blasku dnia” z 2018 r.).
Nasz projekt, podobnie jak wiele naszych dotychczasowych działań, opiera się na rozpoznaniach historycznych, z których wywodzimy rozwiązania zorientowane na przyszłość. W tego typu pracy mamy już spore doświadczenie – w ten sposób pracowaliśmy np. z historią polskiego wystawiennictwa podczas podróżującej wystawy o Formie Otwartej Oskara Hansena (kuratorzy: Aleksandra Kędziorek, Łukasz Ronduda, projekt wystawy: Centrala; podczas warszawskiej odsłony wystawy w Muzeum Sztuki Nowoczesnej w 2017 roku wykorzystywaliśmy zresztą tkaniny). Rozpoznania dotyczące relacji człowieka, projektowania i środowiska były natomiast mocno obecne w wystawie „Amplifikacja natury. Wyobraźnia planetarna w epoce antropocenu” grupy Centrala i kuratorki Anny Ptak w pawilonie polskim podczas 16. Międzynarodowej Wystawie Architektury w Wenecji. Nasza propozycja na London Design Biennale opiera się na rozpoznaniach, które zbieramy już od dłuższego czasu, i niezmiernie cieszymy się, że już we wrześniu będziemy mogli je zaprezentować międzynarodowej publiczności.
