Wyróżnienie

50 000 zł brutto 

Pracownia

AMC – ANDRZEJ M. CHOŁDZYŃSKI 

Autorzy

mgr inż. arch. Andrzej Chołdzyński, Architekt DEPCra, OAF, LOIA RP (Warszawa) – Autor, Architekt, Generalny Projektant; dr inż. Piotr Kozłowski specjalista d/s akustyki i technologii scenicznej (Warszawa) – Akustyka, Technologia sceniczna, Ochrona przeciwdźwiękowa; Akustyka budowlana – konsultacje merytoryczne i współpraca; dr inż. Wiesław Bereza (Warszawa) – Konstrukcja – konsultacje merytoryczne; mgr inż. Maciej Saczuk (Warszawa) – Branża sanitarna – konsultacje merytoryczne; mgr inż. Mariusz Blechar (Warszawa) – Branża elektryczna – konsultacje merytoryczne; mgr inż. Wojciech Dzik (Warszawa) – Ochrona ppoż. – konsultacje merytoryczne; mgr inż. arch. Tomasz Birezowski (Warszawa) – Współpraca projektowo-techniczna; mgr inż. arch. Krzysztof Bochniak (Warszawa) – Współpraca projektowo-techniczna; mgr inż. arch. Piotr Dynowski (Warszawa) – Współpraca projektowo-techniczna; Radosław Gawryś (Warszawa) – Współpraca projektowo-techniczna; mgr. inż. arch. Jacek Hawrylak (Warszawa) – Współpraca projektowo-techniczna; mgr. inż. arch. Jerzy Bartosz Krzemiński (Warszawa) Współpraca projektowo-techniczna; mgr. Kamila Jędrzejczyk (Warszawa) – Współpraca techniczno-biurowa i merytoryczna w zakresie kosztorysów; inż. arch. Szymon Panek (Warszawa) – Współpraca techniczna.

Uzasadnienie Jury

Praca lokuje obiekt teatru pod ziemią, w odkrywczy sposób pozostawiając jako nadziemne bryły/formy o symbolicznych, kulturowo kształtach:

• amfiteatr będący przekryciem schowanego pod ziemią rozległego foyer i jednocześnie kolumnadą wejścia do Teatru Polskiej Opery Królewskiej,

• monolit jako wystające spod ziemi zwieńczenie wieży scenicznej,

• kopiec będący wzgórzem widokowym.

Te swoiste „folies” to formy symboliczne, nawiązujące do epoki klasycyzmu, same z siebie tworzą swój własny, poruszający klimat, niestroniący od surrealizmu. Zwraca uwagę obszerne foyer zapewniające dostęp do wszystkich sal obiektu poszerzając możliwości organizacji wydarzeń, co oczywiście dotyczy też amfiteatru w przestrzeni zewnętrznej. Pomimo tego, że w pracy konkursowej istotnie ograniczono powierzchnię części pod-ziemnej, nadal budzi ona wątpliwości swoją wielkością, zaś zduplikowanie kolumnady na bryle monolitu wieży scenicznej nie zdaje się wzmacniać siły wyrazu całości. Praca za-proponowała obiekt z Salą Operową o widowni na 721 miejsc i o wysokości 8 ÷ 10 m.

Praca otrzymała wyróżnienie za takie rozwiązanie zadania konkursowego, gdzie wykreowane obiekty typu „folies” – o mocnych archetypicznych cechach kulturowych (amfiteatr, monolit, kopiec) oraz o skali próbującej nawiązać do tradycji komponowania ogrodu, a przez to więź kompozycyjną z historycznymi obiektami istniejącego układu kompozycji Ogrodu Łazienki Królewskie.