Centra kultury
Centra kultury powszechnie kojarzone są w pierwszej kolejności z gmachami muzeów, teatrów, filharmonii, domów kultury i tym podobnymi. Tymczasem kultura chętnie adaptuje się również do przestrzeni o pierwotnie innym przeznaczeniu. Mowa — na przykład — o powstałym na obszarze Ekwadoru centrum kultury w starym wagonie kolejowym, zaprojektowanym przez pracownię Al Borde albo Centrum Literatury i Języka „Planeta Lem” (na razie w fazie projektu) autorstwa zespołu JEMS Architekci. Niekonwencjonalna forma, nietypowa lokalizacja czy przestrzeń eksperymentalna — to czynniki wpływające dodatnio na atrakcyjność centrów kultury, sprzyjające pozyskiwaniu kolejnych użytkowników, w tym tych nastoletnich i najmłodszych, dla których obcowanie z kulturą jest szczególnie istotne w toku ich rozwoju i socjalizacji.
Gdańszczanka, absolwentka Dziennikarstwa i Komunikacji Społecznej na Uniwersytecie Gdańskim. Od 2012 roku pracuje w trójmiejskiej redakcji „Gazety Wyborczej”, gdzie zajmuje się między innymi tematami planowania przestrzennego, architektury i zrównoważonego rozwoju. Jest dwukrotną laureatką Nagrody Prezesa Izby Architektów RP dla dziennikarzy piszących o zawodzie architekta i architekturze.
