Architektura przestrzeni publicznych
W tym dziale portalu A&B skupiamy sie na najnowszych trendach w budownictwie publicznym. Prezentujemy projekty i realizacje z zakresu administracji publicznej, komunikacji, mostów, placów, skwerów, parków, projekty budownictwa zrównoważonego, architektury krajobrazu, projektów inżynierskich oraz projektów wnętrz.
współczesna architektura użyteczności publicznej
Na początku tego stulecia po raz pierwszy zanotowano większą liczbę mieszkańców miast niż wsi. Środowisko zbudowane stało się w przeważającej części naszym naturalnym otoczeniem. Czy żyjąc w mieście, w dobie globalnego handlu, wolnego rynku, musimy jeszcze żyć w społecznościach? Na pewno nie jest nam obojętne, co dzieje się z częściami wspólnymi w mieście, jako że ich jakość dotyka nas wszystkich. Stan sfery publicznej świadczy o naszych relacjach: człowiek — społeczeństwo, człowiek — środowisko, a także o poziomie zamożności danego społeczeństwa. Sfera publiczna jest najbardziej podatna na kształtowanie aktualnie rządzącym w społeczeństwie wartościom. Budynki użyteczności publicznej wyrażają ducha wspólnoty.
jak tworzyć dobrą architekturę wspólnoty?
Sfera publiczna jest wartością demokratyczną, charakterystyczną dla zachodnich społeczeństw, świadczy o tym jej brak na przykład w świecie islamu. Grecka agora, po szeregu transformacji kończy w formie różnego rodzaju miejskich placów, skwerów, parków. Przy współczesnych trendach takich jak partycypacja, czy ruchy miejskie, obserwujemy upolitycznienie przestrzeni publicznych, nie tylko w kontekście funkcji, które spełniają. Coraz większa liczba ludzi chce mieć wpływ na swoje najbliższe otoczenie. Zdaje się, że to właśnie architektura dedykowana działalności publicznej, nadaje charakter miastu i tworzy jego atmosferę. Co więcej, stanowi o jego miejskości — w odróżnieniu od wsi, która może nie mieć przestrzeni publicznych w ogóle. W wielu europejskich miastach plac jest tym, co identyfikuje miasto, tym po czym rozpoznajemy miejsce jako takie. Zatem architektura publiczna musi brać pod uwagę lokalny genius loci, wychwycić go i uwypuklić. Zadbane części wspólne, przemyślana architektura krajobrazu — parki, place, skwery i mieszczące się w nich elementy małej architektury, to wszystko ma niebagatelny wpływ na jakość życia w mieście.
zrównoważone trendy w budownictwie publicznym
Kopenhaga, jako wielokulturowe miasto, przeciwdziałając wykluczeniu społecznemu, stworzyło wraz z mieszkańcami wielofunkcyjną, tolerancyjną przestrzeń dla wszystkich — Park Superkilen. Miasto, z Christianią w centrum, słynie z wyjątkowo dobrze przemyślanego rozbudowywania i uatrakcyjniania przestrzeni publicznych, dbania o witalność́ miasta i jego dynamikę, często wykorzystując do tego celu partnerstwo publiczno-prywatne. Jest to modelowy przykład demokratycznego podejścia do przestrzeni publicznych. Miasto tak przemyślane jest też bardziej zrównoważone i zużywa mniej energii. Innym przykładem ekologicznych trendów w architekturze publicznej, a konkretnie administracji, jest innowacyjny ratusz w Melbourne w Australii. Budynek wykorzystuje zasadę biomimikry — trendu w architekturze i designie naśladującego naturę nie tyle w formie, a w sposobie działania.
KATARZYNA CYNKA
Absolwentka Wydziału Architektury i Urbanistyki Politechniki Poznańskiej (dyplom 2016). W latach 2004 – 2005 stypendium na Wydziale Architektury Uniwersytetu w Hanowerze w Niemeczech. Założycielka i od 2005 r. główny architekt pracowni PL.archirekci. W 2006 pomysłowdawca i organizator wystawy Możliwe / Niemożliwe w architekturze Poznania (Centrum Kultury Zamek w Poznaniu).
Członek Wielkopolskiej Izby Architektów RP, numer uprawnień projektowych: 83/WPOKK/UpB/2011 oraz Stowarzyszenia Architektów Polskich SARP.
BARTŁOMIEJ BAJON
Absolwent Wydziału Architektury i Urbanistyki Politechniki Poznańskiej (dyplom 2006r.). Założyciel i od 2005 r. główny architekt pracowni PL.architekci. Zdobywca wyróżnienia oraz nominacji do nagrody im. prof. Czarneckiego za najlepszą pracę semestralną wykonaną na Wydziale Architektury PP. W 2006 pomysłodawca i organizator wystawy Możliwe / Niemożliwe w architekturze Poznania (Centrum Kultury Zamek w Poznaniu).
Członek Wielkopolskiej Izby Architektów RP, numer uprawnień projektowych: 42/WPOKK/2014 oraz Stowarzyszenia Architektów Polskich SARP.
