NOWOŚĆ! Prawo w architekturze – przystępnie na portalu A&B
Zostań użytkownikiem portalu A&B i odbierz prezenty!
Zarejestruj się w portalu A&B i odbierz prezenty
maximize

Izabela Rajnfus – „Substancja dialogu”

20 maja '22
Dane techniczne
Typ: praca dyplomowa magisterska
Rok obrony: 2020
Nazwa: „Substancja dialogu”
Autorka: Izabela Rajnfus
Uczelnia: Wydział Architektury Wnętrz Akademii Sztuk Pięknych im. Jana Matejki w Krakowie
Promotorka:

dr hab. Joanna Kubicz

 

Praca zgłoszona na konkurs
„Najlepszy Dyplom Wnętrza 2020/2022”

 

Krakowskie Podgórze jest dzielnicą, która w ostatnim czasie ulega silnym przeobrażeniom. Mowa tu nie tylko o reorganizacji przestrzeni, która zmieniła z pewnością tkankę miasta, ale również o związanych z tym transformacjach społecznych. Wydaje się, że pewna wymiana mieszkańców dzielnicy zmierza w stronę poszukiwania ich własnej tożsamości jako spójnej grupy sąsiedzkiej.

Makieta

model projektu „Substancja dialogu”

© Izabela Rajnfus

Rozwój technologii ograniczającej potrzebę realnego kontaktu i brak odpowiednich miejsc do sąsiedzkich spotkań to bezpośrednie powody zanikających relacji mieszkańców dzielnicy. Widoczne zaniedbania najmocniej zaznaczyły się w grupie ludzi młodych, którzy niegdyś byli mocno z sobą związani jako lokatorzy jednej klatki, bloku, kamienicy czy osiedla. Nieograniczone możliwości komunikacyjne sprawiają, że wielkie ośrodki miejskie przybierają rotacyjny charakter (przepływ turystów, studentów czy pracowników).

Projekt „Substancja dialogu”, mapa dźwięków

interakcja odbywa się na terenie krakowskiego Podgórza

© Izabela Rajnfus

Naturalna potrzeba przynależności przejawia się w chęci społecznego zakorzenienia; bycie częścią całości daje poczucie bezpieczeństwa i akceptacji oraz buduje samoświadomość. Mentalne współistnienie w przestrzeni miasta pozwala na tworzenie subiektywnej wizji-mapy, w której umiejscawiamy siebie jako ogniwo-węzeł w sieci.

Rzut fortu 31  Przekrój Fortu 31

autorka zaproponowała wykorzystanie Fortu 31

© Izabela Rajnfus

Wzniesiony w połowie XIX wieku Fort 31, dziś zapomniany, to baza do przedstawienia idei zacieśniania relacji wśród mieszkańców krakowskiej dzielnicy. Celem jest stworzenie nowej narracji społecznej, sprzyjającej interakcjom warunków bliskiego obcowania i emocjonalnego poznawania otoczenia. Próba nadania nowej wartości poprzez wydobycie warstwy symbolicznej, odkrycie przestrzeni na nowo. Zaproponowany scenariusz projektowy przyjął formę gry miejskiej.

Model projektu

model projektowy

© Izabela Rajnfus

Interakcja rozpoczyna się na terenie Podgórza, gdzie wyodrębniono charakterystyczne strefy, w obrębie których użytkownik smartfonu poprzez aplikację i oko kamery może zarejestrować zmieniający się bezustannie obraz. Aplikacja skanuje i rozpoznaje kolory otoczenia, transponując je na dźwięki. Powstałą melodię należy zrzucić w bazie komunikatów dźwiękowych, którą jest budynek fortu. Zachęca to do fizycznego obcowania z ludźmi i architekturą.

Wizualizacja mapy dźwięków  Wizualizacja mapy dźwięków

aplikacja skanuje i rozpoznaje kolory otoczenia, transponując je na dźwięki

© Izabela Rajnfus

Te autorskie zapisy przestrzeni zostają zmiksowane w centralnej części bryły, tworząc rodzaj osobliwego (u)tworu. Należy jednak zaznaczyć, że nigdy nie otrzymamy jednego wyniku. To proces wciąż tkany przez użytkowników. Dźwięki miasta kumulują się w forcie, przenikają budynek, dekonstruując go i ożywiając, zmieniając jego znaczenie. Prezentowane grafiki i modele obrazują zachodzące procesy.

 

Izabela RAJNFUS

Ilustracje: © Autorka

Głos został już oddany

BIENNALE YOUNG INTERIOR DESIGNERS

VERTO®
system zawiasów samozamykających

www.simonswerk.pl
PORTA BY ME – konkurs
INSPIRACJE