Mateusz Baranowski i Maja Stankowska, absolwenci Wydziału Architektury Politechniki Wrocławskiej zdobyli Nagrodę Główną w międzynarodowym konkursie Alps cocoons, organizowanym przez platformę UNI. Zadaniem było zaprojektowanie innowacyjnych domków — kapsuł do spania w sercu szwajcarskich Alp. Ich propozycja to kompaktowe obiekty tworzące małą wioskę turystyczną.
Celem konkursu było stworzenie obiektów, które wzbogacą turystyczne doświadczenia. Organizatorzy oczekiwali projektów kapsuł, które będę stanowić wygodne schronienie, jednocześnie wpisując się w malowniczą lokalizację szczytu góry Morgenberghorn i jeziora Thun w szwajcarskich Alpach Berneńskich.
budynki są kompaktowe, ale zawierają wszystkie podstawowe funkcje
© Mateusz Baranowski, Maja Stankowska
Zgłoszone projekty musiały być wykonane z uwzględnieniem trudnych warunków pogodowych, lokalizacji oraz dostępnych materiałów, używanych na górskich terenach. Powierzchnia jednej z kapsuł miała wynosić od 25 do 35 metrów kwadratowych. W obiekcie oprócz podstawowych funkcji należało zawrzeć miejsce na przechowywanie sprzętu górskiego i spiżarnie.
projekt domków w Alpach, masterplan i orientacja
© Mateusz Baranowski, Maja Stankowska
nagroda dla projektu z Polski
Konkurs wygrała praca z Polski — The Alp Cocoons autorstwa Mateusza Baranowskiego i Mai Stankowskiej. Ich celem było zapewnienie turystom komfortowego i przytulnego schronienia, miejsca odpoczynku i spokojnej oazy dającej możliwość dłuższego pobytu w otoczeniu górskiego krajobrazu.
Kokony alpejskie zostały zaprojektowane jako odpowiedź na współczesną potrzebę spokojnej i pozwalającej na regenerację przestrzeni, w świecie pełnym szybkiego tempa i przeciążenia bodźcami. Ludzie coraz częściej szukają ukojenia w naturalnym otoczeniu, a góry stanowią doskonałą ku temu oazę. Zaprojektowane przez nas jednostki zostały umieszczone u szczytu góry Morgenberghorn z widokiem na jezioro Thun, dzięki czemu z ich okien rozpościera się zapierający dech w piersiach pejzaż górski — opowiadają autorzy.
Młodzi architekci rozpoczęli projektowanie od określenia głównych kierunków widokowych, które chcieli podkreślić w komponowaniu przestrzeni: na górę Morgenberghorn (wschód), jezioro Thun (północ) oraz wyjątkową panoramę Alp (zachód). Następnie rozmieścili sześć jednostek — kokonów, nakierowując je na wyznaczone osie widokowe w taki sposób, aby żaden budynek nie przysłaniał widoku następnemu. Pośrodku, naturalnie wyłoniła się półprywatna strefa integracji turystycznej. Ścieżki prowadzące do każdej jednostki, łączą projektowaną wioskę z pobliskim schroniskiem górskim.
Dwuspadowe dachy porasta lokalna roślinność
© Mateusz Baranowski, Maja Stankowska
alpejskie kokony
Budynki zostały zaprojektowanie w kompaktowy sposób, jednocześnie zawierający wszystkie niezbędne funkcje — przedsionek, kuchnię, sypialnię, salon i łazienkę, które autorzy zaaranżowali z myślą o widokach, jakie można z nich podziwiać. Każdy z obiektów zawiera wiele ukrytych schowków, które mogą służyć jako spiżarnia lub miejsce do przechowywania sprzętu górskiego, czy narciarskiego.
rozlokowanie domków oraz rzut i przekrój
© Mateusz Baranowski, Maja Stankowska
Architekci starali się stworzyć poczucie przestrzenności poprzez podział wszystkich obiektów na trzy segmenty, różniące się stopniem otwartości. Są to: segment 1 — zamknięty składający się z przedsionka i łazienki z dużą ilością przestrzeni do przechowywania,
segment 2 — półotwarty oraz nadwieszony, zawierający sypialnię i przestrzeń do czytania lub relaksu, zapewniający widok na panoramę Alp, segment 3 — otwarty z kuchnią i salonem wyposażonym w ogromne okna, zapraszające krajobraz do wnętrza. Dodatkowo część segmentu 3 wraz z salonem została zaprojektowana poniżej poziomu gruntu, aby zbliżyć gości do otoczenia oraz wykorzystać właściwości termiczne gruntu do ogrzewania budynku i zmniejszenia strat ciepła.
wnętrze części dziennej
© Mateusz Baranowski, Maja Stankowska
Rozmieszczenie poszczególnych funkcji jest inspirowane alpejskimi domami ludowymi — na przykład wejście z zamkniętym przedsionkiem i schowkami, kuchnia w centralnym miejscu oraz sypialnia na górze. Idea polegała na stworzeniu małej wioski wkomponowanej w teren w taki sposób, aby budynki zlewały się z otoczeniem i tworzyły z nim jedność — wyjaśniają autorzy.
konstrukcja została wykonana z prefabrykowanych modułów
© Mateusz Baranowski, Maja Stankowska
zielone dachy i izolacja z wełny owczej
Dach każdego z kokonów jest dwuspadowy i zaprojektowany w taki sposób, aby zapewnić miejsce na panele fotowoltaiczne po stronie południowej oraz na roślinność po stronie północnej. Przykryty jest płytami kamiennymi, które dzięki nieregularności tworzą małe szczeliny idealne pod rozwój samorodnych gatunków lokalnych roślin, tworzących przy tym wizualnie nowe pagórki w okolicy. Ponadto forma budynku utrzymana jest w regularnym, prostokątnym kształcie — minimalizuje to trudności związane z umieszczeniem budynku na nachylonym terenie oraz zmniejsza ilość przegród. Elewacje autorzy wykończyli kompozycją kamienia z drewnem, a do izolacji użyli naturalnego materiału w postaci wełny owczej, co również stanowi tradycyjną technikę szwajcarską.
Konstrukcja domków została wykonana z prefabrykowanych modułów OSB SWISS KRONO MAGNUMBOARD®, które umożliwiają szybki montaż całego budynku z pojedynczych modułów.
System fotowoltaiczny zapewnia elektryczność i ciepłą wodę wewnątrz każdego kokonu, podczas gdy część zielona, dzięki naturalnej biomasie zapewnia chłodzenie, a co się z tym wiąże, redukuję kosztów klimatyzacji latem, a także zmniejszenie strat ciepła zimą. Dodatkową zaletą zielonego dachu jest tłumienie hałasu wewnątrz budynku, a co najważniejsze, poprawa zdrowia psychicznego i samopoczucia ludzi — przekonują projektanci.
