Praca zgłoszona na konkurs
„Najlepszy Dyplom Wnętrza 2021/2023”
Tytuł pracy dyplomowej — „Renesans czarnego złota” — jest symbolicznym określeniem odrodzenia się zamku Skrzyńskich. „Czarnym złotem” nazywano ropę naftową, która przez stulecia była skarbem ziemi gorlickiej. Praca magisterska ma być przekazem, który przyczyni się do odrodzenia, odnowienia i rozkwitu zastanej tkanki architektonicznej poprzez adaptację i przystosowanie obiektu do nowych funkcji.
apartament i podcień (zestawienia stanu zastanego/historycznego i projektowanego)
© Aleksandra Klińska
Zamek Skrzyńskich przez wiele lat był ruiną, groził zawaleniem. Grabiono go, pozbawiając elementów wybitnej architektury. Ostatni z inwestorów postanowił uratować to miejsce przed całkowitym zniszczeniem. Niestety nie zdążył dokończyć swojej misji. Zatem ja próbuję zrealizować, chociaż w części, misję profesora Bogusława Frańczuka.
rzut parteru oraz I piętra
© Aleksandra Klińska
Zamek Skrzyńskich składa się z jednej kondygnacji podziemnej i trzech kondygnacji nadziemnych. Ze względu na dużą powierzchnię obiektu (2400 metrów kwadratowych) każda z nich została podzielona na dominujący w niej program funkcjonalno-użytkowy. Celem jest uzyskanie czytelnych podziałów, które umożliwią organizację różnych aktywności przez użytkowników i nie będą przeszkadzały sobie nawzajem. Jest to bardzo istotne, ponieważ w zamku znajdą się centrum kongresowe nauki i sztuki, sale tematyczne, hotel, restauracja, strefa rekreacyjno-rehabilitacyjna, a także przestrzenie do wystaw oraz plenerów.
sala obrad (zestawienia stanu zastanego/historycznego i projektowanego)
© Aleksandra Klińska
Dla kogo przeznaczony jest zespół zamkowo-parkowy? Kompleks przygotowano z myślą o środowiskach akademickich nauki i sztuki. Został przystosowany dla organizowania we wnętrzach zamku konferencji, prezentacji, wykładów, wernisaży, wystaw. Środowisko naukowe będzie miało dostęp do małego laboratorium, w którym można zorganizować pokazy, doświadczenia chemiczne związane z przetwarzaniem nafty i parafiny. Pokazy umożliwią przedstawienie szczególnych właściwości surowca wydobywanego w tym regionie. Natomiast środowisku artystycznemu zostaną udostępnione sale tematyczne, liczne hole, korytarze, dziedziniec oraz park do organizacji wystaw stałych i czasowych, wernisaży, prezentacji, wykładów.
wnętrze jednego z apartamentów i sali bibliotecznej
© Aleksandra Klińska
Program rekreacyjny hotelu w zamku zakłada propagowanie parafiny w lecznictwie. Osoby wymagające rehabilitacji (w tym uprawiające sport) oraz odwiedzające obiekt w celach rekreacyjnych skorzystają z zabiegów fizjoterapeutycznych bazujących między innymi na parafinoterapii.
przekrój A-A
© Aleksandra Klińska
Kompleks pałacowo-zamkowy wraz z przylegającym parkiem będzie dostępny również dla mieszkańców okolicy i turystów. Po wizycie na budowie, ogólnym oglądzie wnętrz zamku, zainspirowana surowością cegły, nowymi stropami, odtworzoną stolarką okienną, uznałam, że nie będę w projekcie dokonywała dosłownej rekonstrukcji. Chciałam pozostawić pewną surowość tego miejsca, dając do zrozumienia, że wnętrze tego obiektu uległo całkowitej dewastacji. Miałam również dostęp do zdjęć archiwalnych, które ukazywały nasycenie wnętrz, ich urodę i bogactwo. Postanowiłam zachować tkankę architektoniczną, nie naruszając jej, ingerując jedynie tam, gdzie było to konieczne.
podcień oraz rzut iI piętra i poddasza
© Aleksandra Klińska
Myślę, że moja interpretacja stanu zastanego oraz historii zamku Skrzyńskich stała się wartością, wyznacznikiem do działań projektowych i warunkiem dokonanych przeze mnie wyborów. Uważam, że odtworzenie tego, co już powstało, udając dziewiętnastowieczne wnętrza, nie ma większego sensu i jest skazane na niepowodzenie.
wejście do projektowanego obiektu
© Aleksandra Klińska
Próbuję odczytać przestrzenie zamku na nowo w sposób nieoczywisty i niedosłowny. Zaproponowane przeze mnie wnętrza są moim komentarzem, mówiącym, że nie warto odtwarzać wnętrz, z których nic już nie ocalało, tylko po to, aby pokazać, jak mieszkano. Najważniejszą motywacją do działania był fragment wypowiedzi pochodzący z wywiadu z ostatnim z inwestorów, Bogusławem Frańczukiem, który opowiadając o działaniach w zamku Skrzyńskich, zakończył: „nie wyobrażam sobie, aby takie miejsce zostało zapomniane”.
Aleksandra KLIŃSKA
Ilustracje: © Autorka
