Czy w projektowaniu przestrzeni publicznych odpowiednio uwzględniamy bezpieczeństwo i wygodę kobiet? Co zrobić, by nasze miasta były bezpieczniejsze, sprawiedliwsze, zdrowsze i bogatsze? Na to pytanie próbowali odpowiedzieć ekspertki i eksperci z ARUP.
W ramach cyklu #RaportCzwartkowy przedstawiamy dokumenty, raporty i poradniki dotyczące architektury, miast i samorządu, które z pewnością warto nagłośnić i wypromować. W tym tygodniu przyglądamy się raportowi „Cities Alive. Designig cities that work for women” opracowanemu przez Arup, Uniwersytet w Liverpoolu i Program Narodów Zjednoczonych ds. Rozwoju.
okładka raportu wydanego przez ARUP we współpracy z Uniwersytetem w Liverpoolu i UNDP
© ARUP
naturalne obawy
Bezpieczeństwo kobiet w przestrzeni publicznej to poważny, międzynarodowy problem. Jak wskazują badania, 32% kobiet nie czuje się bezpiecznie w przestrzeni publicznej nocą. W przypadku kobiet mieszkających w Glasgow, aż 95% nie czuje się bezpiecznie w parkach w nocy. Te problemy nie dotyczą tylko swobody wychodzenia po zmroku, ale wpływają również na kwestie zawodowe i życiowe. W przypadku kobiet w Jordanii 47% badanych odrzuciło ofertę pracy, podając jako główny powód konieczność korzystania z transportu publicznego i strach przed molestowaniem.
Niebezpieczna strefa publiczna przekłada się na wszystkie strefy życia kobiet, dlatego eksperci i ekspertki szukali rozwiązań, które pomogą niwelować niebezpieczeństwa i stworzyć przestrzenie prawdziwie inkluzywne.
Badania opracowane przez zespół specjalistów obejmują respondentki z dwudziestu krajów. Obok badań, raport zawiera przede wszystkim zestawy rozwiązań dla lepszego planowania przestrzeni publicznych i listy kontrolne — w postaci wskaźników, które należy obserwować przy ich implementacji.
Jesteśmy w decydującym momencie ewolucji miast. Działania, podejmowane z myślą o komforcie i bezpieczeństwie kobiet są niezbędne. Mamy nadzieję, że raport „Cities Alive: Designing cities that work for women” zainspiruje władze, urbanistów, deweloperów, policję, instytucje edukacyjne i wszystkich innych zainteresowanych tą tematyką, do tworzenia bezpiecznych, inkluzywnych i sprawiedliwych przestrzeni — mówi Joanna Malanowska, Finance and Economics Leader w Arup.
badanie przeprowadzono na grupie 770 osób z 20 krajów
© ARUP
cztery tematy zmian
Raport skupia się na czterech obszarach, które powinny zwrócić naszą uwagę: bezpieczeństwo i ochrona (safety and security), sprawiedliwość i równość (justice and equity), zdrowie i samopoczucie (health and wellbeing) oraz wzbogacenie i spełnienie (enrichment and fulfilment).
problematykę projektowania z uwzględnieniem potrzeb kobiet podzielono na cztery obszary
© ARUP
Każdy z tych obszarów zawiera opis problemów wynikających z niedostosowanej przestrzeni publicznej oraz rozwiązań z całego świata, z miejsc, w których starano się dostosować infrastrukturę do potrzeb, a także spis korzyści, wynikających z ich implementacji.
przykład karty ze strategiami z danego obszaru
© ARUP
Przykładem z obszaru bezpieczeństwa i ochrony jest strategia tworzenia bezpiecznych przestrzeni poprzez kreowanie lepiej oświetlonych tuneli podziemnych (to rozwiązanie zastosowano w Umeå w Szwecji). Każda strategia dotycząca rozwiązywania problemów z danego obszaru podparta jest już zaimplementowanymi rozwiązaniami.
każda strategia zawiera szereg rozwiązań, które gdzieś już zaimplementowano
© ARUP
droga do rozwiązań i kamienie milowe
Wartością raportu jest nie tylko analiza problemów, ale również wskazanie ścieżek i przykładów ich rozwiązywania oraz kamieni milowych. Autorki i autorzy stworzyli dwie ścieżki zmian. Pierwsza dzieli wprowadzanie dobrych praktyk na osoby decyzyjne i aktywne oraz czas trwania ich wprowadzenia. Druga pokazuje, w jaki sposób prowadzić projekty tak, by najlepiej służyły kobietom.
raport kończy się dwoma przykładowymi ścieżkami implementacji
© ARUP
Drugim istotnym czynnikiem jest wyznaczenie kamieni milowych w postaci kluczowych wskaźników wydajności. Do każdego obszaru wyznaczone zostały dane, które warto uwzględniać przy badaniu zmian przestrzeni publicznej. To właśnie one pozwalają na ocenę stanu rzeczy.
wyznaczono też odpowiednie wskaźniki do obserwacji problemów
© ARUP
otwarcie na rozwiązania
Niezbędną cechą inkluzywnego projektowania jest dziś zrozumienie. Jeszcze dwadzieścia lat temu wprowadzana małymi krokami infrastruktura bez barier dla osób z niepełnosprawnościami, dziś staje się normą. Dostrzeganie problemów, z jakimi zmagają się kobiety czy osoby neuroróżnorodne, powinno być kolejnym punktem w drodze ku lepszej, otwartej i bezpiecznej przestrzeni.
Raport dostępny jest na stronie Arup.
