Zobacz w portalu A&B
Zostań użytkownikiem portalu A&B i odbierz prezenty!
Zarejestruj się w portalu A&B i odbierz prezenty
maximize

Centrum Kulturalne w dawnym silosie portowym. Projekt studenta z Polski wyróżniony!

26 stycznia '23

Przemysław Ruta z Politechniki Wrocławskiej ma pomysł na wykorzystanie starego silosu portowego w argentyńskim Buenos Aires. Jego propozycja to przekształcenie niszczejącego obiektu wraz z jego otoczeniem na Centrum Kultury, które mogłoby ożywić dzielnicę Puerto Madero. Projekt „Centreje” jako jedyny z Polski został doceniony w międzynarodowym konkursie Silos Buenos Aires i otrzymał wyróżnienie honorowe!

Archiwalne zdjęcie portu z silosem

archiwalne zdjęcie portu z silosem

© Terraviva Competitions

Wyzwaniem konkursu organizowanego przez Terraviva Competitions była rewitalizacja i kreatywne wykorzystanie poprzemysłowego, monumentalnego silosu de la Junta General de Granos, zlokalizowanego w Buenos Aires, po wschodniej stronie Puerto Madero. Wspomniany silos jest jedną z niewielu konstrukcji portowych, które przetrwały w okolicy i jedyną, która nie została jeszcze zrewitalizowana. W 2018 roku opuszczony silos stał się celem działań artystycznych Barbary Krugel, która w ramach festiwalu „Art Basel Cities” namalowała na jego głównej fasadzie mural, który widnieje na nim do dzisiaj. Jednak oprócz tego działania artystycznego, budynek nadal pozostaje niewykorzystany i coraz bardziej niszczeje.

Silos, stan aktualny   Argentyński silos aktualnie

silos, stan aktualny

© Terraviva Competitions

Konkurs Silos Buenos Aires zachęcał uczestników do nieszablonowego myślenia i nieograniczonego eksperymentowania z pomysłami, jednak z poszanowaniem kontekstu otoczenia. Wyzwanie przebiegało pod hasłem „reuse”. Zadano pytanie o to, jakiego rodzaju interwencja byłaby w stanie ożywić to miejsce, oddając je na nowo miastu. Jaki program byłby odpowiedni dla tak specyficznego budynku? Jak wprowadzić do takiej przestrzeni funkcje mixed-use i jakie nowe funkcje ożywiłyby otoczenie?

projekt z Polski wyróżniony!

Nadesłane z całego świata prace oceniało międzynarodowe jury w składzie: Giancarlo Mazzanti (El Equipo Mazzanti, Kolumbia), Luciana Lembo (Adamo-Feiden, Argentyna), He Jianxiang (O-OFFICE, Chiny), Ilse Cárdenas (PALMA, Meksyk), Juan Lucas Young (Sauerbruch Hutton, Niemcy), Ippolito Pestellini Laparelli (2050+, Włochy), Maria Cecilia Stoppani (Tectoo, Włochy), Tomas Balparda (BBOA, Aregentyna).

Jak czytamy na stronie konkursu, wszystkie nagrodzone projekty były interesującymi propozycjami dostosowania istniejącej struktury do nowych zastosowań i funkcji, w pełni wykorzystujące oryginalne cechy i przestrzeń silosu de la Junta General de Grano.

 Projekt „Centreje” na planie miasta Projekt „Centreje”, lokalizacja

działka projektowa zlokalizowana jest w dzielnicy Puerto Madero

© Przemysław Ruta

I Nagrodę jury przyznało pracy „Protect me from what I love” autorstwa zespołu z Włoch w składzie Lorenzo Maritan, Anna Serio. II Nagrodę za projekt „Tangoing Hemline” otrzymał zespół z Chin i Tajwanu w składzie: Frank Zhexuan Wu, Ina Yien Wu, Adrian Wenbin Wen, Monica Huizhong Song. III Nagroda powędrowała do autorów projektu „Multidisciplinary Exchange Center” z Argnetyny: Julia Dalal Hadid, Gastón Sironi, Nicolás Sironi, Agustín Prieto. Przyznano także cztery złote wyróżnienia oraz dziesięć wyróżnień honorowych, pośród których jako jedyny z Polski znalazł się projekt „Centreje” autorstwa Przemysława Ruty z Politechniki Wrocławskiej.

Centreje” w języku hiszpańskim (centrum, entre, eje) oznacza Centrum Kultury umiejscowione na osi urbanistycznej w argentyńskiej stolicy Buenos Aires. Jest to projekt rewitalizacji i adaptacji starego, nieużywanego żelbetowego silosu zbożowego znajdującego się w stosunkowo nowej dzielnicy miasta — Puetro Madero, na multifunkcjonalne centrum kultury — tłumaczy autor.

Schemat projektowy, przeszłość, stan aktualny i przyszłość

schemat projektowy, przeszłość, stan aktualny i przyszłość

© Przemysław Ruta

historia Puerto Madero

Przedmiotem projektu oprócz samego silosu jest opracowanie okalających go terenów, w skład których wchodzą: Plac Królowej Holandii z parkingiem podziemnym, fragment bulwaru imienia Olgi Cossettinii, fragment deptaku przybrzeżnego imienia Pieriny Dealessi, ulica sąsiadująca z silosem, jak i część parku Mujeres Argentinas.

Całość terenu znajduje się w przybrzeżnej dzielnicy Buenos Aires — Puerto Madero. Jest to stosunkowo nowa dzielnica, powstała dzięki ambitnemu planowi rewitalizacji starego i nieużywanego przeładunkowego portu morskiego, który się tam znajdował. Pod koniec XIX wieku stolica Argentyny wzbogaciła się o port, mający zapewnić możliwość transportu morskiego produktów rolnych. Niestety płytkie wody estuarium La Plata i zwiększający się tonaż morskich statków już w początkach XX wieku wyeliminowały ten port z użytkowania. Przez kilkadziesiąt lat teren podlegał degradacji i dopiero lata 80. XX wieku przyniosły energiczne działania rewitalizacyjne. Obecna dzielnica jest jedną z najekskluzywniejszych w Buenos Aires. Silos stanowi jeden z ostatnich ostańców tejże historii, który nie został jeszcze odnowiony i zaadaptowany do nowej funkcji — przybliża historię dzielnicy student Politechniki Wrocławskiej.

Projekt „Centreje”, aksonometria   Projekt „Centreje”, rzuty i przekrój

projekt to nie tylko wprowadzenie nowych funkcji do wnętrza silosu, ale także zagospodarowanie otoczenia

© Przemysław Ruta

nowe centrum

Działka z nowoprojektowanym obiektem znajduje się w centrum skrzyżowania dwóch niezwykle istotnych osi urbanistycznych Buenos Aires.

Pierwsza, główna oś o randze ogólnomiejskiej, łączy z oceanem Kongres Narodowy, siedzibę prezydenta„Casa Rosada”, rezerwat przyrodniczy oraz największe tereny zielone w mieście. Silos jest na niej swego rodzaju barierą między miastem a naturą. Druga oś lokalna spaja dzielnicę Puetro Madero usługowym bulwarem zakończonym z obu stron nowoczesnymi wieżowcami. Taka lokalizacja zobowiązuje, determinuje rangę obiektu, jak i profil użytkowy budynku, który musi odpowiadać nie tylko na potrzeby lokalnej społeczności Puerto Madero, ale także mieszkańców stolicy i rzeszy turystów odwiedzających tę część miasta — opisuje Przemysław Ruta.

Kontynuacja głównej osi miasta, jak i same osie były więc kluczowymi elementami towarzyszącymi autorowi na każdym etapie projektu. Ze względu na historyczny charakter silosu w projekcie ważne było jego wyeksponowanie, podkreślenie tożsamości miejsca i nadanie mu nowej funkcji, spełniającej wymogi zróżnicowanych użytkowników i tworzące centrum dzielnicy.

 Kolumnada i główne wejście do Centrum  Projekt „Centreje”, wnętrze silosu

światło odgrywa ważną rolę w projekcie

© Przemysław Ruta

„Centreje”

Całość koncepcji Polaka, zarówno teren, jak i budynek silosu można podzielić na cztery strefy. Pierwszą z nich jest plac przed silosem, który został przekształcony w swoisty rynek dzielnicy. Na nim autor zaproponował dwa pawilony usługowe, nawiązujące do bryły dawnego obiektu. Drugim elementem jest zagłębiony w terenie, interaktywny plac. Powstał on poprzez usunięcie części parkingów podziemnych, które znajdowały się pod silosem. Z placu można przejść pod ulicą im. Manso Juany do parku Mujeres Argentinas. Dzięki temu rozwiązaniu budynek Centrum Kultury nie stanowi blokady głównej osi miejskiej, ale swoisty przystanek w tej drodze.

Projekt „Centreje”, elewacja wschodnia i południowa

Projekt „Centreje”, elewacja wschodnia i południowa

© Przemysław Ruta

Trzecim elementem są same silosy, wyeksponowane i zaaranżowane na powierzchnie wystawiennicze, uzupełnione o przeszkloną nadbudowę o wielofunkcyjnym zastosowaniu. Nadbudowa ta spełnia zapotrzebowanie na dodatkowe przestrzenie, których nie można było zaaranżować w samych silosach bez niszczenia ich okrągłej bryły. Nadbudowa odnosi się do portowego charakteru miejsca. Krzyżulce i wsparcie wyłącznie w dwóch miejscach (zastosowane w konstrukcji wieży i jednej ze ścian), jak twierdzi autor może przypominać rodzaj mostu, lub urządzenia portowego. Całość zmiękczona jest mlecznym szkłem elewacyjnym, łącząc industrialny charakter ze sztuką.

Przestrzeń wielofunkcyjna nad silosem

przestrzeń wielofunkcyjna nad silosem

© Przemysław Ruta

Ze względu na wymagającą konstrukcję musiałem podejść do ekologii w trochę inny sposób — użycie konstrukcji drewnianych było praktycznie niemożliwe. Uznałem samo zachowanie największej ilości elementów istniejących za aspekt ekologiczny, projektując w nurcie reuse — dodaje młody architekt.

Mural wykonany przez Barbarę Krugel, który miał mieć tylko charakter tymczasowy, w nowej koncepcji został usunięty, tym samym odsłaniając kształt silosu. Dla autora niezwykle ważny był rzut w formie „artystyczno-techniczno-industrialnej kompozycji kół”. Na terenie znajduje się także przestrzeń, którą tworzy kolumnada z „sekretnym ogrodem”.

Projekt Centreje

całość zmiękczona jest mlecznym szkłem elewacyjnym, łącząc industrialny charakter z nadbudową

© Przemysław Ruta

docenienie architektury poprzemysłowej

„Centreje” to jednocześnie projekt poszukujący odpowiedzi na pytania o tożsamość tego miejsca, integracyjną rolę architektury i nowe funkcje zabytkowych budowli. Jest próbą wpisania się w nurt przekształcania architektury industrialnej w przyjazną mieszkańcom przestrzeń, zaspokajającą wyższe potrzeby kulturalne. Jest przeciwdziałaniem degradacji terenów poprzemysłowych i nadaniem im nowego znaczenia dla użytkowników. Silos magazynowy zamieniony w „Centreje” staje się symbolem nowego podejścia do architektury przemysłowej, już nie szpecącej miasta a docenionej, szanowanej i wartej zachowania. Jako ostatni zachowany w tej dzielnicy stary budynek stał się swoistym znakiem czasu dawnej i nowej koncepcji funkcjonalności architektury. Projekt jest też przyczynkiem do nowoczesnego myślenia o koncepcjach urbanistycznych — podsumowuje Przemysław Ruta.

  

Dobrawa Bies

Głos został już oddany

Stojące i wiszące kotły kondensacyjne dużej mocy
SPACE Designer
INSPIRACJE