The Mosaic, katalizator zmian w indyjskich slumsach. Projekt polskich studentów z wyróżnieniem honorowym

Dobrawa Bies

14 grudnia '21

Projekt The Mosaic otrzymał wyróżnienie honorowe w konkursie The Dharavi Project

...

Grzegorz Górnikiewicz, Martyna Krysteczko i Oskar Szymańczyk, studenci architektury Politechniki Śląskiej otrzymali wyróżnienie honorowe w międzynarodowym konkursie The Dharavi Project. Zadaniem było zaprojektowanie wspólnotowego miejsca, będącego katalizatorem dla przyszłych zmian w Dharavi — największych slumsów w Indiach. Ich projekt The Mosaic to bezpieczna ostoja dla mieszkańców, w której mogą odpocząć, pracować i korzystać z programu edukacyjno-kulturalnego.

katalizator zmian Dharavi

Celem konkursu The Dharavi Project organizowanego przez platformę archdais było zaprojektowanie wspólnotowego miejsca, które będzie działało jako katalizator zmian społeczności w sercu mumbajskiego slamsu — Dharavi. Miałabyć to propozycja, która mogłaby stać się instytucją parasolową dla inicjowania zmian w Dharavi. Uczestnicy mieli opracować program w trzech częściach: ekonomicznej, społecznej oraz kulturowo-rekreacyjnej, które obejmą szereg działań, pomogących wprowadzić zmiany w sposób holistyczny i zachęcić ludzi do wspólnej pracy. Organizatorzy oczekiwali, że propozycja konkursowa będzie połączeniem przestrzeni otwartych i półotwartych. Miała być to pierwsza całodobowa, publiczna instytucja przejściowa, wykorzystująca maksymalny potencjał miejsca.

działka projektowa znajduje się w Dharavi

Działka, którą mieli opracować uczestnicy, znajduje się na krawędzi Dharavi, w sąsiedztwie wiecznie zatłoczonych ulic Sion-Bandra i Mahim-Sion, przyszłego przystanku metra oraz rzeki Mithi. Powierzchnia terenu projektowego wynosi około tysiąc metrów kwadratowych, przy czym proponowany obiekt miał zajmować maksymalnie sześćdziesiąt procent zabudowy działki. Natomiast całkowita powierzchnia proponowanego rozwiązania miała wynosić dwa tysiące metrów kwadratowych, a skala obiektu miała uwzględniać kontekst.

wyróżnienie dla polskich studentów

Archidas otrzymał ogromną liczbę zgłoszeń z całego świata. Prace nadesłało 650 zespołów i około 1250 uczestników. Projekty ocieniało jury konkursowe w składzie: Narinder Sagoo, Armstrong Yakubu, Sachi Oberoi (Foster + Partners), Sameep Padora, Robert Verrijt, Alan Abraham, Pronit Nath, Sami D’Monte, Zameer Basrai (The Bandra Collective). Jury przyznało trzy nagrody główne: pierwszą propozycji The Dharavi LAb autrostwa duetu z Indii w składzie: Neha Karmarkar, Akash Chougula. Drugą nagrodę otrzymał Re-Presenting Dharavi projektu Sharayua Jibhkatea, Vojesha Pahawy. Trzecie miejsce zajęli Taruna Aiyyar, Palak Gupta i Abhinav Gupta za projekt Unwrap.

projekt The Mosaic otrzymał wyróżnienie honorowe

Jury przyznało także 15 wyróżnień honorowych, równorzędnych, pośród nich znalazł się projekt z Politechniki Śląskiej The Mosaic autorstwa Grzegorza Górnikiewicza, Martyny Krysteczko i Oskara Szymańczyka.

The Mosaic

Główną ideą projektu The Mosaic, było stworzenie obiektu jednoczącego społeczność najstarszych, największych i najlepiej zorganizowanych slumsów w Indiach. Będącego źródłem inspiracji, kształtującego charaktery i umiejętności. Miejscem, z którego mieszkańcy będą dumni oraz w którym poczują się dumnymi z samych siebie. Bezpieczną ostoją, z którą będą mogli się identyfikować — mówią studenci Politechniki Śląskiej.

budynek stworzony jest z plastiku z recyklingu

Jak autrzy starali się to osiągnąć? Zgodnie z założeniem ich projektu, mieszkańcy od początku będą brali czynny udział w tworzeniu tego miejsca. Jak tłumaczy wyróżniony zespół Dharavi od lat tonie w odpadach, co sprawiło, że duża część społeczności trudzi się segregacją śmieci, specjalizując się w jej przetwarzaniu. Z tego powodu przeważającą część obiektu autorzy zaprojektowali z plastiku pochodzącego z odzysku.

Tworzenie z tego materiału pokazuje, w jaki sposób, oczyszczając dzielnice slumsów, można wykorzystać materiał mający zły wpływ na środowisko. W ten sposób można jednocześnie dać zatrudnienie lokalnej społeczności, a co najistotniejsze poczucie przynależności do miejsca. Jest to zarazem inspiracja dla całego świata, pokazującą, w jaki sposób rozwiązywać wielki problem, jakim jest nadmiar plastikowych śmieci — mówią Grzegorz, Maryna i Oskar.

budynek z zewnątrz jest otwartą galerią

otwarta galeria

Obiekt z zewnątrz jest galerią, stanowiącą elewację całego budynku. Użytkownicy będą mogli wystawiać w niej stworzone przez siebie produkty rzemieślnicze i sztukę, odpocząć w specjalnie zaprojektowanych przestrzeniach oraz korzystać z zieleni wertykalnej. W galerii poza lokalnymi produktami znajdują się również regionalne akcenty w postaci perforowanych ekranów kratowych – jali, oraz ekranów tkanych w technice charpai. Okna galerii mogą być w dowolny sposób modyfikowane bądź uzupełniane. Takie rozwiązanie umożliwia organizację przestrzeni znajdującej się w pasie klimatu tropikalnego. W porze wilgotnej, odsłonięcie okien ułatwia przewietrzanie, natomiast w porze suchej, zasłonięcie chroni wnętrze przed niskimi temperaturami oraz przed zimnym wiatrem wiejącym z północy. Modyfikowanie przestrzeni wypływa na akustykę w budynku, szczególnie podczas wydarzeń kulturalnych.

The Mosaic składa się z czterech poziomów o zmiennych przestrzeniach

zmienne wnętrze

We wnętrzu obiektu poza kładką biegnącą wzdłuż galerii na każdej kondygnacji, pojawiają się przecinające się ogólnodostępne kładki, na których zaprojektowane zostały przestrzenie o różnorodnych funkcjach. Tradycyjny slums składa się z od dwóch do trzech kondygnacji. Na parterze każdego z nich znajdują się warsztaty, natomiast wyższe kondygnacje to funkcje mieszkaniowe. Idąc tym tropem autorzy, na parterze, poza miejscami o funkcji kulturalno-rozrywkowej umieścili warsztaty wraz z zapleczem oraz przestrzenie wystawiennicze. Na wyższych kondygnacjach pojawiają się przestrzenie biurowe i edukacyjne, takie jak szkoła z biblioteką. Obszary te połączone są przestrzeniami wspólnymi.

we wnętrzu obiektu umieszczono platformy

Dodatkowo platformy zostały zaprojektowane w taki sposób, aby dawały możliwość obserwowania wydarzeń odbywających się na innych kondygnacjach. Budynek wyposażony jest wiele zmiennych elementów, takich jak ruchome ściany, szyby, szafki, oraz rozkładana scena. Ściany przesuwne wykonane są z różnych materiałów między innymi plastiku, szkła, jali oraz lekkich i zwiewnych materiałów. Ściany być również wypełniane książkami oraz dziełami artystycznymi. Mobilne elementy umożliwiają aranżację wnętrza i jego powierzchni, dostosowując je do wielkości odbywających się tam wydarzeń.

autorzy wierzą, że ich projekt mógłby się katalizatorem zmian

Dzielnica Dharavi z każdego punktu widzenia przypomina mozaikę. Tworzą ją ludzie, ich charaktery, wrażliwość oraz różnorodność. Dostrzegamy w tym piękno, które przenosimy na nasz obiekt. Stąd mozaikowy charakter galerii, idealnie wpasowany w otaczającą architekturę slumsów. Obiekt będzie promował, to co w ludziach zamieszkujących Dharavi najlepsze, będzie dumą, pozwoli kształtować jednostki, będzie szansą na lepsze życie, oraz nauką samą w sobie — podsumowują autorzy.