Przemysław Chmielarski, Agnieszka Trzcińska, Aditya Soman z TU Delft zaprojektowali dom wspólnoty i otrzymali wyróżnienie honorowe w konkursie Iceland Lake Mývatn Community House. Ich propozycja nazwana Mývatnssveit Eldaskáli nawiązuje do tradycyjnej architektury islandzkiego domu i znajdującej się w jego centrum głównej sali. W wyróżnionej koncepcji sala ta zmienia się w centrum spotkań i działań społecznych gminy, a także giełdę używanych przedmiotów.
Konkurs Iceland Lake Mývatn Community House platformy Buildner został zorganizowany we współpracy z Sveinnem Margeirssonem, burmistrzem gminy Skútustaðahreppur znajdującej się w północnej Islandii. Skútustaðahreppur i Þingeyjarsveit planują połączyć się w jedną, działającą w ramach gospodarki o obiegu zamkniętym, największą na Islandii gminę, dając przykład zrównoważonego rozwoju. Nowy region obejmowałby około 12 000 kilometrów kwadratowych i byłby domem dla ponad 1200 osób.
Wyzwaniem konkursowym było zaprojektowanie domu wspólnoty/gminy, który stałby się przykładem pozytywnego wpływu gospodarki o obiegu zamkniętym dla całej Islandii. Proponowany budynek ma być głównym, regionalnym centrum handlu, wymiany i recyklingu materiałów i zasobów.
projekt Mývatnssveit Eldaskáli otrzymał wyróżnienie honorowe
© Przemysław Chmielarski, Agnieszka Trzcińska, Aditya Soman
wyróżnienie honorowe
Nadesłane z całego świata propozycje ocieniało jury w składzie: Marshall Blecher (MAST, Dania), Xuanru Chen (ZJJZ Atelier, Chiny), Pip Cheshire (Cheshire Architects, Nowa Zelandia), Borghildur Indriðadóttir (artystka, Islandia), Magic Kwan i Kenrick Wong (OOA – Orient Occident Atelier, Kambodża), Marta Frazão, Filipe Rodrigues i Inês Vicente (Atelier Data, Portugalia), Lera Samovich (Fala Atelier, Portugalia), Sigrún Sumarliðadóttir (Studio Bua, Wielka Brytania i Norwegia). Przyznali oni trzy nagrody główne, dwie specjalne oraz sześć wyróżnień honorowych, pośród których znalazł się projekt Mývatnssveit Eldaskáli autorstwa studentów i absolwentów z TU Delft — Przemysława Chmielarskiego, Agnieszki Trzcińskiej i Adity Somana.
Współpracę projektową rozpoczęliśmy w 2020 roku jako studenci TU Delft w Holandii, tworząc mały zespół składający się z osób o różnym doświadczeniu i zainteresowaniach w zakresie architektury i inżynierii. Naszym celem było utworzenie grupy zdolnej do opracowywania zadań konkursowych i tworzącej fundament dla przyszłego biura architektonicznego, dlatego założyliśmy UNCG (Unofficial Competition Group). Kładziemy duży nacisk na przesuwanie granic w myśleniu projektowym, wspartych solidną wiedzą na temat technologii cyfrowych — mówią o sobie laureaci konkursu.
budynek nawiązuje do architektury niskich domów wybudowanych z kamieni i torfu pokrytych zielonym dachem
© Przemysław Chmielarski, Agnieszka Trzcińska, Aditya Soman
współczesna wersja islandzkiego domu
Forma wyróżnionego w konkursie budynku nawiązuje do tradycyjnej architektury osady islandzkiej, składającej się z niskich domów wybudowanych z kamieni i torfu pokrytych zielonym dachem. Front, jak mówią autorzy, reprezentuje tradycyjną typologię budownictwa, natomiast tył, osadzony głęboko w zboczu, podążając za jego kształtem, stapia się z otoczeniem tworząc nowoczesne wnętrza.
Naszą koncepcję projektową nazwaliśmy Mývatnssveit Eldaskáli, nawiązując do tradycji i kultury islandzkiej. Eldaskáli to główna sala umieszczona w centralnej części tradycyjnego islandzkiego domu, służąca jako serce budynku. Miejsce zebrań, spotkań towarzyskich i odpoczynku dla całego domostwa. Tę funkcję przełożyliśmy na projekt, który ma łączyć mieszkańców nowo utworzonej gminy nad jeziorem Mývatn. Eldaskáli służyłby nie tylko jako centrum działań społecznych, ale także giełdy używanych materiałów i przedmiotów, które są zwykle wyrzucane — opowiadają autorzy.
projekt Mývatnssveit Eldaskáli, rzuty
© Przemysław Chmielarski, Agnieszka Trzcińska, Aditya Soman
targowisko i sala wielofunkcyjna
Architekci, aby sprostać wytycznym konkursowym, zaproponowali budynek podzielony na funkcje, oddzielone szklarniami zapewniającymi naturalne oświetlenie wnętrz. Każde skrzydło obiektu jest przeznaczone do innych celów, takich jak edukacyjne, rekreacyjno-turystyczne, oraz logistyczne, zawierając dowództwo straży pożarnej i zespołu ratowniczego wyposażone w osobne wejście. Położony poniżej parter łączy trzy powyższe funkcje wspólnym garażem, punktem zbiórki odpadów wielkogabarytowych i pomieszczeniami technicznymi.
sala wielofunkcyjna z targiem
© Przemysław Chmielarski, Agnieszka Trzcińska, Aditya Soman
Trzy skrzydła budynku prowadzą użytkowników do głównej sali — Eldaskáli, która służy głównie jako targowisko różnych, używanych przedmiotów i materiałów, które mieszkańcy mogą wymieniać między sobą. Po zamknięciu targu sala zamienia się w salę wielofunkcyjną z widownią i ekranem projekcyjnym na wieczory filmowe.
idea projektu nawiązuje do konstrukcji mebli z IKEA
© Przemysław Chmielarski, Agnieszka Trzcińska, Aditya Soman
materiały z recyklingu i konstrukcja jak z IKEA
Konstrukcja budynku została wykonana z materiałów z recyklingu — drewna dryfującego, wyrzucanego na wybrzeża Islandii oraz plastiku z recyklingu pozyskiwanego z przemysłu rybnego. Autorzy wykorzystali także lokalne materiały, takie jak wełna mineralna do izolacji termicznej oraz kamień wulkaniczny, wykorzystany na elewacji i we wnętrzach.
autorzy zaplanowali wykorzystanie energii słonecznej, z odpadów i wodnej
© Przemysław Chmielarski, Agnieszka Trzcińska, Aditya Soman
Ważnym aspektem naszego projektu jest projektowanie z „zestawu części” niczym samodzielnie składany mebel IKEA. Zaprojektowaliśmy konstrukcję tak modułową, jak to tylko możliwe, z maksymalną możliwą redukcją elementów wykonywanych na zamówienie. Koncepcja design to disassembly zakłada nie tylko wybudowanie budynku, ale też żywotność poszczególnych elementów i łatwość ich wymiany. W naszej koncepcji nie ma trwałych połączeń, a większość elementów jest prefabrykowana i składana na miejscu — tłumaczą laureaci konkursu.
Poczytajcie także o projekcie kawiarni u podnóża islandzkiego wulkanu autorstwa Kamila Bryłki.
