Architektura klinik
Żadne placówki służby zdrowia, w tym kliniki, nie muszą wcale być monotonne i jak z matrycy. Ich siedziby mogą stanowić interesujące obiekty architektoniczne. Prezentujemy je w tym miejscu.
czym są kliniki?
To placówki służby zdrowia, publiczne lub prywatne, w których praktykowana jest szeroko pojęta medycyna. W węższym znaczeniu klinika definiowana jest jako specjalistyczny oddział wyodrębniony ze struktury uczelni medycznej lub szpitala.
architektura klinik
Kliniki — podobnie jak szpitale — łączą funkcjonalność, troskę o komfort pacjentek i pacjentów oraz wymóg przestrzegania zasad higieny i najwyższych standardów medycznych. W związku z tym, że nierzadko służą celom terapeutycznym — jak, na przykład, kliniki odwykowe, pomagające zmagać się z uzależnieniami — często bywają urządzane w sposób przypominający wnętrza domów mieszkalnych, co dodatnio wpływa na poczucie bezpieczeństwa i wygodę podopiecznych. Zdaniem architekta Junwoonga Seoga z pracowni By Seog Be Seog podstawą projektowania jest empatia. Kierował się tą zasadą, tworząc klinikę Aiechi w Yongin.
KATARZYNA CYNKA
Absolwentka Wydziału Architektury i Urbanistyki Politechniki Poznańskiej (dyplom 2016). W latach 2004 – 2005 stypendium na Wydziale Architektury Uniwersytetu w Hanowerze w Niemeczech. Założycielka i od 2005 r. główny architekt pracowni PL.archirekci. W 2006 pomysłowdawca i organizator wystawy Możliwe / Niemożliwe w architekturze Poznania (Centrum Kultury Zamek w Poznaniu).
Członek Wielkopolskiej Izby Architektów RP, numer uprawnień projektowych: 83/WPOKK/UpB/2011 oraz Stowarzyszenia Architektów Polskich SARP.
BARTŁOMIEJ BAJON
Absolwent Wydziału Architektury i Urbanistyki Politechniki Poznańskiej (dyplom 2006r.). Założyciel i od 2005 r. główny architekt pracowni PL.architekci. Zdobywca wyróżnienia oraz nominacji do nagrody im. prof. Czarneckiego za najlepszą pracę semestralną wykonaną na Wydziale Architektury PP. W 2006 pomysłodawca i organizator wystawy Możliwe / Niemożliwe w architekturze Poznania (Centrum Kultury Zamek w Poznaniu).
Członek Wielkopolskiej Izby Architektów RP, numer uprawnień projektowych: 42/WPOKK/2014 oraz Stowarzyszenia Architektów Polskich SARP.
Rocznik 1977, krytyk architektury, publicysta, animator działań przestrzennych. Z wykształcenia architekt (Politechnika Poznańska, 2002). Zajmuje się popularyzacją i krytyką architektury w prasie popularnej i specjalistycznej, radiu oraz telewizji, a także działaniami na rzecz naprawy miast, prowadzeniem wykładów popularyzatorskich, moderowaniem specjalistycznych dyskusji oraz spacerów architektonicznych. Współtwórca poznańskiej inicjatywy „Centrum Otwarte” zajmującej się edukacją i animacją działań w zakresie architektury i urbanistyki oraz Festiwalu Architektury Modernistycznej „Nowy Plan”. Współautor książki dla dzieci i dorosłych „Wspólne nie znaczy niczyje” oraz telewizyjnego cyklu „Księga Przestrzeni” (dwie serie). Autor i kurator wystaw architektonicznych. Dwukrotny laureat nagrody dziennikarskiej Izby Architektów RP.
