KONOPek – Refuse, Reduce, Reuse, Recycle

20 grudnia '21

dom dla czteroosobowej rodziny w Bukowie

...

+16

Dane techniczne

Nazwa:	„KONOPek”
Kategoria:	dom jednorodzinny
Autorki:	Paulina Wrzesińska, Katarzyna Kuczaj
Uczelnia:	Wydział Architektury Politechniki Wrocławskiej

Praca zgłoszona na konkurs studencki im. Haliny Skibniewskiej – ZDROWY DOM

Projekt domu dla czteroosobowej rodziny w Bukowie nawiązuje architekturą do typowej zabudowy poniemieckiej. Autorki stawiają na jak największe użycie istniejących obiektów na powierzchni działki, samowystarczalność oraz wykorzystanie wiatru, deszczu, słońca i ukształtowania terenu.

Projekt KONOPek autorstwa Pauliny Wrzesińskiej i Katarzyny Kuczaj realizowany był w ramach studiów na Wydziale Architektury Politechnice Wrocławskiej.

sytuacja

Projektujemy na istniejącej działce o powierzchni ok. 1 ha znajdującej się w małej wiosce Bukowie. Działka z trzech stron jest ograniczona komunikacją: drogą gminną, „betonówką” (dojazd do użytków rolnych) oraz drogą dojazdową równoległą do gminnej. Bazujemy na glinianym podłożu. Uwzględniamy spadek terenu w kierunku głównej komunikacji (przy której znajduje się rów melioracyjny) oraz jedynego sąsiada (od strony południowej). Na działce obecnie jest zabudowa zagrodowa w tym: dom jednorodzinny połączony z drewnianą stodołą oraz budynkiem gospodarczym przykrytym dwuspadowym dachem. Zespół budynków usytuowany jest na fundamentach kamiennych. Do obiektu dobudowano garaż (pozbawiony części konstrukcyjnej). Równolegle do tej zabudowy położony jest budynek gospodarczy.

Projektujemy dla rodziny 4-osobowej (tj. 2 osoby dorosłe + dwójka dzieci). Z uwzględnieniem przestrzeni dla gości. Nawiązujemy do motywu „ogniska domowego” i tworzymy miejsce spotkań.

plan sytuacyjny

założenia projektowe:

Wykorzystanie jak największej części istniejących obiektów oraz zastosowanie się do idei earthship, 4R (Refuse, Reduce, Reuse, Recycle) oraz do zasad permakultury,
Stworzenie bryły wykorzystującej maksymalnie: wiatr, deszcz, słońce oraz ukształtowanie terenu,
Kreowanie przestrzeni sprzyjającej atmosferze rodzinnej, przy jednoczesnym zapewnieniu prywatności,
Zapewnienie zdrowego stanowiska pracy (rozgraniczenie funkcji),
Samowystarczalność,
Nawiązanie architekturą do typowej zabudowy poniemieckiej w wiosce,
Odwrócenie funkcji zwierząt, np. szkodnik na pomocnik,
Wykorzystanie lokalnych materiałów.

przegroda z butelek szklanych

budynek:

Bryła budynku względem stanu obecnego:
Nie likwidujemy istniejącej zabudowy gospodarczej. Zachowa ona obecną funkcję, a także osłoni budynek od wiatru i intensywnego słońca. Projektowany dom zastąpi północną zabudowę.

etapy powstawania bryły budynku

Część projektowana:
Dom składa się z dwóch brył o podstawie prostokąta.

– Na istniejących kamiennych fundamentach ulokowałyśmy prostopadłościan bazowy i odrzuciłyśmy fragment wysunięty poza obrys drugiej bryły, pozostawiając jedynie jego górną podstawę. Moduł ten ma wysokość jednej kondygnacji. W części nieobjętej przez dominantę zaprojektowałyśmy zielony taras (dostępny z pomieszczeń na I piętrze). Dodałyśmy również schody, które pozwalają na dostęp do biura z zewnątrz.

dom składa sięz dwóch brył o podstawie prostokąta

– Druga, wyższa bryła stanowi dominantę. Swoją formą nawiązuje do poniemieckiej zabudowy. Jest obrócona względem bazy w taki sposób, żeby ułatwić jej przewietrzanie tj. prostopadle do dominującego kierunku wiatru w tej lokalizacji. Ten zabieg pozwala również optycznie — dla obserwatora z drogi — ukryć nietypową kompozycję. Z kolei zaproszona osoba z poziomu podwórza może cieszyć się odkryciem ukrytego fragmentu.

bryła wykorzystująca maksymalnie: wiatr, deszcz, słońce oraz ukształtowanie terenu

Bryła jest miejscowo podpiwniczona w celu gromadzenia zapasów oraz zostało w niej wytyczone miejsce do magazynowania odpadów z toalet kompostowych. W tej części zostały wyznaczone 3 łazienki (w tym jedna z pralnią), 3 sypialnie, garderoba, część biurowa, pomieszczenie techniczne, kuchnia, jadalnia. Element wykraczający poza obrys bryły dolnej jest jednokondygnacyjny (wysoki sufit) co zapewnia korzystny odbiór przestrzeni oraz możliwość wykorzystania siatki kinetycznej będącej miejscem zabawy i nauki młodszych lokatorów. Ponadto dolny fragment ma możliwość całkowitego otwarcia na ogród dzięki czemu uzyskujemy efekt przenikania zewnętrza z wnętrzem. Umożliwia to konstrukcja dwóch ścian przemieszczających się po dwóch rozdzielonych torach. Pierwszym z nich jest prowadnica wewnątrz budynku, która jest ścieżką dla składanej „harmonijkowo” ściany Trombe’a. Druga część jest rozwierana i jej kluczowe momenty są podparte na zewnętrznej konstrukcji, tworzącej jednocześnie taras. W ten sposób możemy ustawiać przegrodę dostosowując ją warunków atmosferycznych. W tej części ulokowałyśmy główne instalacje.