Bartosz Ligwiński, absolwent Wydziału Architektury Politechniki Łódzkiej zaprojektował plombę w centrum Łodzi, pełniącą funkcję Centrum artystycznego. Frontowa, przestrzenna elewacja budynku przypomina neoplastyczną kompozycję, a zastosowane metalowe elementy nawiązują do przemysłowej historii miasta. W proponowanym obiekcie miałyby odbywać się wystawy, zajęcia artystyczne i edukacyjne oraz liczne wydarzenia wzbogacające kalendarz kulturalny Łodzi.
Prezentowany projekt to praca dyplomowa inżynierska pt. Plomba w centrum Łodzi z usługami w parterze — projekt Centrum artystycznego, wykonana pod kierunkiem dr hab. Rafała Lamorskiego na Politechnice Łódzkiej.
Projektowanie plomby w centrum miasta jest dużym wyzwaniem dla architekta. Szczególnie jeśli jest to obiekt kultury. Zaprojektowany przez niego budynek musi mieć cechy wspólne z sąsiadującymi budynkami, ale również powinien się wyróżniać z otoczenia. Dzięki temu staje się jednym z charakterystycznych elementów okolicy i ukazuje swoim wyglądem funkcję, jaką pełni — twierdzi Bartosz Ligwiński.
elewacja Centrum artystycznego nawiązuje do neoplastycyzmu
© Bartosz Ligwiński
inspiracja neoplastycyzmem
Zaproponowane przez absolwenta architektury Centrum artystyczne przy ulicy Nowomiejskiej 7 ma za zadanie promować sztukę lokalnych artystów oraz zachęcić łodzian do zainteresowania się sztuką. Budynek daje możliwość zdobywania wiedzy z tego zakresu oraz tworzenia. W obiekcie przewidziana jest przestrzeń na wystawy oraz do organizowania różnych wydarzeń kulturalnych. Motywem przewodnim projektu była industrialna historia Łodzi, neoplastycyzm oraz twórczość Władysława Strzemińskiego i Katarzyny Kobro.
budynek jest plombą w centrum Łodzi
© Bartosz Ligwiński
Elewacja frontowa Centrum artystycznego przypomina neoplastyczną kompozycję, której krawędzie wykonane są ze stalowych elementów dwuteowych. Warto zwrócić uwagę na wsuwanie i wysuwanie poszczególnych „pól” elewacji frontowej wykonanych z systemowych paneli oraz lameli elewacyjnych. Dzięki nim fasada nabiera przestrzenności. Poza nawiązaniami do stylu neoplastycznego i industrializmu, elewacja nosi według architekta, cechy typowe dla łódzkich kamienic.
Odpowiednie proporcje, podział poziomy elewacji czy „brama” jako dominujące, szare pole wskazujące wejście do Centrum artystycznego, w sposób nieoczywisty wpasowują się w charakter i historię miasta — dodaje autor.
działka projektowa znajduje się na osi ul. Piotrkowska – Plac Wolności – Stary Rynek
© Bartosz Ligwiński
Centrum artystyczne w Łodzi
Działka projektowa znajduje się na osi ul. Piotrkowska – Plac Wolności – Stary Rynek.
Łatwo więc wywnioskować, że lokalizacja znajduje się w samym centrum Łodzi i jest bardzo atrakcyjną okolicą odwiedzaną przez wiele ludzi. Obiekt kultury o współczesnym, wyróżniającym się wyglądzie mógłby stać się kolejnym charakterystycznym elementem znajdującym się na tej osi — mówi projektant.
Bartosz Ligwiński chciał nawiązać bryłą budynku do typowej zabudowy w centrum Łodzi. Jego projekt składa się z części frontowej i dwóch spiętrzonych sal ekspozycyjnych, które formą przypominają oficyny. Pośrodku znajduje się wolna przestrzeń przywodząca na myśl podwórze wraz z reprezentacyjnymi, spiralnymi schodami.
Centrum składa się z pięciu poziomów
© Bartosz Ligwiński
W tego typu budynkach niezwykle ważna jest strefa wejściowa. Ma ona za zadanie zaciekawić odwiedzających i zachęcić do wejścia. W Centrum artystycznym strefa wejściowa otwiera się i spiętrza, zapraszając odwiedzających — mówi architekt.
Pierwsze zaprojektowane podniesienie pomieszczenia znajduje się w połowie holu wejściowego. Nad tą częścią wisi neoplastyczna rzeźba przypominająca o charakterze budynku. Za ścianą kurtynową znajduje się podwórze przykryte szklanym zadaszeniem — dającym dużo światła słonecznego i powiększającym optycznie przestrzeń.
rzut parteru i drugiego piętra
© Bartosz Ligwiński
sztuka dla każdego
Główną funkcję Centrum artystycznego pełni część ekspozycyjna. Zaprojektowane zostały sale ekspozycyjne, dla stałych jak i tymczasowych wystaw. Te przestrzenie również mogą zostać wykorzystane do organizowania różnych wydarzeń kulturowych. Sala kinowa oraz wykładowa przeznaczona została do organizowania konferencji czy zajęć edukacyjnych. Ostatnie piętro pełni funkcję edukacyjną. W salach prowadzone będą zajęcia zarówno dla profesjonalistów, jak i amatorów, którzy chcą rozpocząć swoją przygodę ze sztuką. Wykonane przez nich dzieła sztuki mogą zostać pokazane w Centrum w celu promowania łódzkiej sztuki.
główną funkcją Centrum jest funkcja wystawiennicza
© Bartosz Ligwiński
obiekt kultury w zrównoważonym duchu
Część frontowa budynku została przykryta zielonym dachem z możliwością zamontowania paneli fotowoltaicznych. Przeszklona część dachu wpuszcza dużo światła słonecznego, które dogrzewa budynek w porze zimowej. Dodatkowo przeszkolny dach został wyposażony w żaluzje chroniące część ekspozycyjną od światła naturalnego, gdy jest to konieczne.
projekt Centrum artystycznego w Łodzi, przekrój B-B
© Bartosz Ligwiński
W budynku nie przewidziano miejsc parkingowych dla gości. Powodem jest duża liczba linii autobusowych i tramwajowych w pobliżu, które mają zachęcić mieszkańców do ograniczenia ruchu samochodowego w centrum miasta.
Budynek wpasowuje się w politykę władz miasta Łodzi, która konsekwentnie od kilku lat stara się „wyrzucać” samochody z centrum i sadzi coraz więcej zieleni w tym obszarze — wyjaśnia Bartosz Ligiwiński.
