Kanadyjski magazyn Arc Ace zorganizował międzynarodowy konkurs The Invisible Hub, którego wyzwaniem było zaprojektowanie centrum społecznego w Vancouver. Proponowany budynek miał przyjąć bioniczną formę i wpisać się w otoczenie. Swój pomysł zgłosiła również Weronika Deszkiewicz z Wydziału Architektury Politechniki Poznańskiej. Jej projekt budynku nawiązujący kształtem do gór, zwrócił uwagę jury, które przyznało mu pierwszą nagrodę!
Jako działkę projektową organizatorzy konkursu wybrali dzielnicę Mt Pleasant, znajdującą się niedaleko budynku Emily Carr University of Art + Design. Uczestnicy zostali poproszeni o zaprojektowanie przestrzeni, której użytkownicy będą mogli rozwijać swoje zainteresowania i talenty oraz zacieśniać więzi.
projekt centrum społecznego w Vancouver, dziedziniec
© Weronika Deszkiewicz
konkurs na centrum społeczne
Budynek miał „chować się” w otoczeniu, nawiązywać do natury i przeplatać się z nią. Proponowana działka jest obniżona w stosunku do sąsiadującej od wschodu ulicy o pięć metrów, co umożliwia scalenie projektowanego budynku z otoczeniem. Organizatorzy prosili o bioniczną architekturę, która zdaje się wyrastać z ziemi, płynnie łącząc poziomy terenu i otaczającą zieleń, zacierając różnice między bryłą a terenem. Teren konkursowy jest częścią dużego centrum biznesowego nazwanego False Creek Flats, znajdującego się niecały kilometr od centrum Vancouver i portu. Z tego powodu projektanci zostali poproszeni o uwzględnienie potencjalnych powodzi i podmywania gruntu. W samym centrum społecznym należało umieścić takie funkcje jak: lobby, przestrzeń do nauki i sztuki, media, część sportową, przestrzenie dla lokalnej społeczności oraz kawiarnię.
wnętrze budynku skryte pod ziemią
© Weronika Deszkiewicz
polskie studentki na podium!
Spośród nadesłanych na konkurs prac jury nagrodziło pięć, a wśród nich znalazły się aż trzy projekty z Polski! I Nagrodę otrzymała Weronika Deszkiewicz z Politechniki Poznańskiej, drugie miejsce przypadło zespołowi w składzie: Nastaran Houshmand Khaligh i Seyyed Amirreza Bahrololoumi Tabatabaee z Iranu. Trzecia nagroda powędrowała do Karoliny Kaczor z Politechniki Śląskiej, czwartą otrzymali Rashi Karkoon i Smriti Sharma z Indii, a piątą nagrodę Martyna Kotulek, również z Politechniki Śląskiej.
Mój budynek został zaprojektowany przede wszystkim z myślą o użytkownikach, a jego forma została zainspirowana pasmem górskim w okolicach Vancouver. Otoczenie jest pełne szlaków turystycznych oraz punktów widokowych, umożliwiających ucieczkę od miejskiego zgiełku. Chciałam, żeby mój projekt zapewnił taką możliwość ucieczki bez potrzeby opuszczania granic miasta. Studenci z pobliskiego uniwersytetu oraz mieszkańcy i pracownicy z sąsiedztwa będą mogli odetchnąć pośród spokojnych murów, cieszyć się sztuką oraz poszerzać wiedzę, i co najważniejsze, tworzyć wspólnotę z innymi ludźmi o podobnych zainteresowaniach — opowiada laureatka pierwszej nagrody.
autorka chciała, aby bryła budynku nawiązywała do formacji skalnych
© Weronika Deszkiewicz
budynek jak formacja skalna
Z ulicy wita nas bryła przypominająca wyrastające z terenu skały, a ich rozłam niczym brama zaprasza do odkrywania budynku. Zastosowany przez autorkę świetlik umieszczony w podłożu prowadzi w głąb obiektu, rozszczepiając się — jedna ścieżka kieruje wzrok na horyzont z górami, a druga prowadzi w stronę miasta oraz delikatnych skarp z zielonych dachów. Na dachy można wejść i odpocząć w otoczeniu zieleni.
wschodnia i południowa elewacja budynku
© Weronika Deszkiewicz
Na drugim dachu studentka umieściła panele słoneczne dostarczające energię do całego obiektu. Autorka zdecydowała się na wykończenie elewacji z teksturowanego tynku, który wraz z porastającym go bluszczem przywodzi na myśl kamienne zbocze wzgórza. Natomiast szklane pęknięcia w ścianach dostarczają naturalne światło do wnętrza centrum społecznego.
rzut poziomu 0 i -1.
© Weronika Deszkiewicz
przestrzenie do nauki i relaksu
Ze względu na charakter tego projektu i bliskie sąsiedztwo uniwersytetu artystycznego, na terenie obiektu znajduje się wiele przestrzeni zewnętrznych i wewnętrznych przeznaczonych do nauki, organizacji wystaw i działań artystycznych oraz odpoczynku. Parter budynku zaplanowany został na regularnej siatce, którą przełamują kolumny podtrzymujące nieregularne ściany. Dwie klatki schodowe oraz windy umożliwiają dostęp do każdej części budynku. Zewnętrzne schody są miejscem relaksu, a otaczająca zieleń daje schronienie przed słońcem.
Poczytajcie także o projekcie Centrum Młodzieży w Kanadzie, za który Maria Feliszewska z Politechniki Śląskiej, otrzymała trzecią nagrodę w konkursie Nature Inspired Youth Centre.
