Kliknij i zobacz jak w prosty sposób opublikować swój projekt w A&B
Zostań użytkownikiem portalu A&B i odbierz prezenty!
Zarejestruj się w portalu A&B i odbierz prezenty
maximize

Agata Kobus – „Schronisko górskie na Lubaniu”

15 grudnia '22
Dane techniczne
Typ: praca dyplomowa inżynierska
Rok obrony: 2022
Nazwa: „SCHRONISKO GÓRSKIE NA LUBANIU”
Autorka: Agata Kobus
Uczelnia:
Wydział Architektury Politechniki Warszawskiej
Promotorzy:

dr Piotr Trębacz, dr Rafał Mazur

Praca zgłoszona na konkurs
„Najlepszy Dyplom Architektura”

Pasmem Lubania w Gorcach przebiega Główny Szlak Beskidzki, na trasie od Krościenka nad Dunajcem do Turbacza nie ma stałych obiektów pozwalających na odpoczynek, nocleg czy schronienie. Polana na szczycie Lubań niegdyś oferowała taką pomoc turystom — w 1937 roku pod szczytem Lubania wybudowano schronisko, które w 1944 roku zostało spalone przez hitlerowców. Pozostały po nim tylko ruiny przyziemia. W roku 1976 PTTK wybudowało nieco poniżej szczytu Lubania, na Polanie Wyrobki, niewielkie schronisko, które w 1978 roku całkowicie spłonęło.

Jesienią 2020 roku PTTK we współpracy ze SARP Oddział Kraków ogłosiło międzynarodowy, jednoetapowy, realizacyjny konkurs architektoniczno-urbanistyczny, którego celem było uzyskanie najlepszego rozwiązania dla modelowego schroniska górskiego na Lubaniu.

plan zagospodarowania terenu

plan zagospodarowania terenu

© Agata Kobus

Celem projektu było przeprowadzenie analizy krajobrazu, proponowanych rozwiązań w konkursie i znalezienie jak najlepszej odpowiedzi architektonicznej dla odwiedzających turystów i dla otaczającej natury. Na terenie opracowania konkursowego obowiązuje MPZT z 2014 roku. Projektowany obiekt celowo został usytuowany niezgodnie z planem miejscowym. Obecnie na działce, na której można budować, znajdują się pamiątkowe ruiny schroniska oraz wartościowe drzewa. Proponowana lokalizacja obiektu znajduje się przy ścianie lasu, w niewielkiej odległości od obecnej bazy namiotowej, która ma swoje zaplecze sanitarne w schronisku. Projektowany obiekt oferuje podróżnym letnią kawiarnię, restaurację, nocleg czy po prostu miejsce, gdzie każdy może odpocząć. Budynek ma prostą formę.

elewacja zachodnia

elewacja zachodnia

© Agata Kobus

Założeniem projektu jest otwarcie parteru na sąsiadującą polanę i zachęcenie turystów do korzystania z obiektu na zewnątrz budynku. Ruiny przedwojennego schroniska są świadkami historii, dlatego wymagają szczególnego szacunku oraz podkreślenia ich w ramach projektowanego zagospodarowania w postaci miejsca pamięci.

W dobie kryzysu klimatycznego ważnym aspektem w projekcie były rozwiązania proekologiczne. Tu przekładają się one na świadomy wybór materiałów, rozwiązań budowlanych i instalacyjnych w obiekcie.

przekrój A-A       detal

przekrój A-A i detal

© Agata Kobus

idea projektu

Główną ideą projektu jest opracowanie miejsca zapewniającego poczucie bezpieczeństwa oraz zaspokajającego podstawowe potrzeby ludzkie, przy jak najlepszym wpisaniu się w krajobraz. Założeniem projektowym było stworzenie przestrzeni, która żyje w symbiozie z otaczającą przyrodą oraz umożliwienie użytkownikom obiektu jak najlepszego wykorzystania walorów natury. Przewodnim tematem projektu jest dach — jako archetyp schronu.

elewacja wschodnia        rzut poziomu 0

elewacja wschodnia i rzut poziomu 0

© Agata Kobus

dążenie do form spoistych
— architektura tworząca wspólnotę

Juliusz Żórawski w swojej książce „O budowie formy architektonicznej” pisze:

Pion, poziom, kąt prosty, kwadrat, koło, kula są to formy, które nie zostały nam dane z zewnątrz, zapożyczone z natury czy też nabyte przez ciąg długich doświadczeń, ale które jakby tkwią w naszym wewnętrznym »ja«, jakby przez ludzi były stworzone, wymyślone, jakby stanowiły nieodłączną część nas samych. Estetyka budownictwa zajmowała się geometryzacją bardzo szeroko w celu znalezienia tą drogą reguł piękna.

Autor książki poszukuje odpowiedniej formy dla ludzi, mówi o tendencji do form centralizujących się, do form spoistych.

W projekcie dach został opracowany jako spoista forma, która ma stanowić symbol schronienia.

makieta

makieta

© Agata Kobus

kontekst regionalny jako inspiracja

Architektura regionalna okolicznych miejscowości jest bardzo zróżnicowana. Można zaobserwować silną dominację dachu w bryle budynku. Charakterystycznym elementem dachu jest zmiana kąta nachylenia w geometrii. W projekcie odwołuję się do lokalnej geometrii dachu i go karykaturuję. Staje się on głównym tematem projektu.

model konstrukcji

model konstrukcji

© Agata Kobus

projekt zagospodarowania terenu

Założeniem urbanistycznym była jak najmniejsza ingerencja w zastałe otoczenie, przy poszanowaniu jego historii. Decyzją projektową po przeprowadzeniu analizy było poddanie planu miejscowego pod dyskusję i rozważenie innej lokalizacji budynku niż sugeruje plan miejscowy — po to, by uniknąć dewastacji zabytkowych ruin oraz zapobiec wycięciu drzew na części działki przeznaczonej pod zabudowę planowanego schroniska. Orientacja budynku została dostosowana do ścieżek turystycznych na terenie działki. Przechodzą one pod dachem budynku, projektowane schronisko staje się więc jednocześnie przystankiem na szlaku.

 
Agata KOBUS

Ilustracje: © Autorka

Głos został już oddany

BIENNALE YOUNG INTERIOR DESIGNERS

VERTO®
system zawiasów samozamykających

www.simonswerk.pl
PORTA BY ME – konkurs
INSPIRACJE