Praca zgłoszona na konkurs
„Najlepszy Dyplom Wnętrza 2020/2022”
Całość jest czymś więcej niż sumą części — rodzina jest czymś więcej niż pokrewieństwem ludzi, a dom jest czymś więcej niż tylko budynkiem. Koncepcja stara się w najlepszy sposób odpowiedzieć na poruszony problem pozbawienia opieki rodzicielskiej dzieci. Projekt próbuje dowieść, że architekturą można w pewnym sensie „leczyć”, zacierać różnice, łączyć i dzielić.
młyn znajduje się we wsi Kula-Młyn
© Weronika Kuźma
Połączenie domu wielopokoleniowego i rodziny wielodzietnej tworzy warunki rozwojowe, których nie da się uzyskać w innym środowisku. Pomimo stopniowego zanikania tradycyjnych wielopokoleniowych rodzin, decyzją projektową był powrót do takiej formy. Dorastanie w dużej rodzinie, z licznym rodzeństwem i starszym pokoleniem uczy funkcjonowania w społeczeństwie. Surowe mury młyna zostawiają miejsce dla ludzkiego czynnika.
przekrój i elewacja młyna
© Weronika Kuźma
Projekt jest połączeniem stanu obecnego, historycznych akcentów i inwencji własnej. Bazując na kompleksowych dokumentacjach, można było odtworzyć nieistniejące już, warte przywrócenia, historyczne elementy budynku. Elewacja zyskała powiększone przeszklenia. Dachy, pogrubione i odtworzone, zostały postopniowane, by wpuścić światło i uzyskać optymalną wysokość kondygnacji. Spore przeszklenie od strony południowej zbiera ciepło i oddaje je w głąb budynku jak szklarnia. Duża liczba drzew i możliwość przysłonięcia przeszkleń zapobiega natomiast przegrzaniu tych części domu w upalne dni.
przeszklona część południowa
© Weronika Kuźma
Dobudowa odtwarza kształt budynku. Osadzona o kondygnację niżej, powtarza zabieg stopniowania dachów. Część młyna obiega zewnętrzny balkon, inspirowany historycznymi rysunkami inwentaryzacyjnymi. Odtworzony oryginalnie w zachodnim skrzydle, otula drewnianą konstrukcją ceglane mury.
kuchnia z odsłoniętym stropem
© Weronika Kuźma
Część mieszkalna została zaprojektowana tak, by układ pomieszczeń zapewniał intymność i komfort rodzinie wielopokoleniowej. Budynek podzielono na część wspólną, w skład której wchodzą wysoka przestrzeń z jadalnią i salonem, kuchnia, oranżeria i pokoje rekreacyjne, czyli pokój telewizyjny, sala do ćwiczeń i biblioteka; część pokoi prywatnych — tu znajdują się pokoje dla starszych dzieci, młodszych dzieci, rodziców i mieszkanie dziadków; oraz część sklepową, pomieszczenia magazynowe i gospodarcze.
biblioteka i przestrzeń do nauki
© Weronika Kuźma
Główny budynek jest przeznaczony na przestrzeń wspólną, gromadzącą wszystkich członków rodziny. Po przekroczeniu progu znajdujemy się w wysokim na dwie kondygnacje pomieszczeniu. Strop I piętra został usunięty, a odkryta drewniana konstrukcja, przebiegająca przez środkową oś budynku, stanowi o szczególnym charakterze tego wnętrza. Z przestrzeni wysokiej, komunikacją pionową przechodzimy na najwyższą kondygnację.
jeden z pokojów dla starszych dzieci oraz fragment dobudowanego balkonu
© Weronika Kuźma
Piętro to zostało zaadaptowane na sypialnie dla starszych dzieci. Lokalizacja słupów wyznaczyła podział przestrzeni na cztery pokoje i łazienkę. By nie naruszać zabytkowych murów instalacje elektryczne i hydrauliczne zostały przeprowadzone po murze. Na parterze północno-wschodniego skrzydła, bezpośrednio pod sypialnią najmłodszych dzieci, została zaprojektowana przestrzeń do nauki z biblioteką. Szyby w powiększonych otworach okiennych, od strony drogi zastąpiono szklanymi pustakami.
industrialna łazienka
© Weronika Kuźma
Usytuowanie sklepu oraz fakt, że młyn należy do atrakcji na „szlaku Józefa Wybickiego” odpowiadają za obecność nieznajomych w pobliżu budynku. Luksfery zapewniają wizualne oddzielenie od drogi, co za tym idzie zwiększają komfort i prywatność.
sklep ekologiczny
© Weronika Kuźma
Koncepcja przedstawiona w projekcie wykorzystuje bogactwo naturalne terenów należących do młyna i okolicy. Projekt sklepu mającego w ofercie ekologiczne przetwory i produkty miodopochodne swoją inspirację czerpie z historii młyna. Pobliskie opuszczone pasieki dają świadectwo prowadzonego rzemiosła i hodowli.
dawny młyn został przekształcony w dom rodziny adopcyjnej
© Weronika Kuźma
Dodatkowymi działaniami pomagającymi w utrzymaniu rodziny i obiektu jest wykorzystanie istniejącej infrastruktury. Studnia cembrowinowa znajdująca się przy obiekcie, w przypadku zaopatrzenia domu w wodę pitną, mogłaby zniwelować opłaty do minimum lub przynieść oszczędność poboru wody. Ponadto, istnieje możliwość wykorzystywania odnawialnego źródła energii za pomocą przydomowej elektrowni wodnej.
Weronika Kuźma
Ilustracje: © Autorka
