Maria Opłatek i Marta Noszczyk to kolejne studentki Wydziału Architektury Politechniki Wrocławskiej, których projekt znalazł się w finale konkursu Multi Comfort Student Contest w Paryżu. Autorki przekształciły pofabryczną część Saint-Denis w pełne zieleni i słońca osiedle mieszkaniowe. „Sunray” został wykonany pod kierunkiem dr. Tomasza Głowackiego z Katedry Architektury i Sztuk Wizualnych PWr.
prezentacja projektu
© Maria Opłatek, Marta Noszczyk
rewitalizacja postindustrialnej części Saint-Denis
Zadaniem konkursowym organizowanym przez Multi Comfort Saint Gobain było przekształcenie poprzemysłowego obszaru dawnej fabryki Coignet w tętniący życiem i pełen zieleni teren, wyposażony w obiekty edukacyjne i miejsca rekreacji. Uczestnicy mieli przygotować masterplan całego przedsięwzięcia, koncepcję mieszkaniowo-edukacyjną części terenu ze szkołą podstawową i przedszkolem oraz pomysły na to, jak ochronić i zrewitalizować obiekty historyczne znajdujące się na wyznaczonym obszarze. W polskiej edycji konkursu wyłoniono trzy projekty, których autorki będą reprezentować nasz kraj podczas finału w Paryżu. Co ważne dwie koncepcje pochodzą z Politechniki Wrocławskiej. Jedna z nich to Live, work & play in a sustainable way autorstwa Justyny Dymytryk i Mai Klawitter, a druga to „Sunray” autorstwa Marii Opłatek i Marty Noszczyk.
osiedle zaaranżowane jest wokół dwóch osi
© Maria Opłatek, Marta Noszczyk
nowe oblicze pofabrycznej dzielincy
Studentki zwróciły uwagę na to, że pofabryczne tereny Saint-Denis to miejsce wielokulturowe, zamieszkiwane w większości przez młodych ludzi ze średnim wykształceniem. Bezrobocie sięga tam ponad 20 procent i dotyczy głównie młodych. Do tego dzielnica jest pozbawiona zorganizowanej zieleni, usług i miejsc do rekreacji, oferując ubogie warunki mieszkaniowe. Odpowiedzią na to problemy jest projekt „Sunray” — kompleks budynków zaaranżowanych wokół dwóch osi: Residential (mieszkalnej) i Link Axis (osi połączenia). Pierwsza koncentruje wokół siebie podstawowe punkty usługowe, takie jak biura, centrum handlowo-usługowe czy szkołę z przedszkolem. Druga ciągnąca się od przejścia podziemnego do stacji metra, poprzez obiekty kultury powstałe w zrewitalizowanej willi, po kładkę nad Sekwaną łączy Saint-Denis z sąsiednim Paryżem.
skosy tarasów pozwalają na gradację głębokości pięter
© Maria Opłatek, Marta Noszczyk
Jak twierdzą autorki:
Nasza idea opiera się na energii słonecznej, pozwala to na maksymalne skupienie się na najistotniejszych dla nas kwestiach: komfortu człowieka i ekologii. [...] Tarasowo mezonetowy typ zabudowy umożliwia cieszenie się słońcem przez cały dzień. [...] Ponadto, galerie pozwalają na zapewnienie dobrego przewietrzania. Ważnym aspektem było stworzenie przyjaznego otoczenia o wysokim standardzie mieszkalnym z wykorzystaniem zrównoważonych rozwiązań.
słoneczne tarasy i gradacyjna budowa
Charakterystycznym elementem obiektów są skosy tarasów zewnętrznych, pozwalające na uzyskanie gradacji głębokości pięter i umożliwiające całodobowy dostęp do światła naturalnego, jak i odpowiednie zacienienie. Każdy z kilkukondygnacyjnych mezonetowych budynków mieszkaniowych ma własny podziemny parking na 67 miejsc postojowych, a w podcieniach punkty usługowe.
słoneczne tarasy
© Maria Opłatek, Marta Noszczyk
Pozostałe piętra zajmują mieszkania modułowe i przestrzenie wspólne. Mieszkania o największej powierzchni znajdują się na niższych kondygnacjach. Im wyższe piętro, tym przestrzeń lokali mniejsza. Stąd mieszkania bliżej parteru przeznaczone są dla rodzin z dziećmi, a te położone wyżej dla par lub singli.
Częścią zadania konkursowego było także zaprojektowanie budynku przedszkolno-szkolnego. Studentki zaproponowały trzykondygnacyjny obiekt częściowo wykonany z magazynów fabrycznych, którego struktura wykorzystuje naturalne różnice w terenie. Budynek z drewna w konstrukcji szkieletowej ma wewnętrzne dziedzińce, zielony dach i liczne przeszklenia.
budynek przedszkolno-szkolny
© Maria Opłatek, Marta Noszczyk
zieleń i ekologiczne rozwiązania
Autorki wprowadziły zieleń w niemal każdy element przestrzeni osiedla. Zaproponowały wykorzystanie paneli słonecznych jako źródła energii, naturalną wentylację, gromadzenie wody opadowej i system potrójnych szyb gwarantujący mieszkańcom komfort akustyczny. Wyliczyły też, że dzięki zastosowanym rozwiązaniom roczne zapotrzebowanie energetyczne budynku wynosiłoby 14 kWh na metr kwadratowy, co plasowałoby kompleks w gronie budynków klasy A+.
Finał konkursu planowany jest w Paryżu w lutym 2021 roku, gdzie studenckie zespoły z całego świata będą miały zaledwie kilka minut, by przekonać jury do swoich projektów. Trzymamy kciuki!
oprac.: Dobrawa Bies
ilustracje dzięki uprzejmości Marii Opłatek i Marty Noszczyk
