Marcelina Terelak, doktorantka Wydziału Architektury Politechniki Wrocławskiej postanowiła spojrzeć na miasto czterowymiarowo — uwzględniając w procesie projektowym czas. Kierując się założeniami nurtu Open Building, stworzyła budynek mieszkalny, wykonany w konstrukcji drewnianej CLT. Proponowany obiekt mógłby powstać przy ulicy Krzywej, w niedalekim sąsiedztwie PWr i tworzyć uzupełnienie układu urbanistycznego.
proponowany obiekt mógłby powstać przy ulicy Krzywej we Wrocławiu
© Marcelina Terelak
Projekt Marceliny Terelak pt. „Architektura jako rama” to praca magisterska, wykonana pod kierunkiem dr hab. Magdaleny Baborskiej-Narożny oraz dr. Tomasza Głowackiego.Tematem na, którym skupiła się studentka, było wprowadzenie nurtu Open Building (OB) do zróżnicowanej tkanki miejskiej Wrocławia, jako odpowiedzi na potrzeby mieszkaniowe. Praca otrzymała Nagrodę Główną w konkursie na Najlepszego Absolwenta studiów magisterskich.
projekt został podzielony na ramę i jej wypełnienie,a konstrukcja obiektu została wykonana z drewna CLT
© Marcelina Terelak
Open Building, czyli?
Nurt Open Building to taki w którym każdy element tworzący budynek może być przypisany do jednej z kilku warstw. Każda warstwa reprezentuje swoje własne przeznaczenie i jest związana z określonym okresem eksploatacji. Celem tego ruchu jest zaproponowanie struktury przewodniej i zasad projektowania, które zapewniają elastyczność w zakresie funkcji, programu i wyglądu. Adaptowalne wypełnienie z niezależnymi warstwami umożliwia modyfikację komponentów budowlanych i materiałów w różnych częściach budynku i na wielu etapach jego użytkowania. Mój projekt jest spojrzeniem na miasto nie tylko w kontekście trójwymiarowym, ale też czterowymiarowym uwzględniającym czas. Rama i wypełnienie (Frame and infill) to elastyczna struktura organizująca wnętrze kwartału i umożliwiająca zmianę funkcji w czasie — tłumaczy autorka.
najważniejszą funkcją projektowanego budynku jest mieszkalna
© Marcelina Terelak
architektura jako rama
Zazwyczaj, patrząc z zewnątrz, postrzegamy architekturę jako trwałą i niezmienną, jednak codzienne doświadczenia użytkowników konkretnych budynków, pokazują coś innego. Ich potrzeby zmieniają się, a wewnątrz budynku następują kolejne modyfikacje. Jednak te obiekty, których nie da się przekształcić, są zazwyczaj wyburzane lub popadają w ruinę. Celem Marceliny Terelak jest odejście od tego typu praktyk i zapewnienie swobody zmian użytkowania budynku.
projekt jest uzupełnieniem kwartału przy ulicy Krzywej
© Marcelina Terelak
Dzięki podzieleniu procesu projektowego na dwa podstawowe filary — ramę i wypełnienie, autorka mogła zastosować nurt OB. Na ramę składa się analiza układu urbanistycznego, niezbędna infrastruktura i podstawowa konstrukcja, a na wypełnienie elewacja i wewnętrzny układ pomieszczeń, na który mają wpływ mieszkańcy lub użytkownicy danej przestrzeni. Jak twierdzi architektka, taki podział umożliwia dopasowanie architektury mieszkaniowej w kierunku bardziej zorientowanym na użytkownika. Taka swoboda komponowania pozwala zapewnić komfort użytkowania, a także swobodnie przekształcać obiekt, dostosowując go do aktualnych wymogów i potrzeb.
wnętrze budynku może być swobodnie przekształcane, tytaj jedno z mieszkań
© Marcelina Terelak
uzupełnienie kwartału
Przedstawiony projekt swoją bryłą łączy istniejące kamienice i tworzy uzupełniającą pierzeję dla kwartału przy ul. Krzywej we Wrocławiu. Pierwszą funkcją, którą autorka umieściła w budynku, jest funkcja mieszkalna. Na poziomie parteru znajdują się natomiast usługi oraz części rekreacyjne i do pracy wspólnej.
jedna z opcji rzutu pierwszego piętra i mieszkań
© Marcelina Terelak
Obiekt zaprojektowany jest w konstrukcji drewnianej (CLT). Zastosowanie drewna ma również swoje uzasadnienie przy projektowaniu galerii stanowiącej główne trakty komunikacji. Dzięki demontowalnym elementom możliwe jest uzyskanie mniejszej lub większej powierzchni użytkowej w zależności od funkcji wewnątrz budynku.
południowa elewacja obiektu
© Marcelina Terelak
świadome projektowanie
Podejście polegające na tworzeniu nowej tkanki miasta przy jednoczesnym uwzględnieniu jego przyszłych możliwości adaptacyjnych wpisuje się w zasady projektowania zrównoważonego. Opisywany nurt Open Building może być stosowany zarówno do projektowania pojedynczych budynków, jak i całych osiedli.
loggia projektowanego budynku
© Marcelina Terelak
Podstawowym celem tego ruchu jest połączenie swobody wyboru jednostki i komfortu w środowisku pracy lub życia w połączeniu z ekologiczną integralnością i trwałością inwestycji. Świadome projektowanie poszczególnych elementów budynku zapewnia trwałość i ciągłość w czasie użytkowania, dzięki możliwościom adaptacji i reagowania na zmieniające się wymagania społeczne i techniczne — podsumowuje Marcelina Terelak.
