Bernadetta Budzik zaledwie trzy lata temu obroniła swój dyplom — dziś, wspólnie z francuską architektką Rachel Rouzaud prezentuje swój projekt w Arselane, na wystawie głównej Biennale Architektury w Wenecji. Gratulujemy!
projekt Bernadetty Budzik i Rachel Rouzaud w Arsenale podczas Biennale Architektury w Wenecji
© archiwum Bernadetty Budzik
Bernadetta Budzik (urodzona 1998 roku) zdobyła podwójny dyplom w dziedzinie architektury w Münster School of Architecture i na Politechnice Krakowskiej. Doświadczenie zdobyła, uczestnicząc w licznych warsztatach studenckich (Mood for Wood, OSSA), biorąc udział w konkursach (otrzymała między innymi III Nagrodę w konkursie na najlepszy dyplom A&B w 2022 roku, na którym prezentowała swój dyplom inżynierski „Architektura łącząca kultury. Koncepcja targu warzywnego na Nysie Łużyckiej”), a także odbywając praktyki — w tym w krakowskiej pracowni BudCud. Po studiach przeniosła się do Paryża, gdzie rozpoczęła współpracę z Rachel Rouzaud, architektką i artystką. Polsko-francuski duet w ramach platformy LINA pracował nad projektem „An Atlas of Forest Occupations”, który dziś oglądać można na wystawie głównej 19. Międzynarodowego Biennale Architektury w Wenecji.
© LINA
Ola Kloc: Jak Wasza praca trafiła na wystawę główną Międzynarodowego Biennale Architektury w Wenecji?
Bernadetta Budzik: Wraz z francuską architektką Rachel Rouzaud odpowiedziałyśmy na open call Space for Ideas ogłoszony przez kuratora Biennale Carla Rattiego. Po kilku miesiącach wieloetapowej selekcji zostałyśmy zakwalifikowane do głównej wystawy Biennale. Ostateczna decyzja umożliwiła nam zaprezentowanie naszego filmu dokumentalnego „An Atlas of Forest Occupations”.
kadr z filmu dokumentalnego „An Atlas of Forest Occupations”
© archiwum Bernadetty Budzik
Ola Kloc: O czym opowiada „An Atlas of Forest Occupations”? Jak powstał ten projekt?
Bernadetta Budzik: „An Atlas of Forest Occupations” to dokument eksplorujący leśne okupacje jako radykalne przestrzenie oporu, troski i alternatywnej architektury. Film powstał jako rozwinięcie mojej pracy magisterskiej „Architecture of Protest”, inspirowanej falą protestów w Polsce w 2022 roku. Obroniłam ją na Politechnice Krakowskiej oraz w Münster School of Architecture. Po studiach przeprowadziłam się do Paryża, gdzie poznałam Rachel i rozpoczęłyśmy wspólną pracę nad rozwinięciem projektu.
Nasze badania koncentrują się na praktykach okupacji przestrzeni w kontekście protestów ekologicznych. Punktem wyjścia była okupacja Nora219A, prowadzona przez kolektyw Wilczyce. Film dokumentuje codzienne życie, architekturę i strategie wspólnot okupujących lasy w celu ich obrony przed zniszczeniem. Przedstawia oddolne ruchy tworzone przez ekoaktywistów, osoby queerowe, społeczności rdzennych mieszkańców, ludzi spoza świata architektury. Tymczasowe schronienia stają się tu narzędziami protestu, przetrwania i ochrony środowiska. Podczas pracy nad filmem dołączałyśmy do różnych okupacji, dokumentując codzienne życie, tymczasowe struktury i strategie aktywistów chroniących lasy przed wycinką. Przeprowadzałyśmy wywiad z aktywistami oraz zmapowałyśmy efemeryczne przestrzenie oporu. Jedną z pierwszych okupacji — już zlikwidowaną w czasie realizacji filmu — odtworzyłyśmy w formie fizycznego modelu.
model leśnej okupacji
© archiwum Bernadetty Budzik
Ola Kloc: Jak Wasz projekt wpisuje się w hasło tegorocznego Biennale „Intelligens. Natural. Artificial. Collective.”?
Bernadetta Budzik: Nasz projekt „An Atlas of Forest Occupations” bezpośrednio odnosi się do hasła tegorocznego Biennale, ukazując kolektywną inteligencję społeczności broniących lasów przed zniszczeniem. W przeciwieństwie do dominujących narracji technologiczno-innowacyjnych, skupiamy się na alternatywnych formach wiedzy — tych, które powstają z doświadczenia, współpracy i codziennej praktyki życia w zgodzie z naturą.
Leśne okupacje to przestrzenie, gdzie inteligencja naturalna (ekosystemów), kolektywna (działania wspólnot), ale też architektoniczna (chociaż nieformalna i efemeryczna) splatają się w praktykach oporu i troski. Tymczasowe struktury tworzone przez aktywistów stają się nie tylko schronieniem, ale także wyrazem świadomego, krytycznego projektowania — opartego na empatii, ekologii i wspólnocie.
projekt „An Atlas of Forest Occupations” dotyczy leśnych okupacji jako przestrzeni oporu, troski i alternatywnej architektury
© archiwum Bernadetty Budzik
