Wieżowiec 35 Hudson Yards,
projekt: Skidmore, Owings & Merrill (SOM)
Hudson Yards to prywatny projekt deweloperski o niespotykanej skali w historii Stanów Zjednoczonych, a zarazem największa realizacja budowlana w Nowym Jorku od czasów Rockefeller Center. Kompleks, zajmujący ponad 110 tysięcy metrów kwadratowych na zachodnim Manhattanie, obejmuje sześć kwartałów, na których powstały budynki mieszkalne, biurowe, handlowe i kulturalne, a także hotel oraz przestrzenie publiczne z terenami zielonymi i lokalami gastronomicznymi. W centrum tej nowej dzielnicy stoi 35 Hudson Yards – jeden z najwyższych budynków kompleksu, zaprojektowany przez pracownię Skidmore, Owings and Merrill.
Wieżowiec 35 Hudson Yards w Nowym Jorku to jeden z najwyższych budynków kompleksu
fot. Dave Burk © SOM
funkcjonalność na 304 metrach wysokości
35 Hudson Yards to wieżowiec mierzący 304 metry, oferujący blisko 93 tysiące metrów kwadratowych powierzchni użytkowej rozłożonej na 72 kondygnacjach. W jego wnętrzu znajdują się 143 prywatne apartamenty, przestrzenie biurowe, hotel, klub fitness ze spa oraz lokale handlowo-usługowe na parterze. Bryła budynku wyróżnia się stopniowanym układem, który umożliwia stworzenie tarasów na różnych poziomach. Te przestrzenie zewnętrzne wyposażono w baseny, zieleń i miejsca do wypoczynku, integrując naturę z miejską strukturą.
35 Hudson Yards to wieżowiec mierzący 304 metry, oferujący blisko 93 tysiące metrów kwadratowych powierzchni użytkowej
fot. Dave Burk © SOM
Elewacje wieżowca łączą szkło z pionowymi plisami wapienia. Ten materiał, stosowany w amerykańskich drapaczach chmur na początku XX wieku, nadaje budynkowi spójność stylistyczną z historyczną architekturą miasta. Wapień, z widocznymi skamieniałościami i zmienną kolorystyką, reaguje na światło i perspektywę, tworząc efekt wizualny zależny od pozycji obserwatora.
Wieżowiec 35 Hudson Yards w Nowym Jorku – elewacje wieżowca łączą szkło z pionowymi plisami wapienia.
fot. Dave Burk © SOM
konstrukcja nad torami kolejowymi
Realizacja 35 Hudson Yards wymagała od zespołu SOM rozwiązania nietypowych wyzwań inżynieryjnych. Budynek wzniesiono nad czynnymi torami kolejowymi, co wymusiło zaprojektowanie platformy, na której opiera się cała konstrukcja. Rdzeń wieżowca, wykonany z wysokowytrzymałego żelbetu, wzmocniono ścianami przyporowymi sięgającymi obrysu budynku. W osi wschód-zachód rdzeń dostosowano do ograniczonej przestrzeni między torami, natomiast w kierunku północ-południe rozciąga się na około 15 metrów, obejmując trzy tory. Kolumny nośne precyzyjnie dopasowano do stalowych podpór platformy, zapewniając stabilność i bezpieczeństwo.
Wieżowiec 35 Hudson Yards w Nowym Jorku – rdzeń budynku wzmocniono ścianami przyporowymi sięgającymi obrysu bryły
fot. Dave Burk © SOM
integracja z miastem i naturą
35 Hudson Yards płynnie wpisuje się w tkankę zachodniego Manhattanu. Od wschodu i południa sąsiaduje z terenami zielonymi, które nadają bryle dynamiczny, spiralny charakter. Tarasy, zmniejszające się i mnożące wraz z wysokością, przenoszą przestrzenie publiczne z poziomu ulicy na wyższe kondygnacje, oferując ogrody dostępne dla mieszkańców i użytkowników. Taki układ podkreśla otwartość budynku na otoczenie i ułatwia dostęp do natury w gęsto zabudowanej dzielnicy.
Wieżowiec 35 Hudson Yards w Nowym Jorku – tarasy, zmniejszające się i mnożące wraz z wysokością, przenoszą przestrzenie publiczne z poziomu ulicy na wyższe kondygnacje
fot. Dave Burk © SOM
zrównoważone rozwiązania w praktyce
Projekt wieżowca uwzględnia zasady zrównoważonego rozwoju, dążąc do uzyskania certyfikatu LEED Gold. Przeszklona fasada maksymalizuje dostęp do światła dziennego, redukując zapotrzebowanie na energię elektryczną i poprawiając jakość wnętrz. W pomieszczeniach zastosowano niskoemisyjne materiały wykończeniowe, takie jak farby i powłoki, co wpływa na komfort użytkowników. System zbierania wody deszczowej wspiera nawadnianie zieleni i chłodzenie budynku, a armatura o zmniejszonym przepływie pozwala efektywnie zarządzać zasobami wodnymi. Wykorzystanie wysokowytrzymałego betonu umożliwiło zmniejszenie grubości elementów konstrukcyjnych, co z kolei obniżyło obciążenie platformy i ułatwiło realizację stopniowanego układu bryły.
Wieżowiec 35 Hudson Yards w Nowym Jorku – przeszklona fasada maksymalizuje dostęp do światła dziennego
fot. Dave Burk © SOM
nowa definicja przestrzeni miejskiej
35 Hudson Yards to nie tylko 18. najwyższy budynek w Nowym Jorku, ale także przykład architektury łączącej różnorodne funkcje z innowacyjnymi rozwiązaniami technicznymi. Wieżowiec, oferujący widoki na miasto i rzekę Hudson, staje się centralnym punktem dynamicznie rozwijającej się dzielnicy. Jego projekt harmonizuje nowoczesne potrzeby użytkowników z wymogami otoczenia, przekształcając niedostatecznie wykorzystany obszar Manhattanu w przestrzeń mieszkalną, biurową i rekreacyjną o globalnym znaczeniu.
Oprac.: Anastazja Dżupina
Ilustracje udostępnione dzięki uprzejmości pracowni SOM.
