13 stycznia br. odeszli Maria Łuczyńska-Bruzda i Jan Bruzda, profesorowie Wydziału Architektury Politechniki Krakowskiej. „Umarli jedno po drugim w swojej głębokiej starości. Byli nierozłączni” — napisały córki pary.
Maria Łuczyńska-Bruzda urodziła się w 1933 roku. Przez wiele lat związana była z Katedrą Krajobrazu na Wydziale Architektury Politechniki Krakowskiej, gdzie w 1997 roku zdobyła tytuł profesory.
Była prekursorką idei ochrony krajobrazu jako harmonijnego połączenia natury i kultury. Zawsze podkreślała wagę ochrony dziedzictwa przyrodniczego i kulturowego. Jej pasja, głębokie zrozumienie i niezrównane spojrzenie na relację człowieka z przyrodą inspirowały zarówno uczniów, jak i naukowców, polityków oraz działaczy społecznych — czytamy na Facebooku Politechniki Krakowskiej.
Jan Bruzda, urodzony w 1930 roku, był z kolei wykładowcą Katedry Rysunku i Rzeźby tegoż wydziału, a tytuł profesora otrzymał w 1994 roku.
Pan Profesor Jan Bruzda był artystą w pełnym tego słowa znaczeniu. Jego twórczość była wysoko ceniona w kraju i za granicą. Jego wyjątkowe prace, w tym koncepcje wykorzystania tworzyw sztucznych w architekturze, stanowiły przełom w sztuce i nauce — piszą przedstawiciele PK.
wyjątkowy duet
Państwo Profesorowie stanowili niezwykły duet, dopełniający się intelektualnie i twórczo. Oboje byli wybitnymi postaciami, zasłużonymi Profesorami Wydziału Architektury Politechniki Krakowskiej, gdzie ich praca i niezłomność kształtowały kolejne pokolenia studentów oraz współpracowników. Ich wspólna obecność była źródłem inspiracji dla wielu środowisk, którym z oddaniem służyli przez całe swoje życie — czytamy na Facebooku Politechniki Krakowskiej.
Tworzyli zgodne małżeństwo przez blisko 70 lat. Zmarli w odstępie zaledwie kilku godzin.
Ludzie głębokiej wiary, kochający piękno sztuki, architektury i przyrody. Razem żyli, razem umarli — piszą córki.
Żałobna msza święta odprawiona zostanie w piątek, 17 stycznia 2025 roku o godzinie 10.00 w kaplicy na cmentarzu Salwatorskim w Krakowie.