Nowe skrzydło biblioteki zaprojektowali w wielkopolskim Buku projektanci z Neostudio Architekci. Kameralny obiekt umiejętnie połączony z istniejącą bryłą kina i książnicy nie tylko ułatwi udostępnienie zbiorów, ale pozwoli też rozwinąć społeczną funkcję biblioteki. Nowa część wpisze się też dobrze w skalę placu Reszki oraz istniejący drzewostan.
Biblioteka publiczna miasta i gminy Buk zajmuje budynek, w którym mieści się również kino Wielkopolanin. Gmach stoi wśród drzew pośrodku trójkątnego placu Reszki znajdującego się w pobliżu Rynku (placu Przemysława). Kulturalny obiekt jest efektem przebudowy neogotyckiego kościoła ewangelickiego, który stał na placu od połowy dziewiętnastego wieku.
W 1962 roku, po zburzeniu wieży i adaptacji wnętrza naw, świątynia została przekształcona w dom kultury łączący tradycyjne formy z elementami modernizmu. Dobudowano też dwa skrzydła — szersze niż bryła adaptowanego kościoła: reprezentacyjne, frontowe i tylne — administracyjne. Od 1970 roku w części zachodniej działa kino Wielkopolanin (część frontowa). Natomiast biblioteka funkcjonuje w niedostatecznych warunkach po stronie wschodniej. Brakuje miejsca na funkcjonalną wypożyczalnię, magazyn oraz czytelnie z prawdziwego zdarzenia.
powrót do książek
Książnica zostanie zatem wreszcie rozbudowana — według projektu poznańskiej pracowni Neostudio Architekci prowadzonej przez Bartosza Jarosza i Pawła Świerkowskiego. Talentem w kreowaniu bibliotek biuro zdołało wykazać się już ponad dekadę temu, projektując (wspólnie z Jackiem Bułatem oraz Joanną i Michałem Kapturczakami) bibliotekę dla filologów poznańskiego UAM. Budynek uhonorowany nagrodą za najlepszą poznańską realizację 2009 roku powstał na dziedzińcu historycznego Collegium Maius z początku dwudziestego wieku.
rozbudowa biblioteki w Buku na placu Reszki — wizualizacja, widok z góry, od południa
© Neostudio Architekci
W Buku nowe skrzydło ma być dostawione do wschodniej części budynku, gdzie znajduje się obecnie wejście do biblioteki. Architekci starali się wykorzystać optymalnie dostępną, niewielką przestrzeń, a jednocześnie oszczędzić jak najwięcej drzew. Bartosz Jarosz tłumaczy:
Byliśmy tu ograniczeni zarówno przez zieleń, jak i infrastrukturę techniczną oraz sąsiednią jezdnię. Ograniczeniem był też dość skromny budżet.
zszywanie poziomów
Nowa część na parterze pomieści zbiory i czytelnię dla dorosłych, a na piętrze — dla dzieci. W zmodyfikowanych pomieszczeniach starej budowli ulokuje się administracja oraz pomieszczenia do opracowania zbiorów, zaplecze dla działań prospołecznych: komisji wydawniczych, towarzystw, organizacji. Nowe kondygnacje będą wyższe niż te w istniejącym budynku. Po rozbudowie, na jednolitym poziomie znajdą się zatem jedynie pomieszczenia wysokiego parteru obu części. Łącznikiem będzie obszerne przejście powstałe po powiększeniu istniejących drzwi i okien.