Jak wygląda miasto, które spełnia potrzeby współczesnego człowieka? I czy jest w nim jeszcze miejsce na wspólnotę? Osoby studiujące na Wydział Architektury Politechniki Warszawskiej stworzyły projekty koncepcji urbanistycznych północnego rejonu miasta Radomia. Ich prace wystawione zostały w Mazowieckim Centrum Sztuki Współczesnej „Elektrownia” w Radomiu.
Zadaniem osób studiujących było zaplanowanie twórczego przekształcenia północnych fragmentów Radomia zgodnie ze współczesnymi trendami urbanistycznymi. Przedmiot prowadzili: dr Paweł Trębacz, dr Renata Jóźwik oraz Magdalena Duda.
Miasto to synergia różnych, wzajemnie przenikających się i dynamicznie przekształcanych struktur, nieustannie dopasowywanych do zmieniających się potrzeby mieszkańców. Trafne określenie tych potrzeb i znalezienie właściwej formuły przestrzennej dla ich realizacji, a pośrednio budowanie poczucia wspólnoty następuje poprzez świadome i odpowiedzialne kształtowanie obszarów zamieszkania, obsługujących ich zespołów usługowych oraz zapewniających pracę terenów produkcyjno-usługowych
– opowiada koordynator projektów, dr Paweł Trębacz.
wielofunkcyjne osiedle, wspólne centrum i innowacyjny transport
Projekty objęły opracowanie koncepcji wielofunkcyjnego osiedla mieszkaniowego. Kluczowe w niej było wkomponowanie nowej struktury urbanistycznej w istniejący kontekst przestrzenny oraz kreację wartościowych przestrzeni wspólnych.
„Wspólne ścieżki”
proj.: Julian Mularuk, Emilia Romanowicz, Melania Woźniak i Tomasz Wróblewski
Zespół Zabudowy Mieszkaniowej rejonu „Brzustówka” — „Więzi”
proj.: Marcin Gadomski, Antoni Jakubiec i Stanisław Kotłowski
Projekty zespołu zabudowy mieszkaniowej rejonu „Brzustówka” wykonały dwie grupy. Pracę „Wspólne ścieżki” stworzyli: Julian Mularuk, Emilia Romanowicz, Melania Woźniak oraz Tomasz Wróblewski, a „Więzi” – Marcin Gadomski, Antoni Jakubiec i Stanisław Kotłowski.
Kolejne zadanie dotyczyło centrum dzielnicowego. Osoby studiujące miały stworzyć taki projekt, który odpowiadać będzie na współczesne potrzeby jego użytkowników. Zakładał on stworzenie spójnej koncepcji zagospodarowania fragmentu miasta poprzez wprowadzenie nowej zabudowy. Miało to na celu poprawienie jakości życia i atrakcyjności przestrzeni miejskiej.
Nad Centrum Innowacji „Brzustówka” pracowały zespoły w składzie: Matylda Dubaniowska, Marta Jagielska, Aleksandra Markowska, Aleksandra Sułecka i Natalia Szewczyk – „Oś innowacji”; oraz: Martyna Kotulek, Hanna Lechowska, Aleksandra Przastek, Maja Przygodzka i Alicja Zioło – „Naturalny kierunek”.
„Oś innowacji”
proj.: Matylda Dubaniowska, Marta Jagielska, Aleksandra Markowska, Aleksandra Sułecka i Natalia Szewczyk
„Naturalny kierunek”.
proj.: Martyna Kotulek, Hanna Lechowska, Aleksandra Przastek, Maja Przygodzka i Alicja Zioło
czego brakuje współczesnym miastom?
Osoby studiujące podjęły się również zadania opracowania rozwoju miasta w oparciu o projektowany nowy system infrastruktury transportowej. Wśród propozycji znalazły się nowe, satelitarne zespoły zabudowy mieszkaniowej, wyposażone w odpowiednią względem ich wielkości infrastrukturę społeczną. W ramach projektu osoby studiujące podjęły próbę redefinicji tożsamości miejskiej Radomia.
„Synergia Północy”;
proj.: Magdalena Barcicka, Natalia Dominiak, Paulina Król, Marek Patrzałek, Joanna Polejowska
Projekty pod hasłem „Zintegrowane Planowanie Miasta Radom Północ” stworzyły trzy grupy: Magdalena Barcicka, Natalia Dominiak, Paulina Król, Marek Patrzałek, Joanna Polejowska – „Synergia Północy”; Matylda Boryna, Katarzyna Durmaj, Aurelia Gołąbek, Zuzanna Kocon – „Zielony Tor Północy”; oraz Oliwia Błoniarczyk, Daniel Boguszewski, Artur Dobrzyński, Maja Sokołowska – „Nowe Ulicówki Radomia”.
„Zielony Tor Północy”
proj.: Matylda Boryna, Katarzyna Durmaj, Aurelia Gołąbek, Zuzanna Kocon
[Prace] pokazują, jak młodzi projektanci mogą przyczyniać się do kształtowania miasta jako wspólnoty mieszkańców — miejsca, które nie tylko się rozwija, ale również buduje spójność społeczną i przestrzenną
– dodają koordynatorzy.
U podstaw procesu projektowego leżała metoda kształtowania rozwoju miasta przyjęta w Pracowni Urbanistyki Stosowanej WAPW. Polega ona na podejmowaniu kolejnych kroków decyzyjnych. Pierwszym z nich jest wyznaczenie wyraźnego podziału obszaru na mniejsze, bardziej homologiczne, na podstawie aktualnych warunków i trendów rozwojowych. Drugi wymaga wskazania najważniejszych generatorów ruchu mieszkańców i powiązanie ich z siecią połączeń. Następnie, sieci te są hierarchizowane, a później zyskują forę przestrzenną.
„Nowe Ulicówki Radomia”.
proj.: Oliwia Błoniarczyk, Daniel Boguszewski, Artur Dobrzyński, Maja Sokołowska
Zrealizowane przez studentów projekty stanowią wieloaspektową odpowiedź na wyzwania współczesnego kształtowania miasta jako wspólnoty mieszkańców. W pracach ukazano różnorodne strategie rozwoju urbanistycznego, które łączą potrzeby społeczne, środowiskowe oraz przestrzenne. Szczególną uwagę poświęcono propozycjom związanym z alternatywnym lub dodatkowym przystankiem linii kolejowej, który – jako potencjalny generator ruchu – może stać się impulsem do modernizacji i aktywizacji omawianych terenów
– komentują prowadzący.
Prace studenckie zostały zaprezentowane na wystawie w Mazowieckim Centrum Sztuki Współczesnej „Elektrownia” w Radomiu, ul. Mikołaja Kopernika 1.
