Camillo Eitzen House,
projekt: C.F. Møller Architects
Na kopenhaskim nabrzeżu, w miejscu dawnych przemysłowych doków, powstał projekt, który stanowi wyraz architektonicznej świadomości miasta XXI wieku — Camillo Eitzen House. Za jego koncepcję odpowiada pracownia C.F. Møller Architects, która stworzyła wielofunkcyjny blok mieszkalno-biurowy o łącznej powierzchni ponad 12 tysięcy metrów kwadratowych. Zrealizowany w latach 2006–2008, projekt wpisuje się w szeroko zakrojony plan przekształcenia rejonu Søndre Frihavn w tętniącą życiem miejską dzielnicę. To nie tylko przykład efektywnego zagospodarowania terenu postindustrialnego, ale też model integracji funkcji miejskich w nowoczesnej formie przestrzennej. Projekt może posłużyć za studium współczesnego rozumienia urbanistyki: odpowiada na potrzeby mieszkalnictwa, rynku biurowego i przestrzeni wspólnych, łącząc je w jedną, rzeźbiarsko uformowaną bryłę.
Camillo Eitzen House to budynek łączący w jednej bryle funkcje mieszkaniowe i biurowe
fot. Julian Weyer © C. F. Møller Architects
przemiana portu w dzielnicę miasta
America Plads to teren w północno-wschodniej części Kopenhagi, który jeszcze kilkadziesiąt lat temu pełnił funkcję portową i przemysłową. Obszar ten uległ znaczącej transformacji w ramach projektu rewitalizacyjnego, którego autorem jest Adriaan Geuze z holenderskiego biura WEST 8. Głównym założeniem planu było wytworzenie intensywnie zabudowanej, wielofunkcyjnej dzielnicy miejskiej. Poszczególne kwartały zaprojektowano z założeniem różnorodności stylistycznej, a do realizacji zaproszono zespoły architektoniczne z różnych krajów.
C. F. Møller Architects opracowali dwa z nich — Nordlyset oraz Camillo Eitzen House — a także ogólny projekt zagospodarowania krajobrazu miejskiego, obejmujący przestrzenie publiczne, nawierzchnie, zieleń i strefy rekreacyjne. Strategia planistyczna zakładała również umieszczenie parkingu podziemnego dla ponad 1200 samochodów, co pozwoliło przeznaczyć powierzchnię naziemną na funkcje społeczne i publiczne.
Model Camillo Eitzen House
© C. F. Møller Architects
integracja bez utraty tożsamości
Camillo Eitzen House to budynek łączący w jednej bryle funkcje mieszkaniowe i biurowe. Część południowa została przeznaczona na 37 mieszkań o powierzchni od 100 do 160 metrów kwadratowych, natomiast skrzydła wschodnie, zachodnie i północne zajmują przestrzenie biurowe. Dzięki zróżnicowaniu wysokości kondygnacji — wyższe piętra biurowe oraz niższe mieszkalne — bryła budynku uzyskuje charakterystyczny rytm i skalowanie, które odzwierciedla funkcjonalną strukturę wnętrza.
Istotnym elementem założenia są dwa pasaże przecinające budynek. Prowadzą one zarówno do mieszkań, jak i do centralnego dziedzińca, który pełni funkcję wspólnej przestrzeni zewnętrznej. Pasaże te, biegnące przez całą wysokość budynku (z wyjątkiem ostatniego piętra), nadają strukturze wrażenie otwartości i transparentności, a zarazem stanowią fizyczne i symboliczne połączenie obu stref funkcjonalnych. Na najwyższej kondygnacji mieści się wspólny penthouse z salami konferencyjnymi i przestrzeniami wypoczynkowymi dla użytkowników części biurowej.
Elewacja Camillo Eitzen House
fot. Julian Weyer © C. F. Møller Architects
jasna cegła i schodkowa struktura
Bryła tego wielopiętrowego budynku została wykonana z jasnej cegły, a elewacje składają się z modułowych segmentów, które tworzą schodkowy układ z wystającymi tarasami na każdym poziomie. Tarasy są zabezpieczone płaskimi balustradami o prostym wzorze. Okna mają kształt prostokątny, różnią się wielkością i są rozmieszczone asymetrycznie. Ramy okienne są ciemne i kontrastują z elewacją. Każde piętro jest przesunięte względem sąsiadującego, co nadaje strukturze geometryczny, kaskadowy charakter.
Budynek Camillo Eitzen – plan zagospodarowania przestrzennego
© C. F. Møller Architects
wspólny język materiałów
Pomimo rozdzielenia funkcji, Camillo Eitzen House zachowuje wizualną jedność. Dynamiczne załamania powierzchni elewacji tworzą rytmiczny, wielopłaszczyznowy obraz budynku, który integruje elementy balkonów mieszkań i dużych przeszkleń biur w spójnym języku formalnym. Powierzchnie ścian zewnętrznych pokryto jasnozieloną i szarą cegłą o piaskowanej fakturze. Materiał ten nadaje obiektowi jednorodny charakter i wpisuje go w kontekst sąsiedniej zabudowy miejskiej. Jednocześnie jego subtelna kolorystyka i tekstura reagują na zmieniające się warunki oświetleniowe, wzbogacając percepcję budynku w ciągu dnia.
Budynek Camillo Eitzen nocą
fot. Julian Weyer © C. F. Møller Architects
balans pomiędzy prywatnym a publicznym
Jednym z kluczowych aspektów projektu jest rozbudowany system przestrzeni wspólnych. Dziedziniec, dostępny zarówno z pasaży, jak i z mieszkań, pełni funkcję rekreacyjną i integracyjną. Przestrzenie zewnętrzne zostały starannie zaprojektowane z uwzględnieniem potrzeb różnych użytkowników: mieszkańców, pracowników biurowych oraz odwiedzających.
Wspólne przestrzenie, takie jak sale spotkań na najwyższym piętrze, łączą funkcję reprezentacyjną z użytkową. Umożliwiają one organizację wydarzeń biznesowych oraz codziennego odpoczynku w otoczeniu panoramicznych widoków na nową dzielnicę portową. Tego typu rozwiązania architektoniczne wskazują na rosnące znaczenie stref współdzielonych w projektowaniu budynków wielofunkcyjnych.
Camillo Eitzen House – widok z oddali
fot. Julian Weyer © C. F. Møller Architects
Camillo Eitzen House jako model zrównoważonej urbanizacji
Projekt autorstwa C. F. Møller Architects wpisuje się w szerszy dyskurs zrównoważonego rozwoju miast. Integracja funkcji, efektywne wykorzystanie przestrzeni, projektowanie wspólnotowych stref oraz zróżnicowanie typologii użytkowania — to elementy, które stanowią odpowiedź na współczesne wyzwania urbanistyczne. Camillo Eitzen House nie tylko pełni funkcję mieszkaniowo-biurową, ale też aktywnie uczestniczy w tworzeniu miejskiego krajobrazu. Jego architektura nie konkuruje z otoczeniem, lecz je współtworzy, stając się punktem odniesienia w procesie przekształcania dawnych terenów portowych w nową jakość urbanistyczną.
Budynek Camillo Eitzen
fot. Julian Weyer © C. F. Møller Architects
integracja funkcji i formy w postindustrialnym krajobrazie
Camillo Eitzen House to przykład, w jaki sposób architektura może łączyć funkcje, formy i idee w spójną, złożoną strukturę. Przemyślana integracja przestrzeni mieszkalnych i biurowych, wyrazista forma fasetowanej bryły, konsekwentna materialność oraz staranne planowanie krajobrazu miejskiego czynią z tego projektu istotny punkt odniesienia dla przyszłych realizacji na terenach postindustrialnych. Współczesne miasta potrzebują takich interwencji — wszechstronnych, adaptacyjnych, odpowiadających na zmieniające się potrzeby użytkowników i struktur urbanistycznych. Camillo Eitzen House bez wątpienia wpisuje się w ten kierunek.
Oprac.: Anastazja Dżupina
Ilustracje udostępnione dzięki uprzejmości pracowni C.F. Møller Architects.
