Projekt osiedla mieszkaniowego w Fundão to przykład udanego połączenia nowoczesnej architektury z lokalnym charakterem miejsca. Autorką koncepcji jest Magdalena Raźny z Wydziału Architektury Politechniki Krakowskiej, która stworzyła wizję kompleksu mieszkaniowego doskonale wpisującego się w portugalski krajobraz i społeczne potrzeby mieszkańców/mieszkanek. Ten projekt to nie tylko odpowiedź na wyzwania współczesnego budownictwa, ale także próba redefinicji tego, czym może być wspólna przestrzeń w zabudowie wielorodzinnej.
analizy
© Magdalena Raźny
tarasy i topografia
Jednym z najbardziej charakterystycznych elementów projektu są tarasy dachowe rozmieszczone kaskadowo, zgodnie z naturalnym ukształtowaniem terenu. Fundão, położone w górzystej części Portugalii, narzuca architektom konieczność twórczego podejścia do formy zabudowy. W projekcie Magdaleny Raźny to właśnie topografia staje się atutem – budynki „schodzą” po stoku, a ich dachy przekształcają się w przestrzenie rekreacyjne z panoramicznymi widokami na okolicę.
Tarasy te nie tylko pełnią funkcję użytkową, oferując mieszkańcom/mieszkankom miejsce do wypoczynku, ale także nawiązują do lokalnych tradycji architektonicznych, gdzie formy stopniowane i otwarte przestrzenie są naturalnym elementem krajobrazu. Rozwiązanie to pozwala na spójne wpisanie zabudowy w otoczenie, a przy tym podnosi wartość użytkową każdego mieszkania.
wizualizacja
© Magdalena Raźny
wspólnota i wygoda
Projekt osiedla w Fundão to również przemyślany układ funkcjonalny, który łączy potrzeby indywidualnych mieszkańców z troską o wspólnotę. Pomiędzy budynkami zaplanowano ogólnodostępną przestrzeń rekreacyjną – znajdziemy tam ławki, leżaki, huśtawki i tereny zielone, które zachęcają do spotkań, odpoczynku i wspólnego spędzania czasu. Takie rozwiązanie wspiera budowanie relacji sąsiedzkich i sprzyja integracji lokalnej społeczności.
Dużą zaletą projektu jest także część usługowa zlokalizowana na parterze, która czyni osiedle samowystarczalnym. Sklepy, kawiarnie, siłownia i biblioteka znajdujące się w obrębie zabudowy sprawiają, że mieszkańcy/mieszkanki nie muszą oddalać się od miejsca zamieszkania, by załatwić codzienne sprawy. To koncepcja bliska idei „miasta 15-minutowego”, w którym najważniejsze funkcje urbanistyczne dostępne są na wyciągnięcie ręki.
Również same mieszkania zostały zaplanowane z dużą dbałością o funkcjonalność i komfort. Zróżnicowane układy lokali pozwalają na dopasowanie przestrzeni do potrzeb różnych użytkowników – od singli, przez młode rodziny, aż po seniorów. Każde mieszkanie zostało zaprojektowane z myślą o optymalnym doświetleniu wnętrz i maksymalnym wykorzystaniu przestrzeni.
Ważnym aspektem projektu jest także świadome podejście do ekologii. Budynki zostały zaprojektowane z uwzględnieniem zasad zrównoważonego rozwoju – wykorzystanie naturalnej wentylacji, zielonych dachów oraz energooszczędnych rozwiązań technologicznych ma na celu minimalizowanie śladu węglowego. Duża ilość zieleni, zarówno na tarasach, jak i w przestrzeniach wspólnych, wspiera lokalną bioróżnorodność oraz poprawia mikroklimat osiedla.
wizualizacja
© Magdalena Raźny
Inspiracją dla projektu była nie tylko lokalna architektura, ale też idee miastotwórcze promujące życie w rytmie slow i budowanie więzi międzyludzkich. Magdalena Raźny w swojej pracy odwołuje się do wartości, które coraz częściej pojawiają się w dyskursie o przyszłości miast – troski o relacje społeczne, bliskości z naturą i dostępności usług. Dzięki temu projekt zyskuje wymiar nie tylko estetyczny i funkcjonalny, ale też symboliczny – jako propozycja nowego stylu życia w zgodzie z otoczeniem.
Projekt Magdaleny Raźny wyróżnia się nie tylko estetyką i dbałością o detal, ale przede wszystkim spójną wizją miejsca przyjaznego mieszkańcom i środowisku. To przykład tego, jak architektura może łączyć funkcjonalność z pięknem i lokalną tożsamością, tworząc przestrzenie, w których po prostu chce się żyć.
