Jakiego miejsca spotkań potrzebują mieszkańcy małego miasta? Jak przekształcić tereny zdegradowane po przemyśle rolniczym? Na te pytania odpowiada Klaudia Szóstak z Politechnika Bydgoska w projekcie Centrum Spotkań „Nowe Kurniki” stworzonym w ramach pracy magisterskiej pod kierunkiem dr. Piotra Brzezińskiego.
Projekt koncepcyjny architektoniczny Centrum Spotkań „Nowe Kurniki” został zlokalizowany na dzielnicy Kozice, w mieście Wałbrzych, niedaleko zdegradowanych terenów po przemyśle rolniczym nazywanych „kurnikami”. Wyzwaniem było stworzenie atrakcyjnej przestrzeni do spędzania wolnego czasu przez lokalnych mieszkańców równocześnie stwarzając obszar, z którym mocno by się identyfikowali.
wizualizacja proj.: Klaudia Szóstak
miejsce spotkań dostosowane do potrzeb społeczności
W celu spełnienia potrzeb miejscowej społeczności przeprowadzono ankietę. Pozwoliło to m.in. ułożyć trafny program funkcjonalny i stworzyć więź mieszkańców z projektem. Wszystkie wprowadzone pomieszczenia to nie tylko efekt badań z wizji lokalnej, ale przede wszystkim realne potrzeby, jakie ankietujący wskazali w odpowiedziach. W ten sposób na ostateczną formę obiektu wraz z towarzyszącym terenem wyznaczyła fuzja potrzeb przyszłych użytkowników z wizją artystyczną autora projektu.
plan zagospodarowania terenu proj.: Klaudia Szóstak
Koncepcja przewiduje zlokalizowanie niezbędnych miejsc parkingowych, które obniżono względem poziomu posadowienia obiektu. Cała działka podzielona jest przez wytyczone kolorowe ścieżki, które są identyfikatorami w przestrzeni i jednocześnie drogami dla niewidomych. W projekcie uwzględniono również dostępność dla osób poruszających się na wózku czy starszych. Zaproponowano, zgodnie z oczekiwaniami uwydatnionymi w ankiecie, wielofunkcyjne boisko, nowoczesny plac zabaw czy mini skate-park. Pozostała przestrzeń to ogródki socjalne na podwyższeniu z wysuwanymi siedziskami.
bryła nawiązująca do węgla kamiennego
Bryłę budynku zrealizowano w nawiązaniu do elementów kojarzonych z miastem, m.in. węglem kamiennym. Elewację zaprojektowano głównie z drewna płomieniowanego, które dobrze naśladuje ten surowiec. Wcięcia w bryle zaproponowano z jasnego drewna impregnowanego, które nawiązują do herbu miasta (zielonego dębu). Zastosowano je, aby podkreślić podcienia, które zapraszają do wewnętrznego dziedzińca.
elewacje proj.: Klaudia Szóstak
Ciekawym elementem jest wieża widokowa ulokowana na środku atrium, z której można podziwiać wałbrzyskie góry. Wokół niej udostępniona jest przestrzeń na wszelkiego rodzaju wystawy, instalacje artystyczne i inne wydarzeni.
Układ funkcjonalny został podzielony na 6 budynków połączonych „wspólnym” dachem. Pierwszy posiada funkcje administracyjno-informacyjną, drugi zgodnie ze wskazówkami ruchu zegara, to biblioteka z salami komputerowymi. Trzecia cześć to sala do fitnessu i ogólnodostępne toalety dla każdego potencjalnego użytkownika. Czwarta to mini studio fotograficzne z udostępnioną ciemnią i ploterem. Przedostatni budynek to sale konferencyjne- duża i mała, które sprawdzą się przy wszelkiego rodzaju wydarzeniach okolicznościowych. Ostatni, szósty budynek to lokal gastronomiczny ze stołem do bilardu oraz całym niezbędnym zapleczem.
rzut parteru proj.: Klaudia Szóstak
Ogrzewanie w obiekcie przewidziano za pomocą pompy ciepła gruntowej (z pionową sondą) wspomaganej energią słoneczną z ogniw PV będących jednocześnie pokryciem dachu. Na całym terenie miasta znajdują się nieczynne szyby kopalniane zalane wodą. Dzięki temu, że ich głębokość przekracza 1,5 m, temperatura w nich utrzymuje się na poziomie ponad 7o C. Wizją przyszłości jest wykorzystanie tej istniejącej różnicy ciepła do wspomagania miejskiej sieci ciepłowniczej lub lokalnie, jako punkt poboru energii do budynku.
Cała bryła w swojej formie nawiązuje do jej funkcji — w Centrum Spotkań ludzie m.in. rozmawiają. Konwersacja potrafi dynamicznie skakać z tematu na temat, podobnie zachowują się wysokości dachu. Tutaj forma nie tylko podąża za funkcją, ale też wpisuje się w kontekst miejsca- opowiada o nim dzięki zastosowaniu naturalnych materiałów obrobionych w ten sposób, by nawiązywać do symboli kojarzonych z regionem po przemyśle górniczym.
wizualizacja proj.: Klaudia Szóstak
Projekt koncepcyjny architektoniczny Centrum Spotkań „Nowe Kurniki” wWałbrzychu potwierdza, jak przydatnym zabiegiem przy wszelkiego rodzaju projektach o funkcji usługowej, kulturowej czy oświatowej jest partycypacja społeczna. W dobie Internetu i różnych grup społecznościowych dostępnych w sieci, wykonanie ankiety i późniejsze jej przeanalizowanie jest znacznie ułatwione. Projekt ten potwierdza, że nie wszystkie obiekty muszą powstawać tylko z woli zaistnienia w przestrzeni, ale powinny też być wynikiem potrzeb przyszłego użytkownika.