W sercu dynamicznie rozwijającego się Poznania powstał projekt łączący przyrodę i potrzeby mieszkańców/mieszkanek. To odpowiedź studencka na konkurs, organizowany przez Miasto Poznań, Parafię Łacina pod wezwaniem Imienia Jezus, Uniwersytet Artystycznego w Poznaniu, Uniwersytet im. Adama Mickiewicza, Uniwersytet Przyrodniczego oraz Politechnikę Poznańską – realizowany pod honorowym patronatem Rady Miasta Poznania. Konkurs skierowany był do studentów i studentek czterech poznańskich uczelni, a jego celem było opracowanie koncepcji przestrzennej i funkcjonalnej dla centrum duszpasterskiego i otaczającej je zielonej przestrzeni na osiedlu Łacina.
makieta
© Weronika Kalota, Szymon Musiałowski, Jakub Zajadacz
Zielona Łacina – projekt przyszłości
Spośród wielu nadesłanych propozycji, jury konkursowe nagrodziło projekt autorstwa zespołu studenckiego: Weroniki Kaloty i Jakuba Zajadacza z Uniwersytetu Artystycznego w Poznaniu oraz Szymona Musiałowskiego z Politechniki Poznańskiej. Ich wspólna wizja zatytułowana „Zielona Łacina” została doceniona za kompleksowe podejście, oryginalność i głębokie zrozumienie potrzeb lokalnej społeczności.
Zwycięski projekt nie tylko odpowiada na oczekiwania mieszkańców/mieszkanek, ale również nawiązuje do szerokiego kontekstu urbanistycznego, ekologicznego i społecznego. To nie jest tylko zielony skwer – to złożona koncepcja przestrzeni integracyjnej, odpowiadającej na współczesne wyzwania miasta i jego mieszkańców. Autorzy analizowali lokalne proporcje urbanistyczne, charakter zabudowy, aspekty środowiskowe takie jak nasłonecznienie czy akustyka, oraz ekologiczne powiązania terenu.
widok z lotu ptaka
© Weronika Kalota, Szymon Musiałowski, Jakub Zajadacz
Jednym z najciekawszych elementów koncepcji jest zróżnicowanie poziomów terenu. Zabieg ten pozwolił na stworzenie zarówno kameralnych zakątków, jak i przestrzeni dla większych wydarzeń – a przy tym znacząco poprawia komfort akustyczny oraz daje wrażenie większej przestrzeni. W centralnej części zaprojektowano obniżenie terenu, które pełni funkcję ogrodu deszczowego – lokalnej retencji wody opadowej.
przestrzeń do życia, relaksu i spotkań
Zielona Łacina została podzielona na szereg stref odpowiadających różnym potrzebom i stylom życia. Znajdziemy tam m.in. plac spotkań i wydarzeń przed kościołem, amfiteatr, strefę wyciszenia wśród zieleni, polanę słonecznych kąpieli, plac zabaw oraz przestrzeń do wypicia kawy. Każdy z tych elementów ma indywidualny charakter, a całość zachowuje spójną, przemyślaną kompozycję.
wejście do parku
© Weronika Kalota, Szymon Musiałowski, Jakub Zajadacz
Nie zapomniano także o układzie komunikacyjnym. Przemyślane ścieżki prowadzone są w sposób płynny, zgodnie z organicznym charakterem zagospodarowania terenu. Ich szerokość i rodzaj nawierzchni wyznaczają hierarchię i funkcję – od głównych tras po intymne przejścia. Na przecięciach szlaków i przy ważnych obiektach zlokalizowano tzw. „węzły spotkań” – place o różnorodnych formach, które sprzyjają integracji i różnym formom aktywności.
Szczególną uwagę zwraca też warstwa wizualna projektu – atrakcyjna grafika i trójwymiarowa makieta, która w przystępny sposób oddaje ideę przestrzeni. To nie tylko projekt koncepcyjny – to realna wizja, jak może wyglądać przyszłość miejskiego krajobrazu przyjaznego mieszkańcom/mieszkankom.
prezentacja projektu przed mieszkańcami
© Weronika Kalota, Szymon Musiałowski, Jakub Zajadacz
twórczy głos
Autorzy i autorka projektu podkreślają, że kluczowe w ich pracy było zachowanie płynności – zarówno w formie terenu, jak i zieleni oraz układzie komunikacyjnym.
Najważniejszym aspektem w procesie projektowania parku było dla nas zachowanie płynności w organicznym kształtowaniu jego terenu, form zieleni oraz komunikacji. W tym celu zdecydowaliśmy się na stworzenie makiety i użycie do jej wykonania takich materiałów, które nie będą ograniczały naszej wyobraźni w używaniu plastycznych środków wyrazu – mówi zwycięski zespół.
plac zabaw
© Weronika Kalota, Szymon Musiałowski, Jakub Zajadacz
Ich projekt stanowi przykład, jak połączenie młodej, kreatywnej energii z wrażliwością na potrzeby społeczne i ekologiczne może przynieść wyjątkowe rezultaty. Zielona Łacina to dowód na to, że współczesna architektura krajobrazu może być nie tylko funkcjonalna i estetyczna, ale także pełnić ważną rolę społeczną.
