W obliczu starzejącego się społeczeństwa, projektowanie przestrzeni dostosowanych do potrzeb osób starszych zyskuje na znaczeniu. Szczególnie istotne stają się budynki opieki długoterminowej, które nie tylko oferują pomoc medyczną, ale również tworzą komfortowe, wspierające środowisko dla seniorów/seniorek. Praca Mateusza Nisiewicza z Wydziału Architektury ZUT w Szczecinie jest wyrazem kompleksowego podejście do tego zagadnienia, uwzględniając zarówno funkcjonalność, jak i estetykę, a także nowoczesne rozwiązania proekologiczne.
plan zagospodarowania terenu
© Mateusz Nisiewicz
wyzwania związane ze starzejącym się społeczeństwem
Starzenie się społeczeństw jest jednym z najistotniejszych wyzwań współczesnych czasów. Do 2050 roku liczba osób powyżej 60. roku życia ma wzrosnąć do 2,1 miliarda, co stanowi ponad dwukrotny wzrost w porównaniu z obecnym stanem. Wzrost liczby seniorów stawia przed architektami i projektantami nowych obiektów opieki wyzwanie stworzenia przestrzeni, które będą sprzyjać nie tylko rehabilitacji, ale również poprawie jakości życia osób starszych. Mateusz Nisiewicz, w swojej pracy inżynierskiej, zaprojektował budynek, który spełnia wszystkie te wymagania, stanowiąc doskonały przykład nowoczesnej i funkcjonalnej architektury dedykowanej tej grupie użytkowników.
makieta
© Mateusz Nisiewicz
bliskość do natury i infrastruktury
Lokalizacja budynku ma kluczowe znaczenie w zapewnieniu odpowiednich warunków dla osób starszych. Często domy opieki znajdują się na peryferiach miast, co ogranicza dostęp do życia społecznego i stwarza trudności w odwiedzinach. W projekcie wybrano lokalizację w dzielnicy Niebuszewo-Bolinko w Szczecinie, w pobliżu skrzyżowania ulic Niemierzyńskiej i Papieża Pawła VI. To miejsce, bliskie Ogrodowi Dendrologicznemu, stwarza idealne warunki do budowy przestrzeni sprzyjającej interakcjom społecznym i kontaktowi z naturą. Dodatkowo bliskość szpitala Arkońskiego zapewnia bezpieczeństwo w sytuacjach nagłych, a ukształtowanie terenu w postaci skarpy pełni funkcję akustyczną, chroniąc mieszkańców przed hałasem miejskim.
elewacja północna
© Mateusz Nisiewicz
forma architektoniczna
Projektowany budynek to obiekt dwukondygnacyjny z jednym segmentem jednokondygnacyjnym, zaprojektowanym z myślą o osobach z różnymi rodzajami niepełnosprawności. Jednym z kluczowych założeń było stworzenie przestrzeni w ludzkiej skali, która nie przytłacza użytkowników, ale sprzyja poczuciu komfortu i bezpieczeństwa. Elewacja budynku wykorzystuje materiały w naturalnych odcieniach – beżowe płyty z włókno-cementu oraz drewniane lamele, które nadają całości ciepły, spokojny charakter. Dodatkowo, zadaszenia w postaci drewnianych pergoli przed ogródkami wprowadzają elementy przyjazne i estetyczne. Projekt uwzględnia także proekologiczne rozwiązania, takie jak fotowoltaika na dachu, odzysk wody deszczowej oraz zazielenienie płaskiego dachu, który stanowi przestrzeń rekreacyjną dla mieszkańców/mieszkanek.
przekrój A-A
© Mateusz Nisiewicz
przestronność i dostępność
Zaprojektowany dom opieki długoterminowej zapewnia maksymalną dostępność i komfort użytkowania. Parking oraz główne dojście do budynku są na jednym poziomie, eliminując pionowe bariery architektoniczne, co ma kluczowe znaczenie dla osób poruszających się na wózkach inwalidzkich. Transparentność przestrzeni zapewnia łatwość orientacji w budynku, a kontrastowe oznaczenia umożliwiają sprawne poruszanie się także osobom z innymi rodzajami niepełnosprawności.
wizualizacja frontowa
© Mateusz Nisiewicz
Budynek składa się z dwóch segmentów połączonych łącznikiem, a w jego wnętrzu znajdują się przestronne atria, które pełnią funkcję zarówno doświetlającą, jak i integracyjną. Atria pozwalają na obcowanie z naturą oraz obserwowanie życia w budynku, co sprzyja łagodzeniu stresu i pobudza interakcje społeczne. Pokoje mieszkalne zostały zaprojektowane z myślą o maksymalnej ergonomii, uwzględniając potrzeby osób z różnymi rodzajami niepełnosprawności. Okna pokoju wychodzą na strony zachodnią lub wschodnią, zapewniając optymalne warunki oświetleniowe oraz widoki na zieleń miasta. Ponadto, część pokoi ma bezpośredni dostęp do ogrodów zlokalizowanych na dachu.
atrium
© Mateusz Nisiewicz
ogród sensoryczny
W projekcie zaplanowano również ogród sensoryczny, który stanowi integralną część budynku. Ogród ten ma na celu wspieranie terapii oraz poprawę samopoczucia mieszkańców poprzez kontakt z naturą. Wyposażony w elementy małej architektury, takie jak pergole, altany z kolorowym szkłem oraz ścieżki sensoryczne, ogród staje się przestrzenią relaksu i aktywności. Mieszkańcy mogą uczestniczyć w pracach ogrodowych, co nie tylko aktywizuje, ale również sprzyja integracji społecznej. Ogród jest dostępny dla wszystkich, pozbawiony barier architektonicznych, co umożliwia swobodny dostęp do tej przestrzeni niezależnie od stopnia niepełnosprawności.
ogród sensoryczny
© Mateusz Nisiewicz
kompleksowe podejście do opieki długoterminowej
Projekt „Dom Opieki Długoterminowej dla Osób Starszych w Szczecinie” to przykład nowoczesnego podejścia do architektury opiekuńczej. Zastosowanie uniwersalnego designu, proekologicznych rozwiązań oraz stworzenie przestrzeni sprzyjającej integracji społecznej sprawiają, że obiekt jest nie tylko funkcjonalny, ale i przyjazny dla mieszkańców. W obliczu starzejącego się społeczeństwa, takie projekty stają się niezwykle istotne, gdyż zapewniają odpowiednie warunki do życia, które sprzyjają nie tylko zdrowiu, ale również poczuciu bezpieczeństwa i godności osób starszych.
pokój dziennego pobytu
© Mateusz Nisiewicz
