Hubert Białk z Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku stworzył projekt wyjątkowego obiektu zlokalizowanego na plaży Reynisfjara na Islandii. Punktem wyjścia była potrzeba połączenia architektury z surowym i dramatycznym krajobrazem południowego wybrzeża Islandii. Koncepcja, stworzona pod kierunkiem prof. Macieja Świtały oraz Marty Koniczuk, łączy funkcje punktu turystycznego oraz hostelu, oferując odwiedzającym przestrzeń, nie tylko spełniającą praktyczne potrzeby, ale także stającą się metaforycznym pomostem między człowiekiem a naturą.
szkic koncepcyjny
© Hubert Białk
kontekst i lokalizacja
Projekt osadzono na jednej z najbardziej znanych islandzkich plaż – Reynisfjara. Ta rozległa przestrzeń, pokryta czarnym, wulkanicznym piaskiem, otoczona jest majestatycznymi klifami i słynnymi formacjami skalnymi Reynisdrangar, które wynurzają się z oceanu niczym strzegące brzegu olbrzymy. Krajobraz charakteryzują kontrasty – dzika przyroda spotyka się tu z ciszą i przestrzenią, a zmieniające się warunki pogodowe podkreślają ulotność chwili.
Architektura w tym projekcie jest nie tylko odpowiedzią na te oryginalne cechy otoczenia, ale także próbą ich reinterpretacji. Budynek nawiązuje formą do horyzontalnych linii krajobrazu z wydłużonymi, spokojnymi kształtami. Inspiracją stał się również wiatr – wszechobecny na Islandii, którego dynamiczny podmuch został przełożony na formę architektoniczną.
mapa
© Hubert Białk
forma i materiały
Bryła budynku została zaprojektowana jako długa, pozioma forma o minimalistycznej estetyce, wtapiającej się w otoczenie. Taki układ pozwala nie tylko na pełne wykorzystanie przestrzeni, ale także podkreśla związek z naturalnym kontekstem. Wrażenie surowości, charakterystycznej dla islandzkiego krajobrazu, potęgują użyte materiały: ciemne, opalane drewno oraz beton.
Ciemne drewno, podobne barwą do piasku plaży, nadaje konstrukcji naturalny i organiczny charakter, podczas gdy beton podkreśla monumentalność i trwałość budynku. Minimalistyczne wnętrza, utrzymane w stonowanej kolorystyce, są niemal ascetyczne, dzięki czemu wzrok użytkownika kieruje się ku otaczającemu krajobrazowi, widocznemu przez duże przeszklenia.
rzuty
© Hubert Białk
funkcjonalność
Obiekt został zaprojektowany z myślą o turystach i turystkach odwiedzających Reynisfjarę. Na parterze zlokalizowano punkt informacji turystycznej, gdzie goście i gościnie mogą uzyskać informacje o okolicy, oraz kawiarnię, w której można odpocząć i podziwiać widok na ocean. Funkcja parteru została zaplanowana tak, aby budować pierwsze wrażenie przybycia – kontakt z krajobrazem jest tu kluczowy.
recepcja
© Hubert Białk
Piętro budynku przeznaczono na hostel, oferujący kameralne pokoje noclegowe dla podróżnych oraz wspólną przestrzeń do spożywania śniadań. Układ wnętrz zapewnia zarówno komfort, jak i kontakt z otaczającą naturą. Minimalistyczne wyposażenie, dominujące w całym obiekcie, sprzyja skupieniu się na przeżywaniu przestrzeni i krajobrazu.
pokój hotelowy
© Hubert Białk
światło i atmosfera
Kluczowym elementem projektu jest światło. Budynek został zaprojektowany tak, aby światło dzienne w naturalny sposób wypełniało wnętrza, tworząc przy tym grę cieni i półcieni. Wiele przestrzeni jest celowo utrzymanych w mroku, co wprowadza atmosferę tajemniczości i wywołuje uczucie respektu wobec natury.
Strategicznie rozmieszczone punkty światła akcentują najważniejsze elementy wnętrz, tworząc wyraziste kontrasty. Zmieniające się warunki pogodowe na Islandii dodatkowo wpływają na atmosferę budynku – w słoneczne dni wnętrza stają się jasne i przestronne, podczas gdy w pochmurne chwile odzwierciedlają dramatyzm krajobrazu.
przestrzeń wspólna
© Hubert Białk
doświadczenie krajobrazu
Projekt Huberta Białka jest nie tylko funkcjonalnym obiektem, ale również formą dialogu między człowiekiem a naturą. Dzięki zastosowaniu minimalistycznych form i materiałów budynek nie dominuje nad otoczeniem, lecz staje się jego częścią. Zmysłowe doświadczenia, takie jak dźwięk wiatru, szum fal czy kontrast zimnych skał z ciepłym wnętrzem, zostały subtelnie wplecione w architekturę.
wizualizacja
© Hubert Białk
Obiekt stanowi również przykład odpowiedzialnego projektowania, które respektuje lokalny kontekst i nie zakłóca naturalnego piękna miejsca. Jest to przestrzeń, która nie tylko służy turystom i turystkom, ale także inspiruje do refleksji nad siłą i ulotnością natury.
