Współczesna architektura coraz częściej wychodzi poza czysto użytkowe funkcje budynków. Projektantki i projektanci nie tylko odpowiadają na potrzeby mieszkanek i mieszkańców, ale też antycypują wyzwania związane ze zmianami klimatycznymi, jakością życia w przestrzeni miejskiej i rosnącymi oczekiwaniami dotyczącymi komfortu pracy. Takim właśnie podejściem cechuje się projekt inżynierski autorstwa Michała Kacprzyka, powstały na Politechnice Poznańskiej, pod opieką promotorki dry hab. Ewy Pruszewicz-Sipińskiej, którego przedmiotem jest nowoczesny biurowiec zlokalizowany w centrum Poznania. U podstaw koncepcji leży idea architektury pasywnej, samowystarczalnej, a przy tym estetycznej i zintegrowanej z otoczeniem.
elewacje
© Michał Kacprzyk
forma, która mówi więcej niż funkcja
Projektowany budynek posiada zwartą formę prostopadłościanu, z charakterystycznym, pustym otworem wewnętrznym, który przenika przez wszystkie kondygnacje nadziemne. Całość została podzielona na cztery kondygnacje nadziemne oraz dwie podziemne, gdzie mieszczą się nie tylko miejsca postojowe dla samochodów osobowych, ale też pomieszczenia techniczne. Komunikację pionową zapewniają klatki schodowe, windy oraz rampa zjazdowa. Już na poziomie parteru użytkowniczki i użytkownicy mają dostęp do otwartej, reprezentacyjnej strefy wejściowej, obejmującej wiatrołap, hol, recepcję, szatnię oraz zielony dziedziniec, będący centrum życia budynku. Od strony ulicy Krasińskiego zaprojektowano dwa wcięcia, które służą optycznemu odciążeniu bryły i akcentują wejście – jedno z nich powiększa strefę wejściową, drugie modeluje narożnik, co w efekcie tworzy wizualne wrażenie wieżowego zakończenia elewacji.
przekrój
© Michał Kacprzyk
użytkowniczki i użytkownicy w centrum założeń
Parter, oprócz przestrzeni komunikacyjnej, mieści także lokal gastronomiczny średniej wielkości, z pełnym zapleczem kuchennym, sanitariatami dla gości – w tym osób z niepełnosprawnościami – oraz z szatniami i zapleczem socjalnym dla pracownic i pracowników restauracji. W dalszej części budynku usytuowano trzy niezależne strefy biurowe, zlokalizowane na pierwszym piętrze – każda z nich przeznaczona jest dla innej grupy usługodawczyń i usługodawców: prawniczo-notarialnej, nieruchomościowej i ubezpieczeniowej. Wszystkie te przestrzenie zostały zaprojektowane w sposób funkcjonalny, z pełnym wyposażeniem w kuchnię, jadalnię oraz strefę wspólną wypoczynkową, która jest przeszklonym pomieszczeniem z widokiem na wertykalny ogród, umieszczony wewnątrz konstrukcji budynku, zapewniający kontakt z naturą także w przestrzeni pracy.
wizualizacja
© Michał Kacprzyk
elastyczność dostępna od drugiego piętra
Dwa wyższe piętra przewidziane są dla indywidualnych najemczyń i najemców. Przestrzenie te zaprojektowano jako elastyczne, z możliwością dostosowania do potrzeb użytkowniczek i użytkowników – z podziałem na strefy typu open space oraz bardziej prywatne wnętrza, zawierające sale konferencyjne, biura właścicielek i właścicieli, kierowniczek czy zastępczyń. Także tutaj dostępna jest wspólna kuchnia, archiwum, punkt ksero oraz przestrzeń relaksacyjna, dzięki czemu budynek nie tylko spełnia funkcje komercyjne, ale również wspiera integrację i dobrostan osób w nim pracujących.
zakończenie, które spaja przestrzeń z kontekstem
Szczególną uwagę zwraca dach budynku, pokryty zielenią typu ekstensywnego, z wyłazami dachowymi i elementami technologicznymi – w tym centralami wentylacyjnymi i wyrzutniami powietrza. Unikalnym rozwiązaniem jest perforowana blacha, osłaniająca urządzenia techniczne, której kąt nachylenia nawiązuje do naturalnego spadku terenu wokół działki. To wprowadza spójność wizualną z otoczeniem, a zarazem maskuje elementy instalacyjne, nadając budynkowi indywidualny charakter.
wizualizacja
© Michał Kacprzyk
inteligentna elewacja jako element systemu
Jednym z najbardziej innowacyjnych rozwiązań zastosowanych w projekcie jest elewacja południowo-wschodnia, od strony ulicy Mickiewicza, zaprojektowana jako podwójna, wentylowana fasada szklana. Ma ona formę zygzaka i składa się z naprzemiennych przeszkleń przeziernych i nieprzeziernych, tworzących warstwę buforową między wnętrzem a środowiskiem zewnętrznym. Dzięki temu zimą nagrzane powietrze może dogrzewać wnętrza, a latem – przez naturalny ruch konwekcyjny – powietrze chłodzi pomieszczenia, bez konieczności stosowania energochłonnych systemów klimatyzacyjnych. Jednocześnie zapewniony jest dostęp do światła dziennego oraz komfort widokowy, co znacząco wpływa na samopoczucie osób przebywających wewnątrz. Ponadto, na elewacji zastosowano przezroczyste ogniwa fotowoltaiczne Onyx Solar, które wspierają produkcję energii z odnawialnych źródeł – w sposób zintegrowany z formą budynku.
wnętrze
© Michał Kacprzyk
całość jako deklaracja odpowiedzialnej architektury
Całość projektu stanowi przykład przemyślanej i odpowiedzialnej architektury, odpowiadającej zarówno na potrzeby użytkowniczek i użytkowników, jak i wyzwania środowiskowe i urbanistyczne. To budynek, który nie tylko wpisuje się w ideę zrównoważonego rozwoju, ale wręcz ją ucieleśnia, pokazując, że współczesna architektka czy architekt może kreować przestrzenie piękne, funkcjonalne i świadome.
