W dniach 16–18 czerwca 2025 roku odbędzie się finał jubileuszowej, 20. edycji międzynarodowego konkursu Saint-Gobain Architecture Student Contest. Wśród reprezentantów krajów z pięciu kontynentów znajdą się także dwie studentki z Polski – Aleksandra Boszke i Natasza Stężycka z Wydziału Architektury Politechniki Gdańskiej. Ich projekt „Piece by Piece. Krok po kroku – zgodnie z naturą”, stworzony pod opieką dry Agnieszki Kurkowskiej zdobył pierwsze miejsce w krajowym etapie i zachwycił jury swoją dojrzałością, precyzją oraz wrażliwością na naturę i kontekst miejsca.
Wellbeing
© Aleksandra Boszke, Natasza Stężycka
architektura, która oddycha naturą
Międzynarodowy konkurs Saint-Gobain Architecture Student Contest, organizowany nieprzerwanie od dwóch dekad, to jeden z najbardziej prestiżowych i wymagających konkursów studenckich na świecie. Skierowany do studentów i studentek architektury z uczelni wyższych, co roku gromadzi około 1300 uczestników z kilkudziesięciu krajów. Konkurs nie tylko promuje innowacyjne i zrównoważone podejście do projektowania, ale także oferuje młodym architektom realne zderzenie ich pomysłów z oczekiwaniami ekspertów branżowych oraz wyzwań przyszłości.
Co roku zadanie projektowe koncentruje się na innym regionie – wcześniej były to m.in. Paryż, Warszawa, Lizbona, Helsinki. W edycji 2025 uczestnicy skupili się na regionie Nord-Isère we Francji, tworząc koncepcję nowego kampusu edukacyjnego w Villefontaine oraz rewitalizacji historycznego budynku szkoły w Chimilin. Celem: stworzenie projektu głęboko zakorzenionego w lokalnym kontekście – przyrodniczym, społecznym i kulturowym – a jednocześnie odważnie spoglądającego w przyszłość.
Architecture Student Contest to coś znacznie więcej niż rywalizacja o nagrody – wyjaśnia Monika Mazurek-Skrzekowska, kierownik marki i komunikacji Saint-Gobain w Polsce, ASC Leader na Polskę. – Konkurs jest niezwykłą przygodą, która pozwala studentom nie tylko zmierzyć się z ambitnym zadaniem projektowym, ale także realnie rozwijać w roli przyszłych architektów. Udział w nim to zarazem szansa na budowanie wartościowego portfolio już na etapie studiów, wyjście poza ramy akademickiego programu i sprawdzenie się w międzynarodowym środowisku – doświadczenia niezwykle cenionego przez przyszłych pracodawców. Ogromną wartością jest również możliwość pracy zespołowej, prezentacji własnych idei i doskonalenia umiejętności argumentacji – kompetencji niezbędnych w codziennej praktyce zawodowej. Tym, co naprawdę wyróżnia Architecture Student Contest, jest bezpośredni feedback od ekspertów z Jury – zarówno na poziomie lokalnym, jak i międzynarodowym. Studenci mają szansę porozmawiać o swoim projekcie i dowiedzieć się, co zasłużyło na wyróżnienie, a co może wymagać dopracowania. To bezcenne doświadczenie, którego moim zdaniem brakuje w innych inicjatywach tego typu.
aksonometria Villefontaine
© Aleksandra Boszke, Natasza Stężycka
polska reprezentacja z Politechniki Gdańskiej
W krajowym finale zwyciężyły: Aleksandra Boszke i Natasza Stężycka z Wydziału Architektury Politechniki Gdańskiej. Ich projekt „Piece by Piece. Krok po kroku – zgodnie z naturą” zdobył najwyższe uznanie jury, w którego skład weszli między innymi Ewa P. Porębska, Agnieszka Kalinowska-Sołtys Marcin Szczelina czy dra Dorota Bartosz z PLGBC.
Projekt łączy dwa wątki: nowoczesny kampus akademicki oraz rewitalizację szkoły – oba rozwiązania wpisane w strategię rozwoju zrównoważonego i integracji człowieka z ekosystemem. Nieprzypadkowo tytuł odwołuje się do idei zmiany „krok po kroku” – każda decyzja projektowa, od wyboru materiałów, po kształtowanie przestrzeni, wynikała z głębokiej analizy i refleksji.
akademik
© Aleksandra Boszke, Natasza Stężycka
o czym jest „Piece by Piece”?
To projekt, w którym krok po kroku przekształcamy przestrzeń, dbając o to, by rozwój architektury szedł w parze z troską o środowisko – mówią autorki.
Nowy kampus w Villefontaine to złożona, modułowa struktura zorientowana wokół idei „wioski akademickiej”. Znajdziemy tam przestrzenie do pracy i nauki, laboratoria, akademiki, ogrody, strefy rekreacyjne i badawcze – wszystko zaprojektowane z myślą o współistnieniu z naturą. Budynki są energooszczędne, korzystają z lokalnych materiałów, takich jak drewno CLT czy ziemia ubijana, a cały system funkcjonuje w oparciu o odnawialne źródła energii i rozwiązania retencji wody.
Z kolei projekt rewitalizacji szkoły w Chimilin zakłada przekształcenie jej w otwarte centrum społeczne. Dzięki elastycznym rozwiązaniom wnętrz i integracji z naturą, przestrzeń może pełnić różne funkcje: od edukacyjnych, przez integracyjne, po rekreacyjne.
Projekt wyróżnia się także rozwiązaniami biofilicznymi – ekologiczne drewniane moduły służą nie tylko ludziom, ale także wspierają lokalną faunę i florę. W kampusie znajdziemy ule, łąki kwietne, ogrody i karmniki – przestrzeń jest żywa, adaptowalna, zaprojektowana „dla wszystkich użytkowników”.
labolatorium
© Aleksandra Boszke, Natasza Stężycka
„zgodnie z naturą” – odpowiedzialna architektura
Autorki podkreślają, że „zgodnie z naturą” oznacza dla nich coś więcej niż zielone dachy i panele słoneczne.
To projektowanie, które nie ingeruje agresywnie w krajobraz, ale stara się z nim współistnieć. Szacunek do lokalnych ekosystemów, naturalnych materiałów, światła, wody i tożsamości miejsca – to dla nas klucz.
Projekt powstał w oparciu o analizę środowiskową, architektoniczną i społeczną regionu. Zespół uwzględnił warunki klimatyczne, kierunki wiatru, uwarunkowania kulturowe i potrzeby społeczności lokalnej.
Architektura powinna dostosowywać się do zmian i być świadoma swojego wpływu. Tylko wtedy może tworzyć przestrzenie naprawdę wartościowe i trwałe.
przestrzenie wspólne
© Aleksandra Boszke, Natasza Stężycka
zespół, który działa razem
Zapytane o współpracę, Ola i Natasza zgodnie odpowiadają:
Współpraca dała naszemu projektowi coś, czego żadna z nas nie osiągnęłaby sama. Natasza miała większe doświadczenie techniczne, Ola – bardziej czuła graficznie i środowiskowo. Uzupełniałyśmy się. Były decyzje, które podejmowałyśmy długo i wspólnie. Ale to właśnie wtedy projekt nabierał głębi i osobistego charakteru.
Ich współpraca opierała się nie tylko na podziale obowiązków, ale też na zaufaniu, przyjaźni i wspólnych wartościach.
Każdą decyzję projektową sprawdzałyśmy, pytając: czy chciałybyśmy spędzać czas w tej przestrzeni? – dodają.
efektywne zarządzanie wodą
© Aleksandra Boszke, Natasza Stężycka
przyszłość: świadoma i odpowiedzialna
Udział w konkursie był dla obu projektantek także ważnym krokiem rozwoju zawodowego.
To był czas nauki – nie tylko kreatywnej pracy, ale też zdobywania wiedzy technicznej: o śladzie węglowym, efektywności energetycznej, systemach OZE. Te doświadczenia zostaną z nami na długo.
Obie kończą studia magisterskie i już teraz myślą o kolejnych krokach. Szukają miejsca pracy, które podziela ich podejście – architektury odpowiedzialnej, kontekstualnej, wrażliwej społecznie i środowiskowo.
Zapytane, czy podchodzą do architektury idealistycznie, odpowiadają bez wahania:
Zdecydowanie tak. Wierzymy, że architektura może zmieniać świat – oczywiście, w granicach realiów rynkowych, ale nadal z misją.
rozwiązania prośrodowiskowe
© Aleksandra Boszke, Natasza Stężycka
Lyon – kolejny krok „kawałek po kawałku”
Finał w Lyonie będzie nie tylko kolejnym etapem zmagań konkursowych, ale także szansą na spotkanie z architektami z całego świata, wymianę doświadczeń i prezentację swojej wizji na międzynarodowej scenie.
Niezależnie od wyników, Aleksandra Boszke i Natasza Stężycka już dziś są wygrane – stworzyły projekt, który mówi głośno o tym, jak powinna wyglądać architektura jutra: czuła, świadoma, zintegrowana z przyrodą i odpowiedzialna społecznie. Kawałek po kawałku – budują przyszłość.
