Praca zgłoszona na konkurs
„Najlepszy Dyplom Wnętrza 2021/2023”
Głównym założeniem projektu było stworzenie przestrzeni wypoczynkowo-rozrywkowej dla pieszych oraz wprowadzenie znacznej ilości zieleni w miejscu istniejących obecnie zatłoczonych placów parkingowych. Obszar opracowania dzieli się na trzy place o różnych funkcjach. Ponieważ odpoczynek dla każdego kojarzy się z czymś innym, projekt oferuje kilka pozycji dostosowanych do zróżnicowanych potrzeb użytkowników.
Plac 1 to przestrzeń pomiędzy zabytkowym gmachem Filharmonii Narodowej i nowoczesnym budynkiem banku
© Marta Drozd
Najpowszechniejszą formą odpoczynku jest wyciszenie w bezruchu. Plac 1 to miejsce dla osób potrzebujących chwili samotności w towarzystwie zieleni i wody, której lustrzana tafla pozwala na obserwację otoczenia w odbiciu.
Innym rodzajem odpoczynku jest ten połączony z ruchem, jedzeniem lub socjalizacją — Plac 2 to miejsce oferujące wszystkie te funkcje dzięki zadaszonej strefie gastronomicznej oraz sąsiadującej z nią konstrukcji wystawienniczej promującej dzieła sztuki młodych artystów, na której zamontowane są dodatkowo huśtawki.
Plac 2 „Spotkanie ze sztuką” — strefa gastronomiczna
© Marta Drozd
Plac 3 to propozycja wyciszenia w ruchu. Projektowany „lewitujący” labirynt poza funkcją estetyczną, spełnia też funkcję kontemplacyjną i wyciszającą.
aksonometria i rzut projektu
© Marta Drozd
Wypełniające dziś place samochody i skutery zostają zastąpione pasami bujnej zieleni, która pełni funkcję oczyszczacza powietrza. Poza formami naturalnymi w przestrzeń zostają wprowadzone też elementy małej architektury: zadaszenia, konstrukcje wystawiennicze i miejsca siedzące. Przestrzeń projektowanych placów ma nowe funkcje, nabiera też zupełnie nowego wyglądu, jedynie sugerując się historycznym rysem wybranych ulic, na przykład Zgody, która dawniej przechodziła przez plac, aż do ulicy Marszałkowskiej.
widok na część gastronomiczną
© Marta Drozd
Plac 1 to przestrzeń pomiędzy zabytkowym gmachem Filharmonii Narodowej i nowoczesnym budynkiem banku. Powierzchnię placu dzieli na dwie części biegnące wzdłuż jego osi przejście. Jego konstrukcja oparta jest na żelbetowych płytach, które są również elementem budującym basen o falistej formie, znajdujący się po obu stronach ścieżki. Zbiornik wodny ma głębokość 15 centymetrów i jest pomalowany czarną folią wodoodporną, tak aby tafla wody stanowiła zwierciadło. W falistą linię basenu wplatają się organiczne w kształcie ogrody deszczowe wypełnione ozdobnym żwirem.
na terenie znajduje się też część gastronomiczna
© Marta Drozd
Wschodnia strona placu prowadzona jest drewnianą, deskowaną ścieżką wzdłuż ściany Filharmonii, ustawione są na niej metalowe, intensywnie czerwone krzesła. Za nimi rozrasta się falista linia krzewów z dominacją fioletowego bzu, który kwitnąc, kontrastuje z barwą siedzisk. Zachodnia strona placu to uporządkowana mieszanka zieleni i granitowych płyt, z których miejscami wyrastają masywne ławy.
główną atrakcją placu jest piętrowa metalowa struktura wystawiennicza
© Marta Drozd
Płynnym ruchem z Placu 1 można się przenieść na Plac 2. Zróżnicowana, wzorzysta posadzka prowadzi pieszych w stronę strefy gastronomicznej — przestrzeni pod prostym zadaszeniem. Główną atrakcją jest tutaj piętrowa metalowa struktura wystawiennicza, zbudowana na planie kwadratu. Jej szkielet obłożony jest miejscami kratkami, które umożliwiają roślinom pionowy rozrost na wzór ogrodów wertykalnych. Na pierwsze piętro prowadzą schody i winda. Kolejny poziom to kontynuacja przestrzeni wystawienniczej, ponadto tuż nad przecinającym całą konstrukcję tunelem, nawiązującym do dawnego biegu ulicy Zgody, znajduje się szklana kładka umożliwiająca obserwację otoczenia. W nocy ażurowe sklepienie tunelu pasmowo rozświetlają wstęgi LED.
kolumnada pni i formowane geometrycznie korony roślin tworzą „lewitujący labirynt”
© Marta Drozd
Plac 3 znajduje się przed budynkiem Domu pod Orłami i jest najmniejszą projektowaną powierzchnią. Kolumnada pni i formowane geometrycznie korony roślin tworzą „lewitujący labirynt” zaprojektowany na planie kwadratu, domykający kompozycje i przejście z Placu 2. Jest to miejsce z nutą tajemniczości, idealne do kontemplacji, a zwieszane ogrody sugerują trasę spaceru. Wszystkie zaprojektowane przestrzenie łączy z sobą człowiek i skupienie na jego zróżnicowanych potrzebach.
Marta DROZD
Ilustracje: © Autorka
