W odpowiedzi na wyzwanie projektowe międzynarodowego konkursu Yoga House in the Bog, Martyna Kotulek, absolwentka Wydziału Architektury Politechniki Śląskiej zaprojektowała charakterystyczne drewniane kabiny, które mogłyby powstać w łotewskim lesie. Możliwe do powielania obiekty składają się z trzech poziomów, a ostatni umieszczony na wysokości koron drzew, przeznaczony jest na przestrzeń do jogi.
Celem konkursu był projekt domu jogi, który miałby powstać w okolicach łotewskiego torfowiska, otoczonego lasem, przylegającym do Morza Bałtyckiego. Organizatorzy oczekiwali projektów małego budynku, który wpisze się w otoczenie. Ważnym elementem była także propozycja zaaranżowania przylegającego terenu na park.
rozmieszczenie kabin w łotewskim lesie
© Martyna Kotulek
O szczegółowych wytycznych, składzie jury oraz wynikach, pisaliśmy w artykule dotyczącym projektu Closer to nature autorstwa pracowni r – m studia, która zdobyła II Nagrodę oraz wyróżnionej koncepcji autorstwa Weroniki Platy.
Natomiast na krótkiej liście konkursowej znalazł się projekt kolkasrags wykonany przez Martynę Kotulek.
projekt pozwala na powielanie kabin
© Martyna Kotulek
leśne kabiny jak kolumny
Chciałam, aby obiekty poprzez swoją surową formę wpisywały się w krajobraz torfowisk i gęstych lasów. W celu ochrony i uwydatnienia otoczenia, w którym znajduje się działka, zdecydowałam się na projekt kabin o minimalnej powierzchni zabudowy. Projekt pozwala na powielanie leśnych kabin, tworząc tym samym charakterystyczny i wyraźny w formie kompleks. Kolumny konstrukcyjne budynków wtapiają się w pnie okolicznych drzew — tłumaczy autorka.
kabina została zaprojektowana na rzucie koła
© Martyna Kotulek
Aby zniwelować ingerencję w teren architektka, rozmieściła funkcje na trzech poziomach. Poziom gruntu pozostał dzięki temu wolny, a kabina wznosi się nad torfowiskiem na czterech kolumnach. Budynek został zaprojektowany na rzucie koła, o minimalnej powierzchni — pozwalając na umieszczenie go między gęsto rosnącymi drzewami.
kabina umieszczona jest pomiędzy drzewami na czterech stalowych kolumnach
© Martyna Kotulek
eko-turystyczny design
W założeniu spacerując przez las, można natknąć się na rozsiane w nim samowystarczalne kabiny. W projekcie ważną rolę odegrał zrównoważony, eko-turystyczny design. Zaproponowałam minimalistyczny design, który spełnia podstawowe oczekiwania użytkowników. Przestrzenie są minimalistyczne, nie rozpraszające, wspierające doświadczenia natury i lokalnego krajobrazu — opisuje Martyna Kotulek.
kabina do jogi, ideogram
© Martyna Kotulek
Zaprojektowane przez Martynę przestrzenie, dzięki umieszczonemu w dachu świetlikowi, umożliwiają swobodny przepływ światła i powietrza przez budynek. Proponowane przez nią rozwiązania to między innymi efektywna pod względem emisji dwutlenku węgla konstrukcja drewniana, wykorzystanie wody deszczowej, zastosowanie budek lęgowych i hotelu dla owadów w elewacji budynku.
Kabina w konstrukcji drewnianej opiera się na czterech słupach stalowych, które, jak uważa autorka, zwiększają wytrzymałość i odporność na czynniki zewnętrzne. Oprócz tego konstrukcja umożliwia ponowny montaż i powtórne wykorzystanie.
wnętrze wykonano z drewna w ciepłym odcieniu
© Martyna Kotulek
gra światła
Autorka założyła możliwość wykończenia elewacji z drewna pochodzącego z recyklingu. Wnętrze zaprojektowane zostało z wykorzystaniem drewna w ciepłym kolorze, kontrastującym ciemnymi, metalowymi schodami biegnącymi przez środek.
Światło było dla mnie bardzo ważnym czynnikiem w projekcie. Wnętrza kabin zaprojektowałam jako czyste, prawie puste, zapewniające scenę dla gry światła i cieni rzucanych przez otaczające drzewa — dodaje projektantka.
Dwa niższe poziomy kabiny odnoszą się do strefy ciała — kuchnia i sypialnia. Na trzecim najwyższym poziome autorka umieściła przestrzeń do jogi, reprezentującą strefę duchową. Wszystkie elementy pomieszczeń wpisane są pomiędzy elementy konstrukcyjne budynku — na przykład części magazynowe ulokowane są między słupami konstrukcyjnymi.
ostatni poziom to przestrzeń do jogi
© Martyna Kotulek
joga w koronach drzew
Na najwyższym piętrze znajduje się przestrzeń jogi — multifunkcyjna sala, do której prowadzą kręte schody. Pokój jest pusty, dając użytkownikom przestrzeń do obcowania z naturą i obserwowania gry światła. Z tego miejsca rozpościera się panoramiczny widok na torfowisko i leśne otoczenie. Aby zwiększyć przestrzeń i zapewnić prywatność, klatkę schodową można dodatkowo zamknąć.
