Sztuka cyfrowa zasługuję na tak futurystyczny budynek wystawowy, jaki zaprojektował Jan Zawadzki z Wydział Architektury Politechniki Warszawskiej. W ramach pracy magisterskiej stworzonej pod opieką dr. Krystiana Kwiecińskiego oraz prof. Jana Słyka stworzył on koncepcję Galerii Sztuki Cyfrowej na Pradze Południe.
Projekt galerii zlokalizowany został przy skrzyżowaniu ulic Mińskiej, Stanisławowskiej oraz Terespolskiej na osiedlu Kamionek w Warszawie.
wizualizacja
proj.: Jan Zawadzki
dynamiczna bryła w dynamicznej dzielnicy
Autor postanowiła wkomponować nowy projekt w dynamicznie rozwijającą się południową część dzielnicy, w której powstają nowe osiedla mieszkaniowe i ośrodki kultury. W okolicy wybranej działki znajdują się obiekty takie jak Sinfonia Varsovia, dawna Hala klubu sportowego „Orzeł”, a także Park Obwodu Praga Armii Krajowej. Po drugiej stronie ulicy od projektowanego obiektu planowana jest także nowa stacja metra „Mińska”. Dostęp do projektowanego obiektu możliwy jest także dzięki miejskim autobusom, które zatrzymują się na pobliskim przystanku.
kontekst
proj.: Jan Zawadzki
Stworzenie Galerii Sztuki Cyfrowej autor tłumaczy potrzebą stworzenia realnej, fizycznej przestrzeni dla sztuki powstającej w Internecie.
Z biegiem czasu i ewolucji ludzkiej kultury zmieniała się naturalnie sztuka ją reprezentująca. Wyraz sztuki zależny był nie tylko od tworzącej jej cywilizacji, społeczności czy miejsca, ale również od dostępnych narzędzi. Na początku drugiej połowy XX w. doszło do przełomu, po raz pierwszy obraz o wartości estetycznej wykonany został nie przez człowieka, a maszynę. Narzędzia cyfrowe zaczęły być coraz bardziej powszechne, aktualnie są głównym medium wyrazu. Powoli rozpoczyna się epizod, gdzie obraz nie tylko produkowany jest przez maszynę, ale również przez nią od początku zaplanowany. Na scenie pojawia się Sztuczna Inteligencja
– opowiada Jan Zawadzki.
idea i bryła
proj.: Jan Zawadzki
Bryła projektowanego obiektu powstała poprzez wysunięcie dostępnego obrysu działki do góry. W punkcie o największej widoczności z otoczenia stanowiącym dominantę przestrzenną powstało sześcienne wycięcie w bryle. W wyniku tego powstał plac miejski otoczony ścianami, który służyć może jako agora lub widownia do oglądania wystaw czy instalacji.
fizyczna przestrzeń dla nieuchwytnej sztuki
Z placu wejść można do foyer budynku, a stamtąd do strefy wystawowej. Przewidziano również pomieszczenia służące jako przestrzeń do przeprowadzania warsztatów.
aksonometria i rzuty
proj.: Jan Zawadzki
Ze względu na charakter sztuki, która prezentowana ma być w projektowanym obiekcie, autor zaplanował dedykowaną instalację interaktywną. Dzięki niej budynek może dostosować się do zmieniających się technologii i potrzeb wystawiających się w nim artystów.
schemat koncepcji instalacji interaktywnych
proj.: Jan Zawadzki
Jan Zawadzki zaproponował też innowacyjny sposób montażu podkonstrukcji instalacji za pomocą systemu inspirowanego zasuwką drzwi na łańcuszku.
detal stałego mocowania podkonstrukcji instalacji
proj.: Jan Zawadzki
Teren zielony wokół projektowanej galerii również stanowi ważny element pracy Jana Zawadzkiego. Zaplanował on na nim dodatkowe nasadzenia drzew i poszanował istniejące niecki retencyjne, tzw. „miejskie moczary”. Dach obiektu również pokryty jest roślinnością, a w części zachodniej także panelami słonecznymi.
wizualizacja
proj.: Jan Zawadzki
Projekt Jana Zawadzkiego mógłby stanowić fascynujące wizualnie centrum kulturowe w Kamionku i stać się kolejnym kultowym przykładem nowoczesnej architektury w Warszawie.
Maria Cipińska
