Jak znieść bariery w przestrzeni miejskiej i sprawić by czas spędzany w miejscach publicznych był przyjemny? Odpowiedzi na te pytania udziela Kinga Krzesińska vel Rosiak w projekcie modułowych skwerów osiedlowych w Łodzi w swojej pracy dyplomowej stworzonej pod opieką prof. Agnieszki Jaszczak w Katedrze Architektury Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie.
Zagadnienie wykluczenia społecznego osób starszych w kontekście użytkowania przestrzeni publicznych w miastach to temat o rosnącym znaczeniu. W pracy Autorka podejmuje próbę zdefiniowania problemu oraz wskazania rozwiązań projektowych, które mogą przyczynić się do inkluzji osób starszych w przestrzeń miejską. Szczególny nacisk położono na rewitalizację i dostosowanie przestrzeni wspólnych na osiedlach, zamieszkiwanych i użytkowanych przez seniorów. W opracowaniu uwzględniono funkcjonalność, odniesienia do pierwotnego układu, stylu i charakteru badanych osiedli ale również aspekty terapii zielenią.
W swojej pracy autorka szczególny nacisk położyła na kwestie „odnowy” skwerów i zieleńców, zwracając uwagę na projektowanie uniwersalne i odnosząc się do potrzeb osób starszych, często wykluczonych w przestrzeni miast, zwłaszcza na osiedlach mieszkalnych
— komentuje promotor pracy, prof. Agnieszka Jaszczak.
Inkluzja osób starszych w przestrzeń publiczną na przykładzie łodzi. Rozwiązania modułowe na skwerach osiedlowych
proj.: Kinga Krzesińska vel Rosin
na jakich osiedlach chcą mieszkać seniorzy?
Analizie poddano przestrzenie publiczne wybranych osiedli miejskich w Łodzi. Przeprowadzono ocenę ich dostępności i atrakcyjności dla seniorów, oświetlenia, wyposażenia w małą architekturę, nawierzchni, a także diagnozę potrzeb mieszkańców. Efektem prac są opracowania projektowe trzech fragmentów osiedli (skwerów i zieleńców), wzbogacone o katalog wzorcowych rozwiązań modułowych, które mogą zostać zaadaptowane na innych obszarach. Ich stylistyka czerpie inspirację z modernizmu oraz postmodernizmu, co pozwala na harmonijne wpisanie się w zastany kontekst i odpowiada na potrzeby sentymentalne starszych mieszkańców.
Inkluzja osób starszych w przestrzeń publiczną na przykładzie łodzi. Rozwiązania modułowe na skwerach osiedlowych
proj.: Kinga Krzesińska vel Rosin
Ze względu na lokalizacje poszczególnych skwerów koncepcje modułów mają inny układ w związku z czym różnią się od siebie schematem funkcjonalnym. Głównym wspólnym założeniem była natomiast integracja, dlatego też w każdej koncepcji znajdziemy miejsca do wspólnych spotkań i aktywności. Nie mogło zabraknąć miejsc do odpoczynku i aktywności sportowej. Użytkownicy będą mogli korzystać z rozwiązań (np. sensorycznych) wpływających na poprawę samopoczucia, sprawności fizycznej i psychicznej. Szczególną uwagę zwrócono na lecznicze oddziaływanie roślinności, dlatego też w projektach uwzględniono gatunki aromaterapeutyczne i zdrowotne. Układ modułów jest zaprojektowany zasadami projektowania uniwersalnego i dostępny jest dla każdego.
architektura w służbie wszystkich pokoleń
Zaproponowane koncepcje uwzględniają potrzeby osób z ograniczoną mobilnością oraz oferują rozwiązania sprzyjające integracji międzypokoleniowej. Elementy małej architektury, przestrzenie sensoryczne i rehabilitacyjne tworzą spójny system, który nie tylko zwiększa dostępność przestrzeni miejskiej, ale także wpływa na poprawę jakości życia seniorów. Praca stanowi zatem próbę połączenia wrażliwości projektowej z realnymi potrzebami użytkowników, oferując konkretne narzędzia do kształtowania bardziej przyjaznego i funkcjonalnego środowiska miejskiego. Praca była nagrodzona w konkursie na prace dyplomowe Stowarzyszenia Polskich Architektów Krajobrazu (SPAK).
Inkluzja osób starszych w przestrzeń publiczną na przykładzie łodzi. Rozwiązania modułowe na skwerach osiedlowych
proj.: Kinga Krzesińska vel Rosin
Oprócz doboru form roślinnych ciekawe są rozwiązania detali, nawierzchni, oświetlenia i małej architektury, w których odniosła się do inspiracji formami architektonicznymi, kolorystyką, ale i instalacjami artystycznymi oraz łódzkimi neonami
— dodaje prof. Agnieszka Jaszczak.
